ด้วยรัก, คิดถึง และความทรงจํา...

SeeM AnGle

ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลย ว่าผนที่ตกหนักจะทําให้เหงายิ่งขึ้นในใจขนาดนี้ และผมก็ไม่เคยว่างจนสนใจที่จะนั่งจ้องเข็มนาฬิกา ถึงตอนนี้ผมถึงได้รู้ว่า เข็มนาฬิกา มันเดินช้าถึงเพียงนี้ และทุกๆวินาทีที่ผ่าน มันทําให้ผมยิ่งคิด
มันทําให้ผมยิ่งเจ็บ
    ที่จริงเธอจากไปแล้วครับ...เธอออกไปจากชีวิตผม มันทําให้ทุกๆอย่างเปลี่ยนแปลงไป มันทําให้ทุกอย่าง ดูช้าลง  ถึงตอนนี้..ผมไม่รู้ผมไม่รู้ว่าผมร้องไห้ไปมากเท่าไหร่ แต่ผมรู้ว่าเธอจากไปแล้ว แต่สิ่งต่างๆยังอยู่ และทิ้งความเจ็บปวดให้กับผม เพราะผมยังได้ยินเสียงเพลงที่เราเคยเต้นรําก้องอยู่ในหู แก้วนํ้าใบโปรดของเธอยังอยู่ที่เดิมและวางอยู่ข้างๆแก้วใบโปรดของผม เค้กที่เธอทําให้ผม..ผมก็ยังกินไม่หมด มันยังคงอยู่ในตู้เย็น ผมเจ็บปวดทุกครั้งที่ในหูของผมยังดังก้องไปด้วยเสียงหัวเราะของเธอที่กําลังเต้นรํากับผม จังหวะเท้าของเธอที่ยํ่าลงกับพื้น ผมจําได้อย่างแม่นยํา มันชัดเจนเหมือนพึ่งเกิด ผมเสียใจจนทั้งหัวใจของผมเจ็บปวด เมื่อในหัวของผมปรากฎภาพรอยยิ้มของเธอที่กําลังชูอวดแก้วใบสวยที่พึ่งซื้อมาใหม่ ผมร้องไห้..เค้นนํ้าตาออกมาจากความรู้สึกที่แหลกสลายและเจ็บปวด เมื่อพบว่า ลิ้นของผมยังสําผัสได้กับรสหอมหวานของเค้กชิ้นนั้น รสหวานของมันยังอยู่ตลอดเวลา ผมรู้สึกว่าทุกอย่างจบไปแล้ว รักของผมจากไปแล้ว ผมไม่คิดว่าผมจะอยู่ต่อไปได้ท่ามกลางผู้คนที่มากมายแต่เหมือนไม่มีใคร และผมไม่คิดว่า จะได้เจอกับรอยยิ้มจากหัวใจ..ของตัวผมเอง
   ผมไม่รู้ว่าเวลาเลยผ่านมานานเพียงไหน กี่ชั่วโมง? กี่วัน? หรือกี่ปี? แต่ผมรู้ว่า เมื่อผมลืมตาตื่น ณ.เวลานั้น เวาลาที่ผมไม่แน่ใจว่าเมื่อไหร่ เสียงเพลงที่เคยดังก้องใหหูของผมมันหายไปแล้ว ผมพบว่าบางสิ่งหายไปจากชีวิตผม และมี 2 สิ่งเข้ามาแทนที่ เปล่าหรอกครับ..ผมไม่มีใครใหม่ เพราะไม่มีใครสามารถแทนที่เธอคนั้นที่จากผมไปได้ แต่ผมไม่เสียใจอีกแล้ว ผมพบว่า ผมมีความสุขที่ได้ยินเสียงหัวเราะของเธอที่ดังอยู่ในใจ ผมยิ้มออกมา เมื่อเห็นแก้วใบโปรดของเธอ และพบว่ามันไม่ได้สวยน้อยลงไปจากวันที่เธอซื้อมา และวันนี้ มันก็เป็นแก้วใบโปรดของผมไปแล้ว  และผมยังมีความทรงจําดีๆเสมอ ทุกครั้งที่เปิดตู้เย็น และคิดว่า จะมีใครอีกมั้ยนะ ที่จะทําเค้กได้อร่อยเท่าเธอ   นาฬิกาของผม ตอนนี้มันเดินปกติแล้ว ไม่ช้า..แต่เร็วขึ้น พร้อมกับสิ่งดีๆที่เกิดขึ้นในใจ ทุกอย่างยังไม่จบ มันยังดําเนินต่อไป...เพราะรักของผมยังไม่จากไป มันยังอยู่ในใจผม ผมยังอยู่อย่างมีความสุขกับรักที่ผมมีให้เธอ ผมมีความสุขท่ามกลางผู้คนมากมาย แต่ผมไม่คิดว่า จะมีใครสวยงามเท่าเธออีกแล้ว ผมคิดถึงเธอเสมอ..แต่นั่นไม่ทําให้เกิดความเจ็บปวดหรือเสียใจกับผม ไม่ทําให้ผมเสียนํ้าตาอีก แต่การที่ผมได้คิดถึงเธอ ทําให้ผมยิ้มออกมาและเป็นสุขใจเสมอ ผมรู้แล้ว ว่านั่นคือความทรงจํา ความทรงจําที่ดี ที่ไม่มีวันลบออกไปจากใจผม นั่นเพราะผมรักเธอ
และจะไม่มีวันที่ความรักจะจากไป ผมมีความสุขกับรักที่มีครับ
	ใช่ครับ! เธอยังอยู่ เธอยังอยู่ในใจของผม ทั้งในเมื่อวาน วันนี้ และตลอดไป....
* ยังหารูปดีๆประกอบเรื่องไม่ได้เลยค่ะ อยากให้มี ถ้าใครอ่านแล้วรู้สึกว่ามีรูปที่เหมาะกับเรื่องนี้ ช่วยส่งทางเมลล์ได้มั้ยคะ sweet_lemongirl@hotmail.com ขอบคุณมากๆค๊า  
 * วิจารณ์กันด้วยนะคะ ขอบคุณค่า
* เมื่อกี้ลงโดยไม่ได้ล๊อกอิน แหะๆ ลืมน่ะจ่ะ ขอโทษทีนะคะ