20 เมษายน 2546 18:24 น.

อย่ารักฉัน No Me Ames

เชษฐภัทร วิสัยจร


มาร์ค             - ที่รักทำไมเธอถึงร้องไห้?
เจนนิเฟอร์    - เพราะฉันตื้นตันใจใช่ผิดหวัง
มาร์ค             - แล้วทำไมยังทำท่าพะว้าพะวัง
เจนนิเฟอร์    - เพราะฉันยัง ต้องโดดเดี่ยวเปลี่ยวหัวใจ

มาร์ค              - ทำไมถึงกุมมือฉันแน่นอย่างนี้
                       กลัวฤดี ที่เธอพร่ำ ทำหวั่นไหว
เจนนิเฟอร์     - ก็ฉันรัก เธอยิ่งกว่าสิ่งใด
มาร์ค              - เอ๊ะ ! ทำไม ใยเธอจึงรักฉัน?

เจนนิเฟอร์      - คนบ้า!
                        ดื้อนัก หนักหนา ว่าไปนั่น
                        เลิกสงสัยได้แล้วถ้าแคร์กัน
                        จะพรุ่งนี้ อีกกี่วันฉันก็รัก

                      - ถึงจะมีกำแพง แสร้งขวางหน้า
                        จะไม่เกรงฤทธา กล้าประจักษ์
                        จะลองเล่ห์เสน่หา ท้าทายทัก
มาร์ค               - อ้าว.ตายชัก อย่ารักฉันอีแบบนี้.

มาร์ค               - เพียงเพราะฉันแตกต่าง อย่างนั้นหรือ?
เจนนิเฟอร์      - คนมันซื่อ มีสิทธิ์รัก ศักดิ์ และศรี
                         ถ้าไม่คิดอย่างนั้นได้ อย่างไรดี?
                         ถึงเวลาทุกนาทีรวมชีวิต

มาร์ค                  - อย่ามารักฉันเลย
                           หากเพราะฉันนั้นเคย เผยลิขิต
                           เพียงเข้าใจในเล่ห์ร้อย ถ้อยความคิด
                           ที่เตือนติด ลมลวง ท่วงทำนอง

เจนนิเฟอร์          - เป็นอย่างนี้ ก็อย่ามารักฉัน
                            หากรักนั้น มันไม่ควรคู่สนอง
                            ก็หยุดเถิด หัวใจ ที่ใฝ่ปอง
                            ปล่อยไปตามครรลองของเวลา

มาร์ค                    - อย่ารักฉัน
                             เพียงเพราะวันหมดหนทาง ห่างโหยหา
                             เพียงเพราะโลก เปลี่ยนผัน วันเวลา
                             อย่าได้อ้างโชคชะตา มาผูกพัน

                             เพราะเรื่องพวกนี้เกิดขึ้นไม่ได้
                             หากว่าเรามีใจไม่ไหวหวั่น
                             เปรียบเสมือนเงาชีวิตกันและกัน
                             ที่สะท้อนในใจฉันและใจเธอ

เจนนิเฟอร์            - อย่ามารักฉัน
                              เพียงเพราะวัน ผิดหวัง พลาดพลั้งเผลอ
                              หรือเป็นเพราะ สำนึกผิด พิษลมเพ้อ
                              หัวใจเธอ ไม่ควรตาย ในที่นี้

                              อย่ามารักฉัน
                              จนม้วยดิน สิ้นวัน สิ้นสันสี
                              จนสิ้นชาติสิ้นชีพปฐพี
                               ฉันอยากพาเธอบินหนีไปที่ฟ้า

                               พร้อมหัวใจของเธอ ไปบนนั้น
                               ฟ้าสีครามของวัน สุดหรรษา
มาร์ค                      - ฉันจะบอกเธออย่างไรดีแก้วตา
                               ที่รักจ๋า ฉันพูดจริง และจริงใจ

                               หากคนเราอยากเรียนรู้ที่จะรัก
                                ต้องรู้จักรสชาดทนเจ็บได้
เจนนิเฟอร์             -ใครจะทำเจ็บใจก็ช่างใคร
                               เมื่อสองเราจากไป ใครจะสน?
		
                               สุขสดชื่นบนผืนฟ้าแห่งนี้
                               คือถิ่นที่ ใฝ่ปอง ของทุกหน
                               เธออย่าทิ้งฉันนะ ถ้าอับจน
                                ฉันไม่อยากทุกข์ทน อยู่คนเดียว

มาร์ก                      -อย่าทิ้งฉัน โปรดอย่าทิ้งฉันไว้
                               อย่าสนใจ คำพร่ำเพรื่อ เมื่อประเดี๋ยว
                               อย่าไปเชื่อ  อย่ารักฉัน  คำนั้นเชียว
                               ชีวิตฉันคงห่อเหี่ยว ถ้าถูกทิ้ง

เจนนิเฟอร์             - อย่านะ อย่าทิ้งฉันได้ไหม
                                อย่าทิ้งคำ  อย่ารักฉัน- ไว้ กับใจหญิง
                                ปล่อยให้ฉัน สิ้นหลัก ที่พักพิง
                                ก็ฉันรัก เธอยิ่งกว่าสิ่งใด

มาร์ค                       - อย่ามารักฉันเลย ฉันขอร้อง
                                 ฉันรักใจ ที่มัวหมอง ของฉันได้
เจนนิเฟอร์              - ฉันคงทำไม่ได้หรอกนะยอดดวงใจ
                                  เธอจะห้ามฉันอย่างไร้ ไม่มีทาง

                                 เพราะฉันจะรักเธออย่างนี้
                                 ทั้งชีวี ที่หมายปอง ไม่หมองหมาง
มาร์ค                        -อย่ารักฉัน- เพราะฉันห่วงดวงใจนาง
                                 แสนบอบบาง ไม่เหมาะกับ คนเย็นชา

เจนนิเฟอร์               - อย่ารักฉัน เพื่อลืมวันอันโศกเศร้า
                                  อยากให้เราเชื่อใจกัน มั่นใจกว่า
                                อยากให้รัก เพราะเธอรัก จากแววตา                                
                                   นั่นแหละคือ คุณค่า ของรักจริง

มาร์ค                          - สองเราจะโบยบินไปที่นั่น
                                   หลังพายุเธอกับฉันสันติ์สุขยิ่ง
เจนนิเฟอร์                 - อบอุ่นเหมือนไอตะวัน ฉันแอบอิง
                                    สวยสดพริ้ง เหมือนดาวหาง ทางความรัก


Jennifer Lopez - No Me Ames


Marc Anthony-               Dime porque lloras?
Jennifer-                         De felicidad.
Marc Anthony-               Y porque te haogas?
Jennifer-                         Por la soledad.
Marc Anthony-               Y porque me tomas, porque haci mis manos y tus pensamientos te van llevando.

Jennifer-                         Yo te quiero tanto.
Marc Anthony-               Y porque sera?
Jennifer-                         Loco testarudo,no lo dudes mas.Aunque en el futuro haya un muro enorme, yo no tengo miedo ...quiero enamorarme.

Marc Anthony-               No me ames porque pienses que paresco diferente.
Jennifer-                         Tu no piensas que es lo justo ver pasar el tiempo juntos.
Marc Anthony-                No me ames que comprendo la mentira que seria.
Jennifer-                         Si tu amor no meresco no me ames mas quedate otro dia.
Marc Anthony-                No me ames porque estoy perdido ,porque cambie el mundo, porque es el destino. Porque ,no se puede somos un espejo y tu asi serias lo que yo de mi reflejo.

Jennifer-                          No me ames para estar muriendo dentro de una guerra llena de arripentimiento. No me ames para estar en tierra quiero alsar el vuelo con tu gran amor por el azul del cielo.
Marc Anthony-                No se que decirte ,esa es la verdad ,si la gente quiere sabe lastimar.
Jennifer-                         Tu y yo partiresmo ellos no se mueven pero en este cielo sola no me dejes.
Marc Anthony-                No me dejes ,no me dejes,no me escuches si te digo no me ames.
Jennifer-                          No me dejes, no desarmes mi corazon ,con ese no me ames.
Marc Anthony-                No me ames, te lo ruego mi amargura dejame.
Jennifer-                          Sabes bien que no puedo, que es inutil, que siempre te amare.

Marc Anthony-                 No me ames pues te hare  sufrir con este corazon que se llena de mil inviernos.
Jennifer-                           No me ames para olvidarte de tus dias grises quiero que  me ames...solo tu
Marc Anthony-                No me ames tu y yo volaremos uno con el otro y seguiremos siempre juntos.
Jennifer-                           Este amor es como el sol que sale tras de la tormenta ,como dos cometas en la misma estela...aaaaaa.

Marc Anthony-                 Noooooooooo mee amesss
Jennifer-                           No me ames
Marc Anthony-                 Nooooooooooooo me ames
Jennifer-                           No me ames...				
18 เมษายน 2546 20:19 น.

ฉัน(ท์) ลาว

เชษฐภัทร วิสัยจร

จดสาร สิจารฉันท์
มะนะมั่น สิสรรหา
ร้อยเสียง เจรียงมา
สิผสม ผสานคำ

หลากรส จรดร้อย 
สิริถ้อย สิออยนำ
คำฮัก ชนักจำ
สิบ่คลาด คะลำเลือน

ฮักเจ้า สิเฝ้าถาม
รติตาม ซุยามเยือน
อ้อนออด สิฮอดเฮือน
สิมุย้ำ และนำความ

คั้นเจ้า บ่รังเกียจ
สิละเลียด ระเรียงตาม
ผจงสารสะอาดงาม
กลมาด สวาทลาว

คำลาว สิเว่านี้
แหละวจี สิเกี้ยวสาว
มนต์ฉันท์ ณ ลาวกาว
สิฉะอ้อน ขจรเวียง

อภิธานศัพท์
1. ออย แปลว่า โอ๋ ปลอบประโลม
2. ฮัก แปลว่า รัก
3. ซุ แปลว่า ทุก
4. ฮอด แปลว่า ถึง
5. เฮือน แปลว่า บ้าน
6. มุ แปลว่า พยายาม
7. คั้น แปลว่า ถ้า
8. เว่า แปลว่า พูด
9. คะลำ แปลว่า ไม่ดี				
18 เมษายน 2546 18:01 น.

สายฝนแห่งสันติภาพ

เชษฐภัทร วิสัยจร

สำแดง แสงดาบ สับประยุทธ์
ปืนผา อาวุธ สุดกำแหง
เข่นฆ่า บ้าเลือด เดือดดินแดง
แผ่นดิน สิ้นแล้ง แหล่งปรานี

คมมีด กรีดเชือด เลือดรินหลั่ง
หมื่นถ้อย ร้อยชัง ช่างบัดสี
เหยียบซ้ำ ย้ำหน้า ท้าโลกีย์
หมิ่นผี ขี้ข้า ชีวาวาย

กลิ่นสาบ คราบขี้ ดูปี้ป่น
อดสู ผู้คน ชนฉิบหาย
-ฆ่า-ตาย ข้า-ตาย ค่า-ก็ตาย
สิ้นลาย สายเลือด เชือดกายา

แรงบ้า อาจม เมื่อถมทับ
จึงสดับ ศัพท์เซ่น การเข่นฆ่า
เลือดผสม ลมผสาน กาลเวลา
รอยร่ำ น้ำตา ก็มาเตือน

ฝนริน ฝนหลั่ง หลังอาเพศ
ทั่วแคว้น แดนเขต ประเทศเถื่อน
เสียงฝาก จากฟ้า ก็มาเยือน
เอ่ยเอื้อน เหมือนหวัง พลังใจ

ฝนริน ดินเลี้ยง เสียงชีวิต
เนรมิต หยาดฟ้า ลงมาใหม่
ชโลมโลก เฉลิมหล้า ชลาลัย
ผืนทอง ผองไผท ใกล้กลับมา

แล้วเสียง เพลงฟ้า ก็ปรากฏ
เขตคาม งามงด สดหรรษา
ดอกไม้ ไหวงามอร่ามตา
สรรสี ชีวา กลับมาเตือน

สงคราม สิ้นสุด หยุดฆ่าเข่น
น้ำใส ไหลเย็น เช่นเคยเหมือน
นกน้อย ค่อยผิน บินคืนเรือน
สันติภาพ กลับมาเยือน เพื่อนอีกครั้ง				
15 เมษายน 2546 18:00 น.

ห้าม

เชษฐภัทร วิสัยจร

ถึงเธอห้าม วาจา ที่ว่าหวาน
แต่อย่าหาญ หักห้าม ความคิดถึง
ห้ามเพลงรัก เรียงร้อย รอยรำพึง
ที่คำนึง ถึงเธอ เพ้อรำพัน

อย่าได้ห้าม บทกวี ที่แว่วหวาน
มิให้ดลบันดาล งานสร้างสรรค์
อย่าได้ห้าม เพลงกระต่าย เจ้าหมายจันทร์
มิให้เฝ้า เพ้อฝัน ถึงจันทรา

ใครจะห้าม ดอกไม้ มิให้หอม
ห้ามหริ่งหรีด กรีดเสียงอ้อม กล่อมแนวป่า
ห้ามหิ่งห้อย พร้อยระยับ จับดารา
มิให้งาม ประดับนภา ประสาดาว

ใครจะห้าม เพลงพระพาย มิให้พัด
โบกสะบัด ใบโบย โชยไอหนาว
ห้ามน้ำค้าง หว่างระยับ วะวับวาว
มิให้เพริศ แพรวพราว ราวจินดา

อย่าห้ามรัก ถึงคน ที่เธอรัก
อย่าหาญหัก หัวใจ ให้โหยหา
ให้เขาฟัง เพลงรัก เธอสักครา
ว่ารักเธอ นั้นมีค่า กว่าบรรยาย

ถึงฉันห้าม วาจา เธอว่าหวาน
เลิกออดอ้อน กลอนกานท์ สานความหมาย 
แต่จะห้ามหัวใจ ใช่ง่ายดาย
มันสับสน กระวนกระวาย คล้ายคลั่งเพ้อ				
9 เมษายน 2546 16:42 น.

เธอไม่ผิด

เชษฐภัทร วิสัยจร


เมื่อเธอสิ้น ปรารถนา คำว่า - รัก -
เขาจึงต้อง อกหัก แล้วหักเล่า
ทั้งเสียใจ น้อยใจ มิใช่เบา
ระทมเศร้า ถึงทรวง ห้วงฤทัย

รอยน้ำตา เปรอะเปื้อน แก้มเพื่อนเก่า
คือรอยโศก รอยเศร้า เขาร้องไห้
เขารักเธอ ทั้งสี่ห้อง ของหัวใจ
เธอจึงไหว หวั่นหวาม ตามน้ำตา

เธอคงเสียใจอยู่ รู้สึกผิด
แต่ชีวิต ยังต้องเดินไปข้างหน้า
ลืมเสียเถิด สิ่งพลาดพลั้ง แต่หลังมา
เธอจงเห็น เป็นธรรมดา เรื่องสามัญ

เกิดเป็นชาย ต้องหยัดยืน ลุกขึ้นสู้
เพื่อจะมี ชีวิตอยู่อย่างสุขสันติ์
เขาจะต้อง เรียนรู้ สู้กับมัน
และทำใจ ได้สักวัน........... ฉันมั่นใจ

เธอมีสิทธิ์เลือกสร้าง ทางชีวิต
เพื่อลิขิตเลือกสรร ฝันและใฝ่
และมีสิทธ์ เลือกจะรัก -ใคร- หรือ -ใคร-
เธอจงใช้ สิทธิ์นี้ ตามที่ควร

เธอไม่ผิด...
ที่จะเลือกมีชีวิตตามสิทธิ์ส่วน
ที่จะร้อย รอยลิขิต คิดทบทวน
ตามกระบวน ครรลอง เธอต้องใจ

เธอก็เหมือนกับคนอื่นอื่น
มีขมขื่น มีคืนวัน มีหวั่นไหว
-----เรื่องแค่เนี้ย...ธรรมดาจะตายไป----  
ฉันปลอบใจเธอได้เท่านี้เอง 
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเชษฐภัทร วิสัยจร
Lovings  เชษฐภัทร วิสัยจร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเชษฐภัทร วิสัยจร
Lovings  เชษฐภัทร วิสัยจร เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเชษฐภัทร วิสัยจร