รักสามเส้า ระหว่างเราสามตัว…

Nonmin

           ในฤดูใบไม้ผลิอันแสนอบอุ่น นกเอี้ยงตัวเมียสีดำ ตาใสแป๋วตัวหนึ่งได้บินมาที่ทุ่งนาแห่งหมู่บ้านดึ๊กดึ๋ย หล่อนได้มาหาแมลงกินอย่างสุขใจ แต่แล้วก็เห็นแมลงตัว ห-ญ่-า-ย-! กำลังเกาะอยู่บนหลังของกระบือตัวผู้ผู้งามสง่า นกเอี้ยงของเราจึงได้บินไปกินแมลงบนหลังของกระบือผู้งามสง่า พลางส่งสายตาหวานแหววให้ 
 และในทุกๆ วัน นกเอี้ยงก็จะมาหาแมลงกินที่ทุ่งนานี้เป็นประจำ และเธอก็จะคุยจ้อกับกระบือผู้งามสง่าอย่างสุขใจ วันหนึ่งกระบือตัวนี้ได้กล่าวชมออกมาว่า
          "น้องเอี้ยง รู้มั้ยว่าเดี๋ยวนี้น้องดูสวยขึ้นนะ"
          นกเอี้ยงหน้าแดง หัวใจเต้นตึกตักตึกตักตึกตัก "เราเป็นอะไรไปนะ ทำไมหัวใจถึงได้สั่นเช่นนี้" นกเอี้ยงรำพึงในใจ และเธอได้เก็บไปฝันทุกคืนและในที่สุด เธอก็ได้รู้ว่า เธอหลงรักกระบือผู้งามสง่าไปเสียแล้ว! โอ๊วหม่ายก๊อด!!!!!
          นกเอี้ยงจึงได้มาระบายความในใจให้ตุ๊ดเห็บแห่งทุ่งนานี้ฟัง เมื่อตุ๊ดเห็บได้ฟัง จึงร้องออกมา
          "อ๊า! เธอเธอมาชอบคุณกระบือของฉันไม่ได้นะ เพราะว่าเพราะว่าฉันรักคุณกระบือมาตั้งนานแล้ว!!!!!!!" สิ้นเสียงร้องอันดังโหวกเหวกไม่เข้ากับตัว กระบือผู้งามสง่าหันขวับมา เขาเดินมาหานกเอี้ยงและตุ๊ดเห็บ เมื่อไถ่ถามจึงได้รู้ความจริง
          "นี่!" กระบือพูด พลางก้มหน้า "เราจะให้มันเกิดรักสามเส้าไม่ได้นะ ฉันไม่อยากจะให้ใครแตกคอกัน เข้าใจม๊าย!!!!!!!!!!!!!" กระบือผู้งามสง่าว่าพลางวิ่งหนีไป นกเอี้ยงกับตุ๊ดเห็บมองไปที่กระบืออย่างเศร้าใจ พอหันหลับมามองกันอีกที ก็
          "เชอะ!" 
          วันแล้ววันเล่ากระบือก็ยิ่งห่างเหิน หมางเมิน ไปเรื่อยๆ จนนกเอี้ยงและตุ๊ดเห็บเกิดความรู้สึกเศร้า จึงได้มาปรึกษากันใต้ต้นขนุน
          "เราจะทำยังไงกันดี ฉันนึกไม่ออกเลย!" ตุ๊ดเห็บว่า
          "นั่นสิ ฮึ คุณกระบือเขาไม่สนใจเราเลย ฮือๆๆๆ ฉันกลัวว่าเขาจะไปหลงรักนังควายที่มาใหม่จังเลย ฮือๆๆ" นกเอี้ยงร้อง ตุ๊ดเห็บก็ร้อง ทั้งสองกอดกัน (ได้ไงฟะ) เพื่อทำใจ
          ปิ๊ง!
          โอ๊ะ อยู่ๆ ทั้งนกเอี้ยงและตุ๊ดเห็บก็เกิดความรู้สึกประหลาดขึ้นเมื่อได้สัมผัสกันเช่นนี้ "เห็บ" "เอี้ยง"
          วันต่อมาทั้งสองได้เดินกอดกันไปพบกระบือผู้งามสง่าซึ่งกำลังกินหญ้าอย่างสุขใจ กระบือหันมามองทั้งที่ยังเคี้ยวหญ้าอยู่ พอเขาเห็นดังนั้นเขาถึงกับชะงัก
          "เราแก้ปัญหาได้แล้วนะจ๊ะ พี่กระบือ เราสองคนรู้ว่าถึงอย่างไรพี่กระบือก็คงจะไม่สนใจเรา" นกเอี้ยงพูด
          "ใช่แล้ว" ตุ๊ดเห็บว่าโอ้ ไม่สิ ต้องเรียกคุณเห็บต่างหาก ตอนนี้เขาไม่ใช่ตุ๊ดแล้วนะ!
          "ตกลงเราสองคน เอ๊ย สองตัวเป็นแฟนกันแทนจ้า~!" ทั้งสองร้องพร้อมกัน 
          "อ้วก!!" กระบืออ้วกออกมาทันทีทันใด
          จบ!!! แต๊นแตนแตนแต่น 
          Spacial Thanks  
          ต่อง & ทิพย์ = ขอบคุณที่ช่วยคิดเรื่องขึ้นมานะ ทำให้เรามีเรื่องสั้นขึ้นอีกเรื่องหนึ่ง แต่ถึงยังไงความดีความชอบก็เป็นของพวกเธอเพราะพวกเธอคิด ไม่ใช่เรา อืมไม่รู้คนอื่นจะว่าไง แต่สำหรับเราเรื่องนี้น่ารักดีนะ ฮิฮิ
          เพื่อนๆ แห่งห้อง ม.2/8 ร.ร. สตรีฯ ตราด = ขอบคุณที่อ่านตรงที่เราเรียบเรียง เพราะพวกเธอช่วยชมติเตียน เพื่อให้เราแก้ไขเนื้อเรื่องก่อนจะมาเอามาลงที่นี่ และการที่ทำให้เราเรียบเรียงเรื่องของต่องกับทิพย์ได้ดีขึ้นนี้แหละ ทำให้เจ้าสองคนนั่นภูมิใจเมื่อได้ฟังที่เราอ่านอะนะ ขอบคุณแทนต่องกับทิพย์ด้วยละกันนะ เพื่อนเอ๋ย!
          และขอบคุณคุณ ใช่! คุณนั่นแหละ! คุณที่อ่านเรื่องที่เราพิมพ์นี้นี้ และคุณที่อ่านและลงความคิดเห็นให้แก่หน้านี้ เพื่อให้พวกเราพยายามคิดๆๆๆ ต่อไป ขอบคุณมากๆ ค่ะ =^/I^=				
comments powered by Disqus
  • กัลปพฤกษ์

    4 มีนาคม 2547 21:16 น. - comment id 71439

    เป็นเรื่องที่แปลกดี
    จบลงแบบผิดความคาดหมาย
    เล่าเรื่องสนุกดีครับ
    
  • Nonmin

    4 มีนาคม 2547 21:48 น. - comment id 71449

    ขอบคุณค่ะ
  • ฮิคารุ

    5 มีนาคม 2547 11:22 น. - comment id 71463

    - - \"
  • กุ้งหนามแดง

    5 มีนาคม 2547 16:25 น. - comment id 71474

    สนุกดีค่ะ หัวเราะหน้าจอเลยค่ะ..แล้วเขียนมาอีกน่ะจะได้อ่านอีก..เป็นกำลังใจค่ะ
  • ทิพย์ แห่ง วังเวงวิโวกวิเว๋งโว๋ง ซ่าส์ จ๊ะ ...

    10 มีนาคม 2547 21:32 น. - comment id 71601

    นี่ๆๆ มิน ทิพย์ฉุดฉวยของเพ่ กายย ....  มาอ่านแระน้าา   ภูมิจ๊ายยมาก  ... เหอะๆ  แต่เรื่องมันก็แปลกจริงๆอ่ะนะ ตอนแรกนึกว่า จะมีแต่คนเข้ามาลงความคิดเห็นว่าบ๊องซะอีก   แต่ขอบคุง ทุกๆ คนที่ เข้ามาอ่าน แระ ลง ความ คิดเห็นด้วยน้าา  ขอบคุงค่ะ  อิอิ .....  ไปนะ มินจ๋า
  • Nonmin

    10 มีนาคม 2547 22:42 น. - comment id 71603

    เออ แต่พี่กายเป็นของฉันนะ ยายทิพย์ เอ๊ะ ไม่เป็นไร พี่ปั๊บยังอยู่ พี่ด็อดจ์ด้วย แล้วยังมีพี่มาโคโตะ กับพี่.......................(บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ)
  • ทิพย์ แห่ง วังเวงวิโวกวิเว๋งโว๋ง ซ่าส์ จ๊ะ ...

    12 มีนาคม 2547 21:37 น. - comment id 71688

    อารายยะ ยายมิน พูดงี้ มาให้ดีดพุง ซะดีๆนะ ....อิอิ   เออ มินรุยัง ว่า ต้องเอาสมุดไรไม่รุ สีเหลืองๆอ่ะ เอาไปให้ พ่อตา (อ.วิชัย) เค้าด้วยนะ ต่องมันบอกว่า ให้เอาไปวางไว้ในห้องพักครูอ่ะ จันทร์-ศุกร์ นะ แล้วตกลงว่า เรียนพิเศษ คณิต ทุกวัน อังคารนะ รุยังหล่ะ  แล้วบอกเมล์เราหน่อยดิ จาได้ส่งไรต่อไรไปให้  ไปก่อนนะ   
     บายยย  ... พี่จ๋าย  รอทานข้าวหน่ะ
                                         ก๊ากๆๆๆ สะใจ
    
  • ต่อง ... วังเวง...ซ่าส์

    12 มีนาคม 2547 23:07 น. - comment id 71713

    สนุกกันจังนะ คุยไรกันนักเนี่ย  ที่พูดมาของฉันย่ะ เออมินแล้วแกจะเรียนพิเศษหรือเปล่าอ่ะ
  • ทิพย์ แห่ง วังเวงวิโวกวิเว๋งโว๋ง ซ่าส์ จ๊ะ ...

    17 มีนาคม 2547 19:38 น. - comment id 71849

    เออ คิดถึงต่องจังเลยอ่ะ ...... 
    แต่ไม่คิดถึงมินอ่ะ 
    อิอิ  จะเอาก็เอาไปเลยหย่ะ เจ้าคนพวกเนี้ย... 
    แต่ พี่ .. x  กะพี่ bogie  หน่ะ ของเค้าก็แล้วกัน
  • Nonmin

    17 มีนาคม 2547 22:32 น. - comment id 71856

    บ้าๆๆๆๆๆๆๆๆ เออ นี่จะบอกไรให้ เรายังไม่ได้ส่งสมุดสีเหลืองเลยอ้ะ ยังไม่ได้ให้ป๋าเซนเลยด้วย แง!!!
  • jata

    30 เมษายน 2547 08:51 น. - comment id 73764

    อ่าๆๆน่ารักดีง่า
  • Nonmin

    30 เมษายน 2547 22:16 น. - comment id 73779

    ขอบคุณมากค่ะ ^_^
  Nonmin

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน