30 พฤศจิกายน 2548 21:31 น.
เจ้าพานทอง
ลูกคลื่นขาวพราวพื้นทรายพรายพริบพร้อย
นับพันร้อยทยอยฝั่งเฝ้าถั่งโถม
ลมเย็นรื่นชื่นโชยโพยพัดโลม
วายุโน้มนำดวงใจให้คลายล้า
เดินย่ำทรายทรายก็หนุนดุนดันเท้า
ตักเตือนเราเฝ้าคำนึงถึงปัญหา
ค่อยค่อยคิดจิตสงบพบมรรคา
ลมเป็นยาทาด้วยทรายป้ายแผลใจ
หากมีเรื่องเคืองคั่งอกรกความคิด
คล้ายชีวิตปลิดปลงสุขทุกข์หวั่นไหว
เมื่อเดิมลมชมทะเลเห่กล่อมใจ
คลื่นลมไล้ให้เลื่อนหายคลายกังวล
โปรดตริตรองกรองดูให้รู้เรื่อง
มิขัดเคืองเปรื่องประกายไป่สับสน
จังหวะคลื่นฟื้นภวังค์ทางวกวน
มาเคาะค้นพบทางสว่างเจอ
ทรายนุ่มเนินเดินนิ่มเนิบอิ่มเอิบได้
คลื่นลูบไล้ล้างมลายหายเหิมเห่อ
ล้วนตัณหาราคะยามละเมอ
ฤๅ หลงเพ้อเผลอตามความทุกข์ไป
ลองคิดทวนหวนระลึกตรึกนานนาน
เย็นลมผ่านสานเสริมเพิ่มผ่องใส
เสียงคลื่นโถมลมแรงแฝงเข้าใน
ปลุกปลอบใจใครฟังยั้งคิดเทอญ
29 พฤศจิกายน 2548 17:11 น.
เจ้าพานทอง
ต่อเติม เพิ่มฝัน ทุกวันพรุ่ง
หมายมุ่ง มุสร้าง ทางสุขสันต์
กำเนิด เถิดรัก จักผูกพัน
สานฝัน ปันใจ ให้แด่เธอ
แม้ท้อ ย่อพลัง ไม่พลั้งพลาด
ไม่ขลาด ...อาจสู้ ไม่รู้เผลอ
จูงมือ เราพร้อม ยอมละเมอ
แนบเธอ ณ ดวงใจ ไม่เปลี่ยนแปลง
จะขอเป็น เกลียวเชือก เลือกขดรัด
จะเป็นสร้อย ร้อยลูกปัด มัดแผง
เป็นตาข่าย ขึงไว้ ใยแมลง
แอบดัก รักแฝง แห่งสองเรา
ถึงเธอ ไม่เออออ ร่วมห่อหมก
ถึงฉัน หมั่นเวียนวก ตกหลุมเศร้า
ถึงจะมี เพียงฝันพร่าง และร่างเงา
ก็จะเฝ้า เดินต่อ ไม่ท้อเลย
ต่อให้ไกล แสนไกล จะไปถึง
เพื่อวันหนึ่ง คะนึงรัก จักเฉลย
สำแดงให้ เธอเห็น เช่นภิเปรย
หัวใจเผย ตาเอ่ยคำ นำความจริง
เอากลอนเก่า ๆ มาเก็บไว้ที่บ้านนี้คราบบ
27 พฤศจิกายน 2548 15:31 น.
เจ้าพานทอง
๐ ฉันร้าวหนาวนี้อีกปีหนอ
เฝ้ารอเรื่องรักไม่พักหา
ผู้ใดไหนเล่าจะเข้ามา
เติมฟืนคืนล้าพาอุ่นใจ
๐ ลมพลิ้วริ้วมีดกรีดหัวอก
เจ็บฟกแฝงฝังนั่งร้องไห้
อกเหน็บเจ็บนานทุกวารไป
หมดไฟใจแฟบแทบวายวาง
๐ มองฟ้าตาฟางเพราะช่างร้อง
น้ำนองสองนัยน์หัวใจห่าง
มองไปใครเลยไม่เคยคว้าง
บนทางทุกข์ล้นทนทุกคราว
๐ คืนนี้มีเดือนเป็นเพื่อนข้าฯ
อาภาผ่องถ้วนล้วนแสงขาว
อาบจันทร์วันเพ็ญเห็นวับวาว
อกหนาวร้าวลึกนึกรำพัน
๐ มิมีใครให้คลายหายหนาวเหน็บ
แสบเจ็บเล็บจิกหยิกใจฉัน
มิมีใครให้กอดพรอดสัมพันธ์
เพียงจันทร์เพื่อนใจได้แอบอิง
๐ ผินหน้าหาใครที่ไหนหนอ
ไหล่ห่อรอลุ้นอุ่นไฟผิง
แทบตายกายปวดรวดร้าวยิ่ง
เหงาจริงเหงาใจใครช่วยที
22 พฤศจิกายน 2548 14:35 น.
เจ้าพานทอง
เมื่อวันวานสานใจใช่แช่มชื่น
ทุกค่ำคืนรื่นเย็นเห็นบุบฝา
ด้วยมีรักปักใจไม่ไคลคลา
ในอุราอิ่มรักอยู่หนักนาน
เพราะพบเธอเพ้อถึงพึงถวิล
ดั่งได้ยินดินเย้าดาวขับขาน
เพลงดวงเดือนเพื่อนดินพิณบันดาล
ดุจกาพย์กานท์ดาลกวีฤดีพรหม
มาวันนี้ดีใจได้ใสสุข
ฉันวายทุกข์เว้นเศร้าเอารักห่ม
ฉันมอบกายขายวิญญาณ์และอารมณ์
ฉันศานต์สมชมฝันอยู่พันปี
เข้าเคียงอยู่คู่ยากฝากชีวิต
เป็นเพื่อนคิดมิตรแท้แลน้องพี่
แลกหัวใจให้กันปันชีวี
จะนาทีจะกี่ยามก็ความรัก
ยังพรุ่งนี้มีเธอเสมอใจ
เป็นดวงไฟไสวส่องครรลองหลัก
ร่วมกันก้าวเราเดินช่างเพลินนัก
เราจะรักพักผ่อนมิร้อนเย็น
จะจับมือถือใจไว้ด้วยกัน
ฝ่าทางฝันขันสู้ไม่ดูเล่น
จะร่วมย่างทางรักไม่พักเว้น
พรุ่งนี้เป็นเช่นอีกวันฉันรักเธอ
20 พฤศจิกายน 2548 17:25 น.
เจ้าพานทอง
รักเถิด หากรักให้ หัวใจสวย
หอมระรวย ช่วยคลาย หายอับเฉา
รักเถิด หากรักนั้น ได้บรรเทา
ความร้อนเร่า เนาในทรวง หน่วงอกนาน
รักเถิด หากรักมอบ คำขอบคุณ
เป็นเสียงสุน- ทรียารมณ์ บ่มสุขศานต์
รักเถิด หากรักนี้ พลีสักการ
แด่ดวงมาลย์ ดาลดอกไม้ หัวใจพอง
รักเถิด หากรักร้าว จะก้าวสู้
เดินเคียงคู่ อยู่ข้างเธอ เสมอสอง
รักเถิด หากรักเศร้า เราประคอง
อย่าได้หมอง ครองเฉา ทุกเช้าเย็น
รักนะ ฉันจะรัก เป็นหลักมั่น
ร่วมแบ่งปัน สรรค์รัก ประจักษ์เห็น
จะมอบสุข จะมอบใจ ไม่วายเว้น
หากรักเป็น จะเย็นใน หัวใจเรา
เนื่องสมัครสมาชิกแล้วไม่ได้รับการตอบรับ จึงขอยืมรหัสสมาชิกคุณเจ้าพานทองโพสต์กลอนให้อ่านไปก่อนนะครับ ต้องขอขอบคุณคุณเจ้าพานทองแท้ที่ให้ยืมบ้านไว้เก็บกลอน รวมไปถึงคุณทิกิที่เป็นธุระให้ ขอบคุณหลาย ๆ ครับ ^^"
หน้าส่วนตัว
1205
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเจ้าพานทอง
