กรรมซ้ำกรรมซัด

อรุโณทัย

สู้อดทนทำกินในถิ่นเกิด
หวังชูเชิดพอเพียงเลี้ยงลูกหลาน
สู้อุตส่าห์ทนรอตามเหตุการณ์
เพื่อไถหว่านข้าวกล้าที่ท้องนา

ต้นฤดูฝนแล้งแห้งไปหมด
จึงต้องอดไถหว่านตามปรารถนา
เมื่อฝนหลั่งสายโปรยปรายมา
ก็หว่านกล้ารอฟ้าปราณี

หลังปักดำน้ำดีมีโชคช่วย
กอข้าวสวยเขียวสดขจีสี
เฝ้าชื่นชมสุขสดชื่นรื่นฤดี
โอ้ปีนี้คงปลอดหนี้มีเงินทอง

ข้าวรวงเหลืองเรืองรองทั่งท้องทุ่ง
ตระเตรียมยุ้งเกี่ยวเก็บเป็นเจ้าของ
โอ้ว่าอนิจจาต้องร่ำร้อง
น้ำตานองใบหน้าเพราะสิ้นบุญ

เข้าฤดูน้ำหลากไหลไม่หยุด
มิอาจยุดฉุดยื้อเพราะฝนตกหนุน
น้ำไหลบ่ามาแรงหมดสิทธิ์ลุ้น
สายน้ำขุ่นไหลเชี่ยวท่วมท้องนา

หมดสิ้นแล้วความหวังเมื่อครั้งก่อน
ยังอาวรณ์ร่ำร้องเฝ้าเรียกหา
สิ้นทั้งทุนทั้งดอกจะงอกมา
อนิจจาชีวิตกระไรเลย

น้ำท่วมนาท่วมข้าวที่เหลืองก่ำ
เหมือนกรรมซ้ำกรรมซัดโอ้อกเอ๋ย
หมดสิ้นแล้วความหวังจะชมเชย
หวังได้เงยตาอ้าปากช่างยากเย็น...

อรุโณทัย
๑๒ กันยายน ๒๕๕๓