27 ตุลาคม 2549 15:18 น.
เบรฟฮาร์ท
เปรียบชีวิต เราดั่งนา ฬิกาปลุก
เช้าต้องลุก ขึ้นมา หาอาหาร
แล้วก็เร่ง รีบไป ให้ทันการ
เข้าทำงาน ด้วยให้คง ตรงเวลา
ถ้าถึงช้า ท่านเจ้านาย เขาคับค้อน
แล้วออดอ้อน ให้เรา เข้าไปหา
ถามว่าลื้อ ชื่ออะไร ทำไมมา
ถึงสายหนา ควรน่านัก จะหักเงิน
โถเจ้านาย ยอดคนดี สุดที่รัก
โปรดอย่าหัก เงินนั่น พลันขวยเขิน
ไม่อยากจัก มาสาย จนกลายเกิน(เวลาเข้างาน)
ผมต้องเดิน มาออฟฟิต รถติดยาว.
27 ตุลาคม 2549 08:35 น.
เบรฟฮาร์ท
ถึงแม้ว่า ฟ้าจะกั้น เธอฉันไว้
ห่างแสนไกล สุดหล้า น่าขื่นขม
มีทะเล กีดขวาง ทางเชยชม
ขุนเขาข่ม เหงเรา มากเท่าใด
แม้มีพา ยุร้าย มากรายกล้ำ
ฟ้ากระหน่ำ ฝนโปรย โรยแค่ไหน
หรือแผ่นดิน จะแตก แยกออกไป
สายน้ำไหล ขวางหน้า อย่าได้กลัว
เพราะความรัก ฉันมีปีก บินหลีกหลบ
จะไปพบ กับเธอแน่ แม่ทูนหัว
ถึงมีอำ นาจร้าย กรายพันพัว
เช่นดังรั้ว ขวางกั้น มิหวั่นเกรง
ขอให้เธอ ยึดมั่น ตัวฉันหนัก
ในความรัก อย่าตรม และข่มเหง
ฟ้าดินนั้น ต้องสั่นรัว เพราะกลัวเกรง
ถ้าเราเคร่ง ขรึมหนา รักอย่าคลาย.
26 ตุลาคม 2549 09:33 น.
เบรฟฮาร์ท
มองนภา พร่างพราว เห็นดาวเกลื่อน
ฟ้ามีเพื่อน คือดารา พาคลายหงอย
แต่เรามิ มีใคร ใจเลื่อนลอย
น้ำหยดน้อย ไหลหลั่ง สองข้างตา
ดาวกระพริบ ระยิบยับ เหมือนกับเย้ย
โอ้อกเอ๋ย ตัวเรา เศร้าจริงหนา
คนที่ต้อง ไกลบ้าน ซ่านวิญญา
ทั้งเหว่ว้า ไหวหวั่น แลพรั่นกลัว
จะมีใคร ไหนบ้าง มิร้างจิต
มาเป็นมิตร ปลอบขวัญ วันสลัว
เมื่อยามหนาว คราวเหน็บ เจ็บปวดตัว
จะพันพัว คว้าผู้ใด หาไม่มี
จึงขอตั้ง กำหนด กดใจแกร่ง
ให้เข้มแข็ง สู้ไป มิหน่ายหนี
หวังวันหน้า ฟ้าใหม่ คงได้ดี
พลิกชีวี กลับถิ่นฐาน ยังบ้านเดิม
จะจูบลง บนหล้า ฟ้าดินแม่
ด้วยใจแท้ ยังคำนึง ตรึงใจเหิม
อยู่แห่งไหน ไม่สนุก มีทุกข์เจิม
ฉันจึงเติม ให้จิตหนัก รักบ้านเรา.
ขอมอบกลอนนี้ให้แก่ ผู้ที่อยู่ไกลบ้านทุกท่านครับ ไม่มีที่ไหนในโลกจะเป็นสุขเท่ากับบ้านของเราอีกแล้ว
25 ตุลาคม 2549 09:49 น.
เบรฟฮาร์ท
ถึงแม้ว่า เธออยู่ไกล สุดปลายฟ้า
ถึงแม้ว่า จะทำได้ แค่เพียงฝัน
ถึงแม้ว่า ให้เราเพียง คิดถึงกัน
ถึงแม้ว่า เป็นเช่นนั้น ฉันสุขใจ
ถึงแม้ว่า จะต้องตรม และขมขื่น
ถึงแม้ว่า จิตมิชื่น แลสดใส
ถึงแม้ว่า เธอทิ้งขว้าง ร้างฉันไกล
ถึงแม้ว่า ช้ำฤทัย ใจพรำพึม
ถึงแม้ว่า เธอไม่รัก ฉันสักนิด
ถึงแม้ว่า เธอมิคิด ที่จะปลื้ม
ถึงแม้ว่า เธอจะลา พาเศร้าซึม
ถึงแม้ว่า เธอจะลืม รักฉันไป
ฉันจะรัก แต่เธอ เสมอจิต
ฉันจะรัก วันละนิด จนไสว(รักสว่างไสว)
ฉันจะรัก มิลา แหละอาลัย
ฉันจะรัก เธอเอาไว้ ตลอดกาล
24 ตุลาคม 2549 14:50 น.
เบรฟฮาร์ท
ยินสำเนียง ผิวแผ่ว แว่วแว่วหวาน
ซึมซาบซ่าน เข้าทรวงใน หทัยหนา
ฟังดูคล้าย เสียงระฆัง ดังออกมา
จากใจว่า อันตัวฉัน นั้นรักเธอ
แล้วฝากกับ สายลม ผสมสอง
ตามครรลอง ของความรัก จักเสนอ
ให้ไปถึง คนที่ฉัน ฝันละเมอ
ว่านี่เออ ระฆังรัก จากดวงใจ
ส่งมาเพื่อ จอมขวัญ อย่าหวั่นจิต
จงเพ่งพิศ ถ้วนถี่ ว่าดีไหม
ขอรักเธอ จนชีวัน ฉันบรรลัย
ระฆังใจ แห่งความรัก ฝากให้เธอ
หน้าส่วนตัว
879
