แค่เพิ่งเปิดประตู.... และก้มลงผูกเชือกรองเท้า พายกระเป๋าใบใหญ่ๆ เบาๆสีดำ ไม่อะไรข้างในนั้น เลย ...... ก็ ฉันจะเดินต่อไป ไปเอาอะไรๆมาใส่ ข้างในนี้ในกระเป๋า หันหลังกลับไป .... ไม่มีอะไรที่ฉันคุ้นตา ห่างจาก ที่ๆเคยอยู่มา จนกลับไม่ไหว แบกเป้เดินต่อไป แล้วหยุดก้าว แล้วความคิดก็พุ่งตรงมา ฉันเดินจากมาทำไม ตอนนี้ เห็นที่สุดปลายฟ้า มีคนบอกมาว่า มันแค่ความฝัน ถ้ามันเป็นแค่ แค่นั้น ทำไม ... ฉันเดินออกมา ให้เหนื่อยทำไม มีอที่เปียกชุ่ม .. กำความว่างเปล่าไว้แน่น นำหยดลงมา จากสองที่ ฉันยอมแพ้ ยอมแพ้ได้เสียที ตั้งแต่ตอนนี้ ..จะไม่ยอมเหนี่อย ไม่ยอมเจ็บอีกต่อไป คราวนี้ฉันจะล้มเลิกความฝันจินตนาการแล้วเหรอ มีต่ออีกนะ
กระดิ่ง 23 พ.ย. 2546 19:36 น. - ID 1448 
444
2
0
25 พฤศจิกายน 2546 16:48 น. - comment id 70311
จะก้าวต่อไปแม้ไกลเกินฝัน............ แม้จะเป็นฝันที่ไกลไขว้ แม้กระเป๋าข้างในจะไม่มีอะไร จะเดินก้าวไปในเมื่อฝันเป็นของเรา...........................................
25 พฤศจิกายน 2546 21:10 น. - comment id 70313
หากความฝันสามารถทำให้คนเรามีความหวังได้ก็จงฝันต่อไปเถอะ..เมื่อก้าวเดินออกจากจุดเริ่มต้นแล้วก็ต้องก้าวเดินต่อไปยังเส้นชัยมี่รอเราอยู่ปลายทาง..แม้เราอาจมองไม่เห็นทางๆนั้นและอาจต้องใช้เวลาสัหน่อยแต่เราเชื่อว่า..หากเราพยายามที่จะเดินไปก็ไม่ไกลเกินกว่าที่เราจะก้าวถึงหรอก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ