30 พฤษภาคม 2555 08:07 น.
อินสวน
ดอกจำปาหน้าบ้านบานสวยฉ่ำ
สายฝนพรำพร่างพรายโปรยปรายใส
หอมสดชื่นดวงจินต์อวลกลิ่นไอ
ยังสงสัยทำไมคิดถึงกัน
หลวงพระบางฝนจางหรือตกถี่
คนทางนี้หนาวไหมในความฝัน
มีทุกข์ท้อเหนื่อยแรงจะแบ่งปัน
ยังยืนยันผูกพันมั่นเหมือนเดิม
มองเงาไม้ชายน้ำจดจำได้
ละลอกไล่ริ้วลายเป็นสายเพิ่ม
กระเพื่อมพาพัดคำเหมือนซ้ำเติม
ณ แรกเริ่มแล้วใครที่ใจดำ
มองเรือนไม้ชายน้ำจำข่มจิต
ในคมคิดขมขื่นทุกคืนค่ำ
ยากทบทวนถามทวงบ่วงกระทำ
ลึกถลำย้ำยอกเขาหลอกลวง
25 พฤษภาคม 2555 08:47 น.
อินสวน
วันที่ฟ้าฉ่ำฝนคนเหม่อเหงา
บนระเบียงบ้านเก่าเหมือนเศร้าหมอง
ลมพัดหวนวูบวนฝนละออง
สัมผัสต้องไอหนาวเหมือนร้าวราน
โมบายแกว่งไกวสั่นหวั่นวิตก
เหมือนเสียงใครโกหกแว่วคำหวาน
การรอข่าวเรื่องราวที่ยาวนาน
ใจสะท้านกร้านกรำร่ำเรื่อยมา
มองราวฟ้าสีเทาเล่าเรื่องผ่าน
สถานการณ์สัมพันธ์มีปัญหา
คนทางนี้ขลาดเขลาเบาปัญญา
จึงไม่กล้าท้าทายแพ้พ่ายใจ
เฝ้าฝากบอกเพียงว่าสารภาพ
ไม่อยากทราบเหตุผลเรื่องคนใหม่
จึงไม่อาจไถ่ถามความเป็นไป
มีเพียงความห่วงใยที่ส่งมา
14 พฤษภาคม 2555 07:19 น.
อินสวน
งามอรุณเรืองรองแสงทองสาด
ต่างโอกาสมุมมองขององศา
ทัศนะวิสัยเสี้ยวเวลา
องค์ประกอบขอบฟ้าสายตามอง
งามตะวันเยี่ยมฟ้ามนต์เสน่ห์
พร้อมบทเพลงกล่อมเห่เร่ฝันท่อง
ตราบชีวิตล่วงลับจะจับจอง
ตะวันเริ่มแรกส่องของทุกวัน
งามน้ำใจไมตรีที่เคยรับ
ยังประทับจดจำธรรมเสกสรร
กับวิถีชีวีที่ผูกพัน
คือ สวรรค์ชะตาฟ้าเปิดทาง
งามต้องตามากล้นชนบท
ไม่เคยหมดแผ่นดินหรือสิ้นสร่าง
วัตถุอาจครอบงำทำเลือนราง
จะถูกล้างสว่างล้ำด้วยน้ำใจ
งามวิถีแสงทองที่ส่องสาด
คือพลังอำนาจปลุกหลับใหล
รัตติกาลผ่านหนาวก้าวต่อไป
เพื่อพบความยิ่งใหญ่ในจินตนา
งามตลาดแม่ค้าตอนฟ้าสาง
ตามเส้นทางชีวิตลิขิตฟ้า
ลมหายใจผ่องผ่านกาลเวลา
คงคุณค่านิยามความเป็นคน
4 พฤษภาคม 2555 14:29 น.
อินสวน
หางนกยูงยังคงยามเยี่ยมเยือน
คูนเคียงเพื่อนเย้าเยือนเหมือนนัดหมาย
จำปีควงจำปามาทักทาย
ตะแบกอายแอบยิ้มซ่อนอิ่มใจ
วันสงกรานต์ผ่านไปไร้วี่แวว
หรือลืมแล้วคนดีมีเพื่อนใหม่
ปล่อยเพื่อนเก่าเฝ้าคอยจนน้อยใจ
คงอยู่ไกลเกินกลับลับลืมกัน
ถึงปลายร้อนก่อนฝนฟ้าหม่นเศร้า
ใครบางคนงันเหงาเฝ้าซ่อนฝัน
เพราะไม่เคยจืดจางร้างผูกพัน
เพียงหวาดหวั่นหดหู่เพราะอยู่ไกล
ลืมน้ำแกงเห็ดลมผักขมคั่ว
ลืมเห็ดถั่วห่อหมกยำหน่อไม้
น้ำพริกหนุ่มรสเด็ดเผ็ดถึงใจ
ต้มยำไก่สู่ขวัญวันมงคล
เงาะข้างบ้านมะม่วงเป็นพวงใหญ่
คงรอใครหวนหามาเก็บผล
ชมพู่เคยเก้อคอยน้อยใจจน
โรยร่วงหล่นทับถมขมขื่นทรวง
หางนกยูงสลัดกลีบรีบลาจาก
จำใจพรากยากเย็นเพราะเป็นห่วง
ขอลมร้อนผ่อนร้ายร่ายลมลวง
เลยลุล่วงฤดูกาลพ้นผ่านไป
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
หน้าส่วนตัว
1300
