20 กรกฎาคม 2547 10:14 น.
เบนนี่
วันเวลา ไม่เคยจะหยุด อยู่กับที่
ราตรี ก็ไม่เคยจะหลับไหล . . .
เหมือนกับหัวใจ ของคน ที่สับสนอยู่เรื่อยไป
เพราะการรอคอย ใครบางคนที่จากไป ไม่หวนคืน
วันนี้ยังรอคอย อย่างมีความหวัง . . .
ดังกับคน ที่หลับฝันดี ไม่ยอมตื่น
เมื่อได้ ไออุ่น แห่งความรัก หวนกลับคืน
ความชุ่มชื่น แห่งใจ ก็หวนกลับมา
. . .โหยหา แต่ความรักอยู่ร่ำไป. . .
แม้จะรอคอยอย่าง ไร้จุดหมาย แต่ก็ยังดีกว่า
ได้มีความสุข เพียงแค่ในฝัน และยามหลับตา
ถึงแม้เวลาตื่นขึ้นมา จะไขว่คว้า เพียงแค่ลม . . .
ฉันก็ยังคง อยู่อย่างสุขใจ ทุกครั้งที่มีเธอ
แม้แค่เป็นเพียงฝันเพ้อ ละเมอ แต่หัวใจ ก็ไม่เคยขื่นขม
นึกถึงเธอ และความหลังครั้งเก่า แม้จะเศร้า ปวดร้าว เหมือนคนโง่งม
แม้จะต้องทนจมอยู่กับรัก และภาพเธอ . . . . แค่ลวงตา . . . .
18 กรกฎาคม 2547 13:14 น.
เบนนี่
นับแต่วันที่เขานั้น ลาจากกันไป
อย่างคนที่ไร้เยื่อใย . . . หมดแล้ว . . หมดคุณค่า
น้ำตาที่เคยเปียกปอน แปดเปื้อน คลอดวงตา
วันนี้ใจอ่อนล้า หมดเรี่ยวแรง . . . . .
ตัวฉันนั้น มีชีวิตอยู่อย่างคนหมดสิ้นความหวัง
ไร้คนที่จริงจัง เหมือนโดนฟ้าลงทัณฑ์ หรือกลั่นแกล้ง
บทตอบแทน คือร้าวรัก เหมือนโดนคมมีดกรีดและทิ่มแทง
ใช้คำหวานมาแอบแฝง แสดงให้เห็นว่ารักกัน . . .
ถึงแม้ว่าฉันจะเป็น นางหงษ์ แต่ไร้ปีก
หมดหนทางที่จะหลีกหนี จากความจริงเหล่านั้น
อิสระเสรี ที่เคยมี ต้องจบลง เหมือนตื่นจากความฝัน
เป็นเพียงหงษ์ฟ้า ที่ตัวเปื้อนดิน ธรรมดาเท่านั้นเอง
น้อยใจ . . ในโชคชะตา วาสนา ของตัวเรา
เป็นถึงหงษ์ กลับโง่เขลา ไม่มองเงา ไม่เคยเกรง
หลงปลอบโยน เข้าข้าง ตัวเอง
เหมือนดนตรี ที่บรรเลง คอยขับกล่อม ให้นอนหลับฝันดี . . .
สุดท้าย เขานั้น ก็ไม่ต่างอะไร จากพราน ที่ล่าเนื้อ
ไม่ว่าหงษ์ หรือ เสือ ก็สิ้นชื่อ ในคราวนี้ . . .
หมาป่าที่ว่าร้าย ต้องแพ้พ่าย ให้กับเขา ที่ไม่เคยปราณี
สุดท้ายหงษ์ฟ้า กลายเป็นเยื่อ ให้เขาย่ำยี ตรงนี้ ตรงที่ใจ
หายไปนานค่ะ คิดถึงเพื่อนๆทุกคนมากเลย จำเป็นต้องกลับมา เพราะคิดถึงมากๆๆๆๆๆๆ
หน้าส่วนตัว
615
