23 เมษายน 2554 11:26 น.
**.. เช่นรวีโชติ..**
๑. ฟ้าบางวันก็หมองแอบร้องไห้
เจ้ามวลหมอกดอกไม้ก็ไร้สี
แต่ฟากฟ้างามพร้อมก็ย่อมมี
ตะวันที่ฉายแสงแรงอำไพ ...
๒. ชีวิตคนมีค่าเหลือคณานับ
เกิดพร้อมกับความฝันอันยิ่งใหญ่
แม้เบื้องหน้าหุบเหวและเปลวไฟ
เธอจงใช้ อุตสาหะ ชนะมัน ...
๓. เรียกถนนเส้นนี้ว่า ชีวิต
มีสมหวังมีถูกผิดมีบิดผัน
ใช่ว่าล้มแล้วแพ้แก่คืนวัน
และใช่ว่าชนะนั้นจะยืนนาน ...
๔. สิ่งที่เหลือเหนือค่าของมนุษย์
ต้องมิหยุดสืบเท้าเพื่อก้าวผ่าน
ความเสียสละจะเข้มเต็มวิญญาณ
และสืบสานงานก่อรุ่นต่อไป ...
๕. ฟ้าวันนี้ที่เห็นเป็นสีฟ้า
ดอกไม้งามระรานตารับฟ้าใหม่
ด้วยศรัทธาแต่ละก้าวอันยาวไกล
ถึงเส้นชัย...ที่เห็น...เป็นของเธอ ...
ด้วยรักและหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..** (ก.ประแสร์ ศิษยาพร)
เขียนให้น้องคนหนึ่งด้วยความปรารถนาดี
13 เมษายน 2554 22:08 น.
**.. เช่นรวีโชติ..**
๑. ในบางครั้งชีวิตก็บิดผัน
พบเรื่องราวสารพันหลากปัญหา
และแน่นอนท้อแท้แก่ชะตา
โทษดินฟ้าที่เห็นไม่เป็นธรรม ...
๒. บอกเธอว่าทางผิดอย่าคิดก้าว
จะรานร้าวสู่อบายทางฝ่ายต่ำ
แม้โลกสวยใช่จะเดินเพลินใจทำ
อาจถลำจนติดผิดมุมมอง ...
๓. สัมพันธภาพฉาบฉวยล้วนหลากหลาย
เธอจะหมายหรือตัดไม่ขัดข้อง
ทางสามแพร่งเธอประสงค์จงไตร่ตรอง
เพราะครรลองเหล่านี้คือชีวิต ...
๔. เมื่อเมฆหมอกบดบังตะวันจ้า
เห็นฟากฟ้าดำข้นจนสนิท
มือเธอจงแต้มสีทีละนิด
เปลี่ยนความคิดให้กระจ่างให้พร่างพราย ...
๕. ยังบอกเธอด้วยใจให้รู้ว่า
แม้ต่อว่าและไม่ซึ้งถึงความหมาย
วันเวลา และ โอกาส พลาดง่ายดาย
สิ่งเธอทำ...ทั้งหลาย...อาจสายเกิน ...
ด้วยความหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..** (ก.ประแสร์ ศิษยาพร)
8 มีนาคม 2554 22:54 น.
**.. เช่นรวีโชติ..**
๑. เขียนถึงเธอ...นักกิจกรรม...ด้วยความรัก
ด้วยตระหนักสร้างงานอย่างสร้างสรรค์
หทัยเธอหวังดีมีทุกวัน
เปลี่ยนความฝันงดงามสู่ความจริง ...
๒. แม้งานหนัก..งานเหนื่อย..เธอเมื่อยล้า
แต่ศรัทธาก็ชนะในทุกสิ่ง
รับชื่นชมสมหวังชังติติง
เป็นหมายมิ่งข้อคิดติดเตือนตน ...
๓. อุดมการณ์ผ่านวันใช่พลันหาย
ยิ่งละลายก็ยิ่งจะเข้มข้น
ยิ่งหนาวเหน็บเจ็บจริงยิ่งอดทน
ยิ่งร้อนรน ปวดปร่า ยิ่งกล้าเผชิญ ...
๔. ก้าวไปเถิดเพื่อส่วนรวมร่วมส่วนใหญ่
แม้ร้างไร้ถ้อยคำนำสรรเสริญ
จงภาคภูมิรอยเท้าเธอก้าวเดิน
แม้ใครเมินหมิ่นซ้ำเป็นธรรมดา ...
๕. จิตวิญญาณ..นักกิจกรรม..ไม่สูญสิ้น
ธุลีดินเพียงหนึ่งก็ซึ้งค่า
เสียสละ..ด้วยจิต..อุทิศ-ศรัทธา
ทองหลังองค์..พระปฏิมา..จึงงดงาม ...
ด้วยความหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..** (ก.ประแสร์ ศิษยาพร)
23 กุมภาพันธ์ 2554 17:40 น.
**.. เช่นรวีโชติ..**
๑. ถ้าโลกแห่งความจริงยิ่งรันทด
จะละลดเลิกร้างกันบ้างไหม
ทางเบื้องหน้าหุบเหวและเปลวไฟ
มีกี่ใครและกี่คนสู้ทนมัน ...
๒. ลั่นกลองรบพร้อมเสร็จเผด็จศึก
ด้วยใจฮึกเหิมห้าวจงก้าวมั่น
เห็นภัยผองโจมจู่สู้โรมรัน
เพื่อคว้าฝันวันใหม่มีชัยครอง ...
ด้วยความหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..** (ก.ประแสร์ ศิษยาพร)
18 กุมภาพันธ์ 2554 18:11 น.
**.. เช่นรวีโชติ..**
๑. ริ้วรอยย่นบนหน้าของตาเฒ่า
ล้วนความเศร้าตราติดความผิดหวัง
บนพื้นฐานแพ้คดีไม่มีสตังค์
นายทุนยังบังคับคดียึดที่นา ...
๒. ความเลวร้ายพอพอกับแพะรับบาป
เปื้อนรอยคราบวงใหญ่แต่ได้หน้า
โจรอยู่ในเครื่องแบบยังแนบตรา
แพะรอฆ่ารอบั่นรอวันตาย ...
๓. คนทำถูกถูกชี้มีความผิด
ใช้ตรรกะน้อยนิดคิดเอาง่าย
ความยุติธรรมสำเร็จรูปอยู่รอบราย
แปลงกฎหมายเป็นกฎหมู่สู่กฎตน ...
๔. ใครตระบัด..สัตย์ซื่อ..ถือปฏิญาณ
ผิดถ้อยคำสาบานตั้งแต่ต้น
คนดีดีมีแต่ดับและอับจน
บนถนนจึงกลาดเกลื่อนพวกเถื่อนไพร ...
๕. เปาบุ้นจิ้นเพียงนิยายหลอกขายฝัน
หรือตำราสารพันนั้นเหลวไหล
จนบางครั้งนึกท้อพ้อแก่ใจ
สมมุติให้ที่พบเห็นเป็นเวรกรรม ...
๖. ความเป็นธรรมซื้อขายให้เถือกถม
ภาพสังคมซกมกจนตกต่ำ
ไม่แปลกใจคนจนทนรับกรรม
เพรียกหาความ...ยุติธรรม...ตามศาลพระภูมิ ...
ด้วยความหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..** (ก.ประแสร์ ศิษยาพร)
หน้าส่วนตัว
2426
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟ**.. เช่นรวีโชติ..**
