7 พฤษภาคม 2547 09:16 น.

....หัวใจ..ให้ฟ้า..

อาภาภัส


         ก่อนอ่านกลอนนี้ขอบอกทุกท่านด้วยความจริงใจว่าไม่เคยคิดจะลืมงานเขียนนะคะ แต่ไม่มีเวลาพอ ได้อย่างมันจะเสียอย่างค่ะ อย่างกลอนที่ท่านจะได้อ่านต่อไปนี้อาจจะไม่เพราะนะคะเพราะผู้เขียนเขียนทันทีเมื่อเปิดหน้ากลอนส่งงานนะค่ะ


     หยิบหัวใจ  โปรยไปให้ฟากฟ้า
   เรียงคำว่า ยังรัก ยังคิดถึง
  แม้กี่วัน ผ่านไป ใจคะนึง 
รักสุดซึ้ง ถึงเธอ แม้ตัวไกล
    

  เธอเป็นใคร อยู่ไหน  ในความฝัน
   ช่วยหวานหวัน ส่งใจ มาได้ไหม
  ผูกเกลียวรัก ปักไว้ ในดวงใจ
  อุ่นละไม ไกล้อยู่ ทุกวันคืน

 ฟังเสียงเพลง ตามลม ผสมผสาน
 หัวใจขาน หวานรัก มิอาจฝืน
 มิเดียวดาย ดื่มดำจนลืมกลืน
ช่างสดชื่น รื้นใจ ให้เริงรมย์


  โอคนดี มีเธอ คือเสียงเพลง
  มิกลัวเกรง โดดเดี่ยว มาหมักหมม
 รักฉันนั้น ฝากใจ ไปตามลม
จงรับคม คำรัก พักคงเคียง

อยากมีวัน ที่ฝัน  นั้นเป็นจริง
หัวใจวิ่ง  ร้อยลี้  ไปหาเสียง
เจ้าของคำ อ่อนโยน  ยามเรื่อยเรียง
ที่มองเมียง จากฟ้า  มาสู่ดิน

 แม้นามฉัน ตะวัน อยู่ฟากฟ้า
แต่ชีวา หาใช่ ได้ผกผิน
คงยังคง วงจร  แค่ธานินทร์
นำไหลริน นกร้อง  ห้อมล้อมตน


จริงคือจริงจริงนี้ นี่ชีวิต
ตนลิขิต ตนไง ไม่น่าสน
เกิดบนดิน เพียงดิน เพียงความจน
ยากกมล จนรัก ยากละไม

บทสุดท้าย ฝากไว้ ในวันนี้
ขอจงมี สิ่งดี ที่สดใส
ในหัวใจ ในรัก ทุกคนไป
ชีวิตใหม่ พบสุข ทุกคนเทอญ
 
   


				
5 พฤษภาคม 2547 17:51 น.

.....แท่ง....ความรัก..

อาภาภัส

           
            
                  จะเริ่มกลอนยังไงให้เป็นแท่ง
                  มันเป็นแบงค์ ใบพัน นั่นสิหนอ
                 อือ..เข้าใจ  .หลายใบ..ซื้อแท่งพอ
                 เนื้อทองทอ  ล้อเล่น  เช่นแท่งทอง

                
                  แท่งที่เอ่ย อยู่เลย  เขตแดนไทย
                 เรืองเดชไกล  ถึงถิ่น  ปุ่มสมอง
                 คนที่โน่น โอนงาน กดก่ายกอง
                 กดแม้ร้อง  ฟ้องหย่า ก็กดเพลิน


                 จริงหรือเท็จ  อ่านจาก สารฝรั่ง 
                 ยามรักจัง กดปุ่ม   มิขัดเขิน
                 อเมริกัน มีมั่ง ขาดๆเกิน
                  แท่งเผอิญ  หล่อเท่ห์  ไม่เล่ห์กล

 
               เมืองเท็กซัส บู๊ซัด  กันดะดุ
               มุทะลุ  ต่อยตี   ปืนแตกผล
               หนังคาวบอย  สวยหาย  ฝุ่นมันปน
               นางเอกหล่น หลังม้า ออกบ่อยไป

 
              กลอนวันนี้  แท่งซี  เป็นพระเอก
              ยืนเก็กเก็ก   ฝรั่งมอง  จ้องตรงไฝ
              แท่งเอ่ยถาม นงราม  มองทำไม
              ฝรั่งใส่  ทันใด ไอ เลิฟยู


              แท่งยิ้มรับ  ครับผม  ก้มคำนับ
              เดินไปจับ  มือสาว  ขาวเชียวหนู
             อยู่เมืองไทย  ไร้ใคร  นานพอดู
             โชคละตู  วันนี้  มีโอเค

       
               สาวเจ้าส่ง  ยิ้มใส่ หัวใจแป้ว
              หวานเหลือแล้ว  น้องพี่ มิโฉเฉ
              อยากกอดน้อง จริงนะ  มิโลเล
              คุณเธอเซ  กอดแท่ง  พลันทันที

                
               โอ้สวรรค์ สรรสร้าง ให้ได้พบ
               ตาประสบ  รักนั้น  ไม่หน่ายหนี
               ทันใดนั้น เสียงสาว เจ้าพาที
              ไปไหนพี่  แท่งจ๋า  ข้าประเทือง

           (ตรงนี้ ต่อเรื่องว่า คุณประเทืองแกเป็นเพื่อนชายสมัยม.6 แกมาอยู่ต่างประเทศก็เลยแปลงเพศเป็นหญิง)
            อ่านจากหนังสือบอกว่าชาวอเมริกันจะใช้ระบบความสะดวกในทุกชนิด เช่นจะแต่งงานหรือฟ้องหย่าใช้ระบบการกด อาจจะเป็นมือถือหรือโทรศัพท์ เขาไม่นิยมติดต่อด้วยตนเองอย่างเมืองเรา
          

				
4 พฤษภาคม 2547 13:17 น.

...อ่านหน่อยสิ ..แมวๆ หมูๆ

อาภาภัส

                                                                                                                                                                                                                                                                  ....เรื่องแมวๆ หมูๆ...     
                             
ขออนุญาตให้อ่านซำอยากให้มันรู้สึกสนุก  อาจมีแฝงความไม่เท่าเทียมในบางอย่าง
                              
                               แมวยุคใหม่  ตัวใหญ่  ใหญ่กว่าช้าง
                              ยืนเคว้งคว้าง   ปะปน  กับลูกหมู
                              ดูไม่ออก   ไหนแมว  ไหนมูมู
                              ชื่อลูกหมู  แปลกนั่น  พันธุ์อินโด

                              เจ้าแมวเอง   นามกร  ศรเมืองราม
                              รูปอ้วนงาม   ตาวาว  ราวแก้วโหล
                              ขาสี่ขา    จังก้า  หัวโตโต
                              วันนี้ โซ  ซูบจืด   ซืดเซียวเซียว

                              สกปรก  ขะมุกขะมอม  อีกต่างหาก
                              โดนกระชาก  เขี่ยลง  แก้มเลยเขียว
                              กระป๋องสี  หกใส่   จนเละเชียว
                              แมวเหมียวเหมียว  ร้องเนี๊ยว  เนี๊ยวเนี๊ยวแมว

                             ตรงพุงอ้วน  ล้วนอัด  กล่องเสียงดำ
                             เปิดซ้ำซ้ำ  เสียงอ่อย  อ่อนถ่านแถว
                             เมี๊ยวเป็นเนี๊ยว  เลี้ยวลด  แปลกแหวกแวว
                             วางเรียงแนว  ขายอยู่  ลู่ทางเดิน

                             ไร้คนมอง  กองรวม  ของเล่นอื่น
                              คนขายยื่น  แมวหมู  ดูขัดเขิน
                             แถมช้างให้  ใครใคร  ยังมองเมิน
                             เศร้าเหลือเกิน  ทำยาก  ตรากตรำใจ

                             แต่ละตัว  มีค่า  สักห้าสิบ
                            ว่าแพงลิบ  ใช่เขา  จะสนไฉน
                             เกิดเป็นแมว  แถวตลาด  อนาถกระไร
                             มีชาติใหม่    ขี่จรวด  ตรวจใจคน
                      
     อรุโณทัย   อาภาภัส
    ๓  พฤษภาคม  ๒๕๔๗
    เขียนที่  ม.รามคำแหง
                              
 
 
 
 
   Poem ID :   52659 - ผู้ชม 39   ผู้ตอบ 10  
 Written by :   อาภาภัส  
 Posted by :   รหัสสมาชิก : 7446 - อาภาภัส  
 Source :   ..แมวๆ..  
 Date - Time:   03 พ.ค. 47 - 16:51  
 Note :   ...ไม่เข้าใจ.....  
 E-Mail :   app88345@hotmail.com  
 URL :   www.thaipoem.com  
 ICQ :   -   
 ส่งให้เพื่อน  เพจ-มือถือ  เก็บหน้านี้ไว้  Bookmark  แจ้ง Admin 
 
   
 
 
 
 ความคิดเห็น : ...สวัสดีเมียวๆ

     ....อ่านสนุกๆนะ  บางทีสิ่งที่เราไม่เข้าใจก็มีแปลกๆนะ

    ด้วยความปราถนาดี
   อาภาภัส  ตะวันหวาน  
 จาก : รหัสสมาชิก : 7446 - อาภาภัส  
 รหัส - วัน เวลา : 263851 - 03 พ.ค. 47 - 16:55  
 
 
 
 ความคิดเห็น : อ่านกลอนนี้แล้วได้ยิ้มเลยค่ะ ชอบจัง  แบบนี้ไม่ขอเกิดเป็นแมวแล้วค่ะ อิอิ   กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ ชื่นชมผลงานคุณเสมอค่ะ  
 จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา  
 รหัส - วัน เวลา : 263856 - 03 พ.ค. 47 - 16:57  
 
 
 
 ความคิดเห็น : กลอนสนุกดีนะ เกือบจะออกไปแล้วพอดีเห็นเลยแวะเข้ามาอ่าน  
 จาก : รหัสสมาชิก : 7761 - ชาติกานต์  
 รหัส - วัน เวลา : 263897 - 03 พ.ค. 47 - 17:44  
 
 
 
 ความคิดเห็น : มายื่นหมู ยื่นแมว แจ๋วไหมคุณ
ยอมขาดทุน ทดลอง มองการใหญ่
บ้านมีหมู น่าดูชม อ้วนสมใจ
แลกได้ไหม แมวเหมียวน้อง ขอจองตัว

เรื่องหมู ๆ สนไหมครับ
 
 จาก : รหัสสมาชิก : 5053 - ชัยชนะ  
 รหัส - วัน เวลา : 263947 - 03 พ.ค. 47 - 18:54  
 
 
 
 ความคิดเห็น : 
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

5 5 5 5

น่ารักจังเลยค่ะ..

แต่งได้ชอบใจ..

เห็นภาพเลย...

...
 
 จาก : รหัสสมาชิก : 7052 - namsai  
 รหัส - วัน เวลา : 264008 - 03 พ.ค. 47 - 20:06  
 
 
 
 ความคิดเห็น :      เรื่องแมว ๆ หมู ๆ บางทีก็น่าอดสูในใจคน...
มุมมองที่แปลกใหม่ดีครับ กลอนน่ารัก และน่าคิด
เหมือนคุณอาภาภัสว่า บางสิ่งที่เราไม่เข้าใจก็มี.
     แวะมาให้กำลังใจกันเช่นเคยครับ.  
 จาก : รหัสสมาชิก : 7767 - เกียรติ กรัชกาย  
 รหัส - วัน เวลา : 264117 - 03 พ.ค. 47 - 22:06  
 
 
 
 ความคิดเห็น :           ยอดยิ่งแล้วอาภาภัสกลอนเหมียว
ใหญ่จริงเจียวช้างไม่สู้ดูน่าขัน
พออ่านจบให้หัวร่อแทบจาบัลย์
เสียงของฉันมันดังลั่นคนตกใจ.

                  แก้วประเสริฐ.

นี่แหละครับยอดหาสิ่งใหม่ๆให้คนหัวร่อได้ ยอดเยี่ยมจริงตอนแรกงงพออ่านจบอย่างน้อยต้องอมยิ้มแน่ๆเลย 5555
 
 จาก : รหัสสมาชิก : 6104 - แก้วประเสริฐ  
 รหัส - วัน เวลา : 264191 - 03 พ.ค. 47 - 23:31  
 
 
 
 ความคิดเห็น : 
       ทำแทบแย่ได้ห้าสิบบาทขาดตัว
แมวยังยั่วไม่ได้ขายไม่ถึง
คนหาบไปหาบมาครารำพึง
ทำแทบตายสักสลึงไม่ได้เลย



ชีวิตน่าสงสารนะคุณอาภาภัส  
 จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki  
 รหัส - วัน เวลา : 264328 - 04 พ.ค. 47 - 04:53  
 
 
 
 ความคิดเห็น : 

น่าซื้อมาเล่นนะคะ
อ่านแล้วสนุกจัง

มาชื่นชมค่ะ  
 จาก : นางฟ้าซาตาน  
 รหัส - วัน เวลา : 264347 - 04 พ.ค. 47 - 05:35  
 
 
 
 ความคิดเห็น : เรื่องแมวๆ
เรื่องหมูๆ
เรื่องของหนู
กับอาเสี่ย
ฟัดกันดูนัวเนีย
เห็นแล้วเสีย
ความรู้สึก

เรื่องแมวๆ
เรื่องหมูๆ
เรื่องของหนู
ในกรุงเทพ
ตัวใหญ่กว่าไดโนเสาร์เอย...จบ  
 จาก : รหัสสมาชิก : 4320 - วิจิตร ภู่เงิน  
 รหัส - วัน เวลา : 264499 - 04 พ.ค. 47 - 11:43  
 
 
 
 : : ความคิดเห็นของคุณ : : 
 
 ความคิดเห็น :   (ไม่จำกัดตัวอักษร 
 
 
 
				
3 พฤษภาคม 2547 16:51 น.

....เรื่องแมวๆ หมูๆ...

อาภาภัส

                             

                              
                               แมวยุคใหม่  ตัวใหญ่  ใหญ่กว่าช้าง
                              ยืนเคว้งคว้าง   ปะปน  กับลูกหมู
                              ดูไม่ออก   ไหนแมว  ไหนมูมู
                              ชื่อลูกหมู  แปลกนั่น  พันธุ์อินโด

                              เจ้าแมวเอง   นามกร  ศรเมืองราม
                              รูปอ้วนงาม   ตาวาว  ราวแก้วโหล
                              ขาสี่ขา    จังก้า  หัวโตโต
                              วันนี้ โซ  ซูบจืด   ซืดเซียวเซียว

                              สกปรก  ขะมุกขะมอม  อีกต่างหาก
                              โดนกระชาก  เขี่ยลง  แก้มเลยเขียว
                              กระป๋องสี  หกใส่   จนเละเชียว
                              แมวเหมียวเหมียว  ร้องเนี๊ยว  เนี๊ยวเนี๊ยวแมว

                             ตรงพุงอ้วน  ล้วนอัด  กล่องเสียงดำ
                             เปิดซ้ำซ้ำ  เสียงอ่อย  อ่อนถ่านแถว
                             เมี๊ยวเป็นเนี๊ยว  เลี้ยวลด  แปลกแหวกแวว
                             วางเรียงแนว  ขายอยู่  ลู่ทางเดิน

                             ไร้คนมอง  กองรวม  ของเล่นอื่น
                              คนขายยื่น  แมวหมู  ดูขัดเขิน
                             แถมช้างให้  ใครใคร  ยังมองเมิน
                             เศร้าเหลือเกิน  ทำยาก  ตรากตรำใจ

                             แต่ละตัว  มีค่า  สักห้าสิบ
                            ว่าแพงลิบ  ใช่เขา  จะสนไฉน
                             เกิดเป็นแมว  แถวตลาด  อนาถกระไร
                             มีชาติใหม่    ขี่จรวด  ตรวจใจคน
                      
     อรุโณทัย   อาภาภัส
    ๓  พฤษภาคม  ๒๕๔๗
    เขียนที่  ม.รามคำแหง
                              
				
1 พฤษภาคม 2547 20:28 น.

...เฮ้อ....

อาภาภัส

color=#3C00EC>            

                                  ..เฮ้อ..

                 ฮื้อ..เฮ้อ..ฮื่อ..เฮอย..อื่อ   คิดถึงนะ
              เพียงแค่จะ  ..บอกว่า..จ้ะคิดถึง
              หวังสักนิด  ..คิดนะ..สักวันนึง
             ใจส่งซึ้ง ..แซกไป ..ในสายลม

              .เฮ้อ.วันหยุด..สุดร้อน..ร้อนจริงจริง
            นั่งนิ่งนิ่ง   ฟังเพลง  ช่างสุขสม
            แต่โธ่เอ๋ย..ตาฉ่ำ.น้ำตาพรม
          เปล่าหรอกนะ  หาวลม  ..เพราะง่วงนอน

              เสียงดนตรี ..อี๋ออ   ..อ่อลัลลา
            แว่วหวานมา  ..ไพเราะ..เสาะหาหมอน
            มาหนุนแนบ   .แอบใจส่งตามกลอน
             โอยโดนศร  สลักรัก  ปักตามเพลง

              ดีดนิ้วตาม  ..ชามเคาะ.. เป๊าะเป๊าะแตก
             จานมันแหลก  ใจราน  คลานโหยงเหยง
             หลับหลับตื่น   คลื่นรับ  กระตุกเอง
            บางทีเร่ง  หวานจ้อย  เสียงค่อยจัง

              เปิดตามคลื่น  ไทยมิส   วิทยุ
            จะบรรลุ  การฟัง   อย่างขึงขัง
             ได้ดีกรี  ฟังนาน  จานกะละมัง
            เหวี่ยงดังปัง  ข้ามรั้ว  รัวราวปืน

            ฟังข้ามวัน ต่อคืน  มันชื่นจิต
           เหมือนมีมิตร   เคียงข้าง  มิขัดขืน
         ทุบสักเปรี้ยง  เอียงแก้ม  ให้จุ๊บคืน
         ตกใจตื่น  วายตาย  เสียดายเชียว

            อากาศร้อน   นอนกลางวัน  เลยฝันยุ่ง
         ระวีรุ้ง  งุนงง    เผลอประเดี๋ยว
        เกือบไหมละ  มีรัก  ระรื่นเทียว
       เหมียวเมี๊ยวเมี๊ยว  ไปนะ   เหมียวลานาย

          คือความจริง อิงเล่า คือเจ้าแมว
     ให้แหวกแนว  คล้ายคน  ที่ขวนขวาย 
     นอนงีบหลับ  ซุกพับ  กับเจ้านาย
     ฝันสบาย  กรายร่าง   ข้างเครื่องคอม
            
        ฝากให้อ่านสนุกนะคะ เจ้าแมวขี้เซา ..ถูกเล่าให้เป็นคน
        อรุโณทัย  อาภาภัส  ตะวันหวาน
          ๑  พฤษภาคม  ๒๕๔๗
            บ้านพระประแดง  
>				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอาภาภัส
Lovings  อาภาภัส เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอาภาภัส
Lovings  อาภาภัส เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอาภาภัส
Lovings  อาภาภัส เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงอาภาภัส