21 กุมภาพันธ์ 2548 13:14 น.
อาภาภัส
ยามเช้าวันนี้ดูสบายใจเป็นที่สุด เพียงแค่ความรู้สึกของเราที่ไม่ต้องผูกมัดกับสิ่งใดใด
เดิมเราเคยมีหลายสิ่งหลายอย่างที่เราต้องง้อ ต้องทน ต้องทำเป็นมองข้าม หรือมองไม่เห็น แต่วันนี้ ฟ้าสว่างเหลือเกิน ทั้งที่จริงๆ ฟ้าครึ้มหน่อยๆนะ มีสิทธิ์ว่าฝนจะตก แต่เพราะใจเราเป็นสุข
สุข มาจากไหนนะ ..มาจากดวงใจที่คิดถึงและมองแต่ในสิ่งดีและงดงาม ฮะแอ้ม ..อย่างเช่น
นั่งรถออกมาจากปากซอยบ้าน เลี้ยวโค้งนิดนึง มี รถมอเตอร์ไซค์ ขี่ตามหลังมา เขามองมายังกับว่า
วันนี้ เขาเห็นใครคนหนึ่งที่ สวยๆ น่ารัก มีความรู้สึกเหมือนเขาอยากมอง เราอ่านสายตาออกอย่างนั้น ก็เลยส่งยิ้มหวานเจื้อยให้เห็น หนุ่มนั่นตั้งใจรับไม่ทัน ก็ส่งยิ้มตอบมาหน่อยหนึ่งเช่นกัน แต่คนที่ความสุขสุดๆน่าจะเป็นเราสิ ก็เพราะได้ทะเล้นยามเช้า
นั่งรถมากว่าจะถึงที่ทำงาน เพียงแค่รู้สึกว่า วันนี้ เหมือนมากับ อุลตร้าแมน ยอดมนุษย์ หรือไม่ก็ อัศวิน จะสายฟ้า สายฝน สาย รถเมล์ สายอะไรก็ได้ใจก็เป็นสุข เพียงแค่อย่าสายไม่ทันทำงานก็พอ อะไรรอบๆตัวเรามันดูดีไปเสียหมด มองไปทางไหน สบตากับใคร ส่งยิ้มไว้ในดวงตา ก็สื่อความสุขจากใจเราถึงใจเขา
ถึงที่ทำงาน นึกว่าวันนี้คงสบาย อ้อ มีงานพิเศษ อือ ไม่เป็นไร ทำส่งท้ายแห่งการไม่มี.. วาจาจะเอ่ยก็จะนึกได้แต่ดีดี ที่อยากต้องการให้คนอยู่ใกล้ๆ หรือคนได้ฟัง มีความสุข อือ ..ใจ มนุษย์ กุก กุ๊ก ยังกะรถ ตุ๊ก ตุ๊ก
ในบางที และ หงุดหงิด จ๊ะจ๋า จี้จี้ บางเวลา เหมือนกับ ปลารมควัน
คุยสนุก เล่าถามกัน นั่นแหละ ความเป็นเพื่อน มีคำถาม หรือสิ่งใดไม่รู้ ถามใครไม่ได้ ก็ โทรไปถามเพื่อน
อิอิ ตั้งแต่เช้า ก็ ทำให้เพื่อนป่วน ก็ไม่ใช่ อะไร หรอก แค่ไม่มั่นใจ ว่า คำว่า น้ำประปา กับน้ำบาดาล เขาพูดว่าอย่างไร เพื่อน บอกว่า น้ำบาดาล ก็ ควรเป็น underground water น้ำ ประปา water supply หรือไม่ก็ pasteurized water น้ำดื่มก็ drinking water เฮ้อ เพื่อนผู้มีน้ำใจงาม ไม่รำคาญก็เป็นพอแล้วนะ.จุ๊จุ๊ เพื่อนจะไปหาหมอฟันเช้าวันนี้ เตรียมหล่อ อวดสาว คือไม่ใช่อะไร หล่อนี่นะ พี่ แก ก็ไม่แพ้ ชาคริตนะ ฮ่ะๆ ขอบคุณแบบนี้นะ
เผลอแปลบเดียว ฟังใครคุยด้วย ชักจะฟังได้ยินมั่ง ไม่ได้ยินมั่ง ก็ใจมันกระตุกๆ พิกล ที่แท้เป็นความรู้สึกดีดี ที่ คิดถึงใครบางคน มีโทรศัพท์ ก็ดีนะ กดไปหา เขาเรียกว่าเสี่ยงถูกด่า
. คุณเหรอ
มีอะไร หรือหรือเปล่าครับ
..ไม่มีหรอกค่ะ .. เพียงแค่จะบอกว่าคิดถึง 555555 ฟังนะคะ ถ้าฟังไม่ได้ เดี๋ยวไปล้างหูซะ555
อึ้งไปนิดนึง ฝ่ายตรงข้ามไง เงียบไปเลย อยากรู้มั้ย ว่าเขาจะคิดยังไง นี่แน่ะ จะถ่ายทอดเป็นแบบบทละคอนให้ฟัง
โฮย ตายจริง เช้าวันนี้ ข้าวก็ยังไม่ได้กิน เมื่อคืนก็นอนนิดเดียว เวียนหัวหิวข้าว ซวยหรือเปล่านะวันนี้
ได้ยินอะไรผิดๆตั้งแต่เช้าเลย แม่โวย สวยก็ไม่สวย เอ๊าะก็ไม่เอ๊าะ เฮ้อ วันนี้ ต้องแย่ทั้งวันแน่เลยเรา แม่มดหวานดันมากัดหัวใจเราตอนเช้านะนี่ พระเอกเค้าคิดในใจ แต่ตอบ แม่มดตัวร้ายว่า
.ครับ..
..คุยกันในคอมไหมคะ..
..ตรงนี้เน็ตไม่ดีครับ คุยกันตอนเย็นๆนะครับ
.ค่ะ แล้วมีเวลาที่จะคุยเหรอคะ.
..ตอนนี้ขอวางสายก่อนนะคะ เกรงใจค่ะ
เอาล่ะค่ะ ท่านผู้ติดตามอ่านทุกท่าน . กระจุ๋มกระจิ๋ม ..ต้อนรับเช้าวันจันทร์ คุณๆรู้สึกหัวใจเป็นไงคะ
นี่ล่ะคะ เป็นวิธีการ เติมสุขให้หัวใจที่ไม่ต้องผ่านโรงซ่อม อ๊ะ อ๊ะ อย่าเชียวนะคะ อย่าบอกว่า ลุงแก่แล้วหลานเอ๊ย ลืมหมดแล้ว คงไม่จริงกระมังคะ
ความรู้สึกเติมใจ สร้างใส และเพิ่มความสุข ไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องความรัก แต่ควรเป็นความรู้สึกที่ดีดี ที่สื่อไว้บนความจริงใจ
คุณตาขา คุณตาทานข้าวเยอะๆนะคะ หลานรักคุณตาค่ะ
คุณยายขา คุณยายสวยจังเลยนะคะ หลานดูจากรูปน่ะ คุณยาย สวยจังเลย
..คุณปู่กะ คุณย่า ไปเดินเล่นมาเหรอคะ นั่งตรงนี้สิคะ ลมเย็นๆ เดี๋ยวหนูจะไปเอาน้ำเย็น ให้ดื่มค่ะ
คุณลุง คุณป้า คุณน้า คุณอา คุณน้อง คุณญาติ !!!!!!!!!!! สารพัดแจกความสุขที่ไม่มีขีดจำกัด ไร้กรอบแห่งแนวทางของการดำเนิน สร้างมาตรฐานรัก
กับคำว่าคิดถึง ..ในเช้าวันนี้ ฉันมีให้จริงๆ และ ตลอด .ตราบที่ ฉัน ยัง มีฝัน แล้วหัวใจฉัน ก็ยังเต้นตุบๆ
และก็ อยากเห็น อยากคุย อยากฟังเสียง อยากยิ้มให้ อยากหัวเราะ อิอิ ที่สำคัญ อยากให้รู้ว่า ก็ .มันคิดถึงนะ
ไม่มีเหตุผล และก็ไม่ต้องหาเหตุผล ความรู้สึก ดีดี ที่ส่งผ่านเว็บวันนี้ ฉันเป็นเพียงตัวแทนแห่งหัวใจ ที่งดงามของผู้คนทุกคน ไม่เลือกเพศ เลือกชั้นหรอกนะ เพียงแต่บางคราวเขาคงพากันลืม รสหวานไปชั่วขณะ
และเช้าวันนี้ อาหารเช้าจานด่วน เสริฟพิเศษ ทานจานเดียวอยู่ได้ตลอดชีพนะ มอบแก่เพื่อนทุกคนนะจ๊ะคิดถึง
อาภาภัส ทรัพย์คง 21 กุมภาพันธ์ 2548
2 กุมภาพันธ์ 2548 22:44 น.
อาภาภัส
นี่คุณ คุณเป็นคนดีมากเลย เข้ากับใครก็ได้ทุกคน ว่องไวกระฉับกระเฉง เออ ว่าแต่ ทำงานชิ้นนี้ให้หน่อย
เงินนะ ช่วยออกไปก่อนแล้วกัน
อือ ..วันนี้ แต่งตัวสวยนี่ เออ เกือบลืม คุณแวะจ่าย ค่าภาษีให้หน่อย คุณน่ะ น้ำใจงามๆ
ไหนนะ คุณว่าคุณผ่านไปทางไหน เออ เหมาะเลย ซื้อ ข้าวหน้ากบ พริกผักดอง มาฝากหน่อย คุณมีแบ้งค์ย่อยไหม พอดียังไม่ได้แลกเลย
นั่นคุณถืออะไรมา เขาเอามาแจก เหรอ คุณไม่มีใครแล้วนี่ เอาไปหมดเลยนะ เพราะมีญาติเยอะ
ดูสิ คุณรู้จักไอ้หมอนั่นไหม นั่นไง ดูจะท่าทางมีการศึกษาดี แต่เคยได้ยิน มันอุทานไหม ยอดเลย
นี่กะว่าจะให้ทางเราติดต่อไปเสียหน่อย คุณก็รู้นี่ แบบนี้ นักเลงดี น่าจะทำให้อะไรมันดียิ่งขึ้น ชอบจริง
ไหนใครมาพบเหรอ ...อย่าเพิ่ง ตอนนี้ไม่ว่าง ชงกาแฟสักถ้วยสิ เอ้า..ว้า ตายจริงกาแฟหมด คุณมีไหม
.........
ว่าแต่ คุณยังอยู่นี่ ลืมกาแฟ เหรอ
.............
พอดีวางแผนเตรียมการ ตามที่สั่ง กาแฟ หกใส่ อะไรก็เลยสกปรกไปหมด
..........โอยไม่เป็นไร ..อย่าไปคิดมากเลย ..แต่ยืมปากกาหน่อย
..อ้าวแล้วนี่คุณ ทำไม เขียน ให้ใครละนี่ ห้วย..
อาภาภัส 2 กุมภาพันธ์ 2548
2 กุมภาพันธ์ 2548 21:51 น.
อาภาภัส
เหมือนเป็นไข้ เหมือนหลงทาง ทำไงดีนะ
ขอหยิบกระดาษและพู่กัน สร้างสายฝันให้หัวใจ ให้ อาการไข้มันลดลง
ลืมไปอย่างหนึ่ง ฉันขอมีเครื่องดนตรีอยู่ข้างๆสักชิ้น ขอใช้ ออแกนดีกว่านะ
..ทดสอบ ก๊อง ๆๆๆ ฟา ฟา ฟา
ชื่นหัวใจยิ่งนัก แม้เพียงทายทักดังลมไม้ไหว ใบปลิวแกว่งกล้า ราวหลุดดังใจ ระบมทรวงใน ดุจโดนมนตรา
อยู่คนเดียวท่ามกลางความเหงา วาดภาพเป็นเขาที่ใจไขว่คว้า ทั้งที่ไม่รู้ว่ามีชีวา หรือแค่ผ่านมาดุจดังสายลม
สลัดสีใส ขมพูใยแก้ว พราวงามเพริดแพร้ว รูปหัวใจฝัน ทบด้วยไอรักแห่งความผูกพันธ์ แล้วเพิ่มใจนั้นอยู่เคียงคู่คง
ป้ายสายลายฟ้า คือสายธาราริมฝั่งสถาน เห็นไอรักก่อเกิดตระการ แล้วจึงจักจารจันทร์ล้อสายชล
เงาวูบเริงไกว ความอบอุ่นใจแซกกลางภาพผืน เรไร ระงมในยามค่ำคืน แต่สองใจตื่นชื่นรักละมุน
ตระกองกอดรักสลักลงลึก แล้วลงด้วยหมึกสีแดงแสงฉาน สัญญาปล่อยผ่านยังยินแผ่วพาน จะขอสมานหัวใจให้เธอ
เฮ้อ ยิ่งวาดรูปไข้ก็ยิ่งขึ้น ขอโทรหาเจ้าชายอาละดินหน่อย ขอยืมตะเกียงหน่อยนะ วันนี้ไข้ขึ้นจริงๆ ขอไขก๊อกกลับไปชิดเอียงอุ่นไอใครคนหนึ่งนี่ ยักษ์จะทำได้ไหม เลือกทำเลปากอ่าวเจ้าพระยานะ เพราะตรงนั้นฟ้าใส หัวใจสว่าง มีใครคนหนึ่งนำทางสร้างรักฝากใจ อยากให้เขารู้ไว้ว่าคิดถึงจัง
อาภาภัส 2 กุมภาพันธ์ 2548
2 กุมภาพันธ์ 2548 15:47 น.
อาภาภัส
รัวใจ ..ไอรัก
เสียงบื่อบือของเครื่องยนต์ ไม่ใช่จากริมคลองนะ แต่มาจากกลางสนามกว้าง รถตัดหญ้าไถตัดไป ตามแต่กำลังคนนำไป จะได้รูปทรงเช่นไร ก็อยู่ที่ใจคนใฝ่เฝ้าระวัง
หัวใจที่ซ่อนตัวอยู่เงียบๆถูกกระตุกใจอีกครั้ง ด้วยพลังแห่งเปลวไฟร้อน ไฟพัดมาอย่างตั้งใจ แล้วไม่ตั้งใจ หัวใจจึงเริ่มอุ่น และเริ่มสุก รัก.. สุกด้วยรัก หรือ ไฟ
อุณหภูมิใจดุจขั้วโลกที่เย็นจับตัว เริ่มละลาย แต่หัวใจยังใฝ่ที่จะสุขในรัก ก็เริ่มบทบาท อาการ ดังโดนคลื่นฟ้าฝนปรวนแปร นึกถึงในยาม ที่ยืนต้านลมอยู่เพียงลำพัง ไม่มีแม้ใคร ปรารถนาแห่งหัวใจ อยากมีใครสักคนกอดข้างๆ
แล้วก็อยากจะอิงนิ่งๆอยู่อย่างนั้น ไม่ต้องมีคำพูดใดๆ นอกจากฟังเสียงหัวใจส่งถึงหัวใจ
รักนะ .รักที่ก่อตัว ดังมวลมึน ฟ้าฝนยามจะตก ยังมีเสียงดังครึนๆ แต่ รักครานี้ ฟาดลงมา ไม่รู้ว่า จะโอบหรือจะกลืน เหงาที่ก่อในใจ ก็ยังคงก่อที่กด เจ็บ ใยพรหมมิรู้หรือว่า อ้อมกอดแห่งฟากฟ้ามีค่าต่อข้ายิ่งนัก
ไม่รู้ความหมายในคำว่ารัก หรือไร ไม่รู้หรือว่าหัวใจเก็บไว้เพื่อรัก
ฉันอาจต้านทานด้วยคำพูดว่ามองดูไกลๆ ฉันอาจเหมือนผลักไสให้ไกลจากตัว แต่ในความมืดมัว หัวใจระรัว
พร้อมโอบกอดด้วยรัก และรัก และรัก
หากใจเข้าใจ ขออย่าทำลายใจ เพราะทั้งหมด นั้นสำหรับฉัน มันคือความหมาย มิใช่เพียงเพื่อรอถูกทำลาย
แต่พร้อมใจและกาย โดยมิคิดหน่ายที่จะรัก และกว่าสิ้น รู้ว่า รัก
อาภาภัส 2 กุมภาพันธ์ 2548
30 มกราคม 2548 18:17 น.
อาภาภัส
มองฟ้านะ ฉันจะอยู่เคียงคุณ
กว่าทุกชีวิตจะผ่านวัยแต่ละช่วง ทุกคนก็จะพบเจอ อะไรมากมาย ทั้งที่ตั้งใจ และไม่ตั้งใจ มีทั้งดีที่สุด ปานกลาง หรือไม่ดีเลย และในคำว่าดีหรือไม่ดีเหล่านั้น มาตรฐานวัดคำว่าดี มาจากตัวกำหนดมาตรฐานในสังคม
ที่อาจสรุปว่าดีคืออย่างนี้ อย่างกรอบที่เขาวางกำหนด แต่คงมิใช่ให้ผู้ที่มีลมหายใจทุกคนเห็นด้วยหรอกนะ เพราะถ้าหากหลายอย่างในโลกมีมาตรฐานไปทางเดียวกันหมด ก็คงไม่เห็นปัญหามากมายอย่างที่เกิดขึ้นทุกวัน ปัญหาที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเพราะคนแต่ละคนใช้สิทธิ์ของการเกิดมาเป็นคนอย่างเต็มที่ องค์ประกอบสำคัญ คือใจ
ใจฉัน ใจเรา ใจ เขา ใจใครๆ ใจแบบไหน ตอนตัดสินใจ เลือกที่จะใช้และจะเป็นไป จะมากหรือน้อย เจ้าของใจมีส่วนรับผิดชอบทั้งสิ้น แล้วก็จะมีสภาวะแวดล้อมเป็นองค์ประกอบเพิ่มขึ้นมาอีก หมายถึง การเชื่อฟังผู้อื่น ความเกรงใจ หรือการที่สังคมเดิมๆของไทย กำหนดบทบาทค่อนข้างสูงให้ต้องปฏิบัติตามและเชื่อฟังบุคคลที่ให้กำเนิดสูงสุด ท่านจะชี้กำหนดทุกอย่าง แม้กระทั่งการเลือกคู่ครอง
ไม่เคยมีใครทำสำรวจว่าคู่ครองที่อยู่ร่วมกันโดยการเลือกของผู้ใหญ่ นั้น อยู่ร่วมกันได้จริงๆ โดยรักกันชนิดเป็นเนื้อเดียวกันมีจำนวนเท่าไร หรืออาจมี แต่เท่าที่สังเกตจากคนรุ่นปู่ย่า เดาว่าประเภทเนื้อเดียวกันนี่คงหายากมาก คนที่ไม่ได้ศึกษานิสัยใจคอกัน แล้วถูกเลี้ยงมาต่างมุม ต่างเผ่า ต่างเหล่า ต่างที่ การได้เรียนรู้ประสบการณ์ก็
สะสมมาคนละแบบ หากมาอยู่ร่วมกัน แค่ร่วมคิดและแสดงความคิดเห็น ก็เริ่มต้นปัญหาเสียแล้ว ถ้าไม่รู้จักคำว่ายอม
ยอม คำคำนี้ จะถูกใช้อย่างมีศักดิ์ศรี และไม่มีศักดิ์ศรี ถ้าผู้นำไปใช้คำนึงถึงผลประโยชน์เป็นที่ตั้ง
อยากเขียนเรื่องนี้ให้เป็นอย่างความรู้สึกที่งดงาม ใครๆอ่านจะรู้สึกมีความสุข เมื่อเขาได้เห็นชื่อเรื่องว่า
มองฟ้านะ ฉันจะอยู่เคียงคุณ
คุณคะ ฉันยังไม่รู้ว่าคุณที่เป็นตัวจริงของฉันนั้นอยู่ที่ไหน และฉันจะได้พบคุณหรือไม่ สำหรับช่วงเวลาที่เหลืออยู่ต่อจากนี้ แต่ฉันจะสร้างภาพของคุณ เป็น คนที่ฉันต้องการในหัวใจ คุณจะเป็นแบบไหนดีนะ อ๋อ ก็เป็น แบบที่คุณเป็นไงคะ เพราะมันคงทำให้คุณได้รู้สึกว่ามีความสุขที่สุด หากคุณมีความรัก รักของคุณอาจมีมากมาย
แต่ตอนสุดท้าย ฉันอยากให้คุณเจอความหมายว่า คนที่คุณรักนั้นคือฉัน คนที่คุณรู้สึกอบอุ่นเมื่อได้อยู่ใกล้ รู้สึกสบายใจแค่เราได้คุยกัน หรือแค่เอนไหล่เคียงกันแล้วไม่ต้องพูดสิ่งใด แต่หัวใจคุณก็รู้สึกและเป็นสุข
มีผู้รู้กล่าวว่าความรู้สึกแบบที่ฉันกล่าวมาแล้วนี้ เป็นความรู้สึกแค่ของผู้ที่อยู่ในวัยรุ่นเท่านั้น หรือผู้ที่กำลังมีความรักใหม่ๆ คุณว่าจริงหรือคะ
ฉันถามคำนี้ เพราะฉันไม่แน่ใจนะ ความรักต้องเลือกวัยจะเกิดด้วยหรือคะ ฉันคิดว่า หากผู้คนต้องการให้สังคมอยู่ต่อไปมีการสืบสานทางพันธุกรรม รักก็คงต้องเลือกวัย และเมื่อใครเห็นความสำคัญอย่างนั้น เขาก็เลือกอย่างนั้น และเช่นนั้น แล้วก็ถูกต้องแล้ว ที่เขาจะต้องรับผิดชอบต่อสิ่งที่เขาปั้นขึ้นมา แล้วเขาก็ต้องรู้สึกให้มีความสุขให้ได้ ต่อการต่อชีวิตในทุกๆด้าน แล้วเขาก็ต้องเตรียมแผนให้ผู้ที่จะสืบต่อจากเขาเรียนรู้การต่อสู้อย่างที่เขาดำเนินมา แล้วก็วางแนวต่อๆไป พัฒนาขึ้นไปเรื่อยๆ
สำหรับฉัน ฉันว่าหากต้องการมีรัก อยู่กับการที่ต้องการมีความสุขตามแนวของตน คงไม่ต้องมีวัยกำหนดนะที่ฉันพูดเช่นนี้ ก็เพราะ มาตั้งครึ่งชีวิตแล้ว ไม่ได้เห็นอะไรที่ ทนถาวร เลย การทุ่มเททำงานอย่างเสียสละ ก็ไม่ได้มีคำตอบรอออกมาว่า นี่......รางวัลแห่งความดี และความอดทนของเจ้า ฉันกลับพบว่ามีแต่จริงที่ไม่จริง ต้องใช่กลับไม่ใช่
คุณคะความจริงเมื่อฉันเข้าใจชีวิตเช่นนี้ มันควรจะเป็นการปลงใช่ไหม คะ ครึ่งหนึ่งนะใช่ อีกครึ่งไม่ใช่ ทำไมหรือคะ ก็เพราะฉันยังไม่บรรลุไงคะ หัวใจของฉัน ยังอยากที่จะกระโดดเพื่อการเรียนรู้และค้นหา เพราะบางฉากบางตอนของชีวิต มันเปรียบเป็นอาหารละก็ฉันก็คงว่าเป็นไข่ดาวกระมัง ตั้งกระทะ รอน้ำมันร้อนก็ได้ไข่ฟูหน่อย
แต่ ก็ไม่แน่ เผลอก็ไหม้ น้ำมันเพิ่งเริ่มก็ได้อะไรที่มันด้านๆ แถมขั้นตอนการทำ เหมือนง่ายๆ เอาน้ำมันวักสาดๆ เข้าไป นานไปไข่ก็สุก น้อยไป ไข่แดงก็รอสีน่ากิน แล้วถ้าไม่ใช่กระบวนการนี้ทั้งหมดละ
คุณอย่าเพิ่งงงนะคะ ฉันหมายถึง ว่า ลองตั้งน้ำมันร้อน แล้วคุณก็ต่อยไข่ลงไปเลย อย่าใช้ตะหลิวทำอะไรกับมันเลยนะ ยกเว้นตอนเดียวตอนต้องตักมันขึ้นจากกระทะ คุณเห็นภาพไหม เคยทดลองไหม คุณว่าผลเป็นอย่างไร
อย่าบอกล่ะ ว่าเขาไม่เรียกไข่ดาว เคยทดลองไหม จะได้รูปแบบดังนี้นะ ถ้ากระทะร้อน น้ำมันใส่ น้ำมันไม่ร้อนเท่าไรใส่ไข่ลงไป คุณคะเนสิคะว่าผลที่เกิดเป็นอย่างไร ต้องลองทำดูใช่ไหม ขนาดลองทำดูแล้ว รูปแบบที่ได้เหมือนกันไหม เอาใหม่ให้กระทะร้อนจริงๆ น้ำมันร้อนด้วย ร้อนจะเดือดเชียวนะ ต่อยไข่ลงไป คุณว่าผลเป็นยังไงอีก ถ้าคุณตักขึ้นเลย เป็นแบบหนึ่ง ถ้าคุณรอไปอีกหน่อย อือ ..ไข่เริ่มสีเหลืองเกรียมขึ้น ถ้าคุณหลงให้มันเกรียมขึ้นเรื่อยไม่ถึงขนาดไหม้นะ คุณเอ๋ย คุณคิดว่ากินเข้าไปแล้วมันจะกรอบนะเปล่าเลยมันเหนียวอย่าบอกใครตรงที่มันเกรียมๆนะ ไข่แดงก็อาจสุกเกินไป
คุณเข้าใจชีวิตแบบไข่ดาวแล้วยัง
วันนี้ ก็เป็นวันเดิมๆ ที่ต้องเขียนถึงคุณ ไม่ว่าแดดจะร้อน ฉันก็ยังมองฟ้า แดดดูสีเหลืองนวลตาเมื่อมองผ่าน
กระจกบ้าน มิรู้ว่าร้อน มีแต่ความสว่าง คงเหมือนคุณนั่นเองที่สว่างอยู่ในใจฉันนะเวลานี้ คุณที่ฉันยังไม่รู้ว่าใคร
แต่ยามที่ฉันอยู่คนเดียว ฉันก็จะเลี้ยวหัวใจจอดแวะที่คุณ มันเป็นมุมใจที่ฉันสร้างไว้ คงจะดีมากเลยนะ ถ้าคุณกระโดดให้เห็น ยิ้มอีกนิดอย่างขำๆ แล้วคุณก็กอดฉันไว้ กอดไว้ด้วยความรู้สึกจริงแท้ของหัวใจคุณ
คุณคะ คุณสร้างความเป็นคุณแบบไหนคะ แต่หวังไว้ว่า ยามที่เราอยู่ใกล้กัน เราจะรู้สึกอบอุ่น เราจะคุยกันด้วยความรู้สึกที่ละมุน ขอให้ฉันได้มี โอกาสกอดคุณสักครั้ง กอดด้วยความรู้สึกนิ่งๆ กอดโดยที่ไม่มีคำพูดใดๆ ยกเว้นหัวใจที่ถ่ายทอดความรู้สึกดีๆนั้นให้แก่คุณ
คุณหรือฉันดีล่ะคะ ที่จะบอกว่าเรารักกัน ฉันขอให้เป็นคุณบอกได้ไหม ฉันขอมากไปไหม มากไปจนคุณสูญเสียความเป็นตัวคุณหรือเปล่า คงไม่นะ เพราะคุณ คงพร้อมมอบความรู้สึกที่ดีๆให้กับฉัน
มองฟ้านะ ฉันอยู่เคียงคุณ แล้วฉัน ก็บอกผ่านสายลมไป ณ วันนี้ ฉัน ..คิดถึงคุณ
คุณคะฉันเกือบจะจบถ้อยคำที่เขียนถึงคุณอยู่แล้ว หากไม่ได้ยินเสียงดังโครม ฉันออกไปดูที่ด้านข้างตัวบ้านอย่างเงียบๆ เพราะฉันเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น พี่ชายฉันล้มฟาดอยู่กับพื้น ตู้ที่เขาเก็บของใส่สัมภาระ ฉันว่าสัม
พารก มากกว่ามันฟาดอยู่บนตัวเขา ฉันค่อยๆ เอาน้ำลูบหน้าเขา ในขณะที่พี่เขายังชักอยู่ ของทั้งหมดจากตู้ก็ท่วมตัวเขา ฉันค่อยๆงัดตู้ขึ้น และค่อยๆเก็บของไปเรื่อยๆ จนกระทั่งพี่ชายค่อยมีสติ ฉันจึงบอกเขาว่าลุกไหวไหม ไปล้างหน้าเสียก่อน เขาจึงลุกเดินหายเข้าไปในบ้าน แล้วเข้าไปในห้องนอนของเขานานชั่วโมง นานพอที่ฉันจะรื้อของๆเขา แล้วจับโยนสิ่งที่ไม่ใช่ออกไป การเป็นคนป่วยแบบพี่ชายฉัน เขามักสะสมของที่ห่อไว้หลายๆชั้น หลายๆที่ ฉันเก็บเฉพาะขยะออก จนเกือบจะเสร็จอยู่แล้ว แต่พอพี่ชายฉันเขาอาการดีขึ้น ของที่ฉันทิ้งถังขยะข้างนอก เขาก็ไปเก็บสิ่งนั้นมาอีก มันคงเป็นสิ่งที่เขาคิดว่าสำคัญ เพื่อหลีกเลี่ยงการโต้เถียง ฉันจึงหยุดการทำงานตรงนั้น และมาเขียนถึงคุณต่อ ฉันอยากถามคุณว่า คราวนี้ เมื่อคุณฟังเพียงเรื่องเดียว ที่เกิดขึ้น คุณเข้าใจไหมว่า ทำไม ฉันต้องถามคุณว่า คุณของฉันมีตัวตนอยู่ไหม
คุณรู้ไหม ในชีวิตของคนแต่ละคนไม่มีใครอยากได้ปัญหา และถ้า เมื่อพบปัญหา ทำไมใครคนหนึ่งถึงอยากมีใครคนหนึ่งเอาไว้เป็นกำลังใจ และอยากมีคนที่เข้าใจ คราวนี้คงรู้แล้วสินะว่าทำไม หลายครั้งที่ฉันปฏิเสธ
บางอย่างไปก่อน ก่อนที่ฉันจะตอบรับโดยทันที เพราะหากลำพังตัวฉันเอง ฉันคงอ่อนหวาน และ เอาใจได้ แม้เราจะต้องจากกัน ณ ลมหายใจสุดท้าย แต่ที่ฉันเล่า เป็นหนึ่งเหตุผลที่เกิดกับฉันทุกบ่อย ทุกบ่อย ทุกซ้ำ ที่ฉันจะต้องคอยควบคุมจิตใจให้ดี และสงบ คุณบอกฉันสิคะว่า เมื่อคุณฟังปัญหาแบบนี้ คุณ ยังจะกระโดดออกมา ยื่นมามา แล้วกอดฉัน แล้ว พูดว่า ผมจะอยู่เคียงข้างคุณ คุณ ว่าคุณจะมีตัวตนขึ้นมาจริงไหม
ฉันไม่อาจเห็นแก่ตัวที่จะละทุกสิ่ง ยังมีอะไรลึกๆที่คุณยังไม่รู้อีกมาก คุณรู้ไหม หากใครสักคนอยากบอกว่าจะรักเราจะอยู่กับเรา มันไม่ใช่แค่คำพูดนะคะ ฉากของวัตถุ สิ่งที่มองเห็นในครั้งแรก มันย่อมดูดี แต่สิ่งเหล่านั้นจะมาเป็นองค์ประกอบให้เห็นคุณค่าแห่งความสุขชัดเจน เมื่อ เราต่างมองเห็นบางอย่าง แล้วเรายอมรับมันได้
แล้วหากเรารักเขา เราก็ยอม แล้วก็พร้อม ที่จะเข้าใจเขาในทุกทาง
สำหรับฉัน ฉันมีหัวใจตรงนี้ ฉันมีความเข้าใจที่พร้อมจะมอบกับใครสักคน แต่ใครสักคน จะมีตัวตนและคิดแบบฉันหรือเปล่า นั่นคือ สิ่งที่เป็นคำถาม
คุณรู้ไหม ปัญหา ของการควบคุมจิตใจ มิใช่เพียงเกิดขึ้น เพียงฉากตรงหน้าที่เราเผชิญเหตุการณ์นะ แต่ตามภาวะที่ฉันพบ ฉันจะต้องควบคุมจิตใจให้เย็นได้มากที่สุด เพราะ เมื่อพี่ชายเขาดูเหมือนปรกติ สิ่งที่เราหวังดี หรือจัดทำให้เขา เขาจะรับไม่ได้ เพราะเขาจำไม่ได้ว่า มีอะไรเกิดขึ้นกับเขา เขาจะคิดแต่เพียงว่า ของเขาที่เสีย หรือที่ว่ามีอะไรเปลี่ยนไปนั้น เขาจะโทษว่า ฉัน เป็นคนทำ แล้วฉันน่ะแหละ ที่ไป ยุ่งกับเขา รับได้ไหมคะคนดี คุณยังอยากบอกว่ารักฉันอีกไหม
คุณอย่าบอกว่าปัญหามันคลายได้นะ เพราะฉันก็เข้าใจเช่นนั้นเช่นกัน แต่ไม่ใช่จุดที่ฉันยืนอยู่หรอกนะ
โดยอาชีพ โดยความไม่มีใครอื่นอีกในครอบครัว นอกจากฉัน ฉัน ฉัน คุณ ว่า ฉันหัวเราะเก่ง คุยได้สนุก
แล้วก็จะอ่อนหวานตลอดไป แล้วก็จะให้ใครๆไม่ต้องอึดอัดใจ ฉันทำได้คุณ ใส่คะแนนสักนิดดีไหมคะ
ให้คะแนน ใจของคุณ ต่อความรู้สึกห่วงใยและรักของคุณ มาเป็นกำลังใจ ในฟากฟ้า
มองฟ้านะ ฉันจะอยู่เคียงคุณ เป็นคำที่ ฉันส่งความหมายไปทั้งใจแม้ว่าสิ่งที่ฉันเจอะเจอ มันมิได้เอื้อต่อฉัน
เท่าไร และในทางกลับกัน ฉันหวังว่า คุณ นะแหละ จะยังคงพูด และโอบกอดฉันไว้ พร้อม บอกว่า
ฉันจะอยู่เคียงคุณ
หน้าส่วนตัว
1306
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอาภาภัส
