ขอโทษที่ล้ำเส้น

jata

เจ เด็กสาวคนหนึ่งที่หน้าตาเป็นแบบลูกเป็ดขี้เหร่  เธอไม่ได้มีอะไรดีเลยรูปร่างนั้นก็ค่อยไปทางเจ้าเนื้อนี่คือพูดให้มันน่ารักนะ  จริงๆแล้วยัยจาตานะอ้วนเลยทีเดียวละ  แถมผิวพรรณก็ไม่ได้ทีเลย  ดำเข้าไปอีกเรียกว่าครบสูตรแห่งการขี้เหร่เลยทีเดียว  คนอะไรเกิดมาไม่มีอะไรดีสักอย่าง
บ้านของเธอฐานะก็ไม่ดี  แต่น่าแปลกใจว่าทำไมมีคอมพิวเตอร์ใช้สงสัยคนที่บ้านเธอจะเห็นว่าเธอนะพอมีดีอยู่บ้างก็ตรงที่เรียนใช้ได้เกรดดี  จึงซื้อให้กระมั้งก็เธอนะป่นอยากได้ตลอดเวลาเลยนี่นา
เธอเป็นคนที่นิสัยเอาแต่ใจ  จึงทะเลาะกับคนในครอบครัว คือ พ่อกับแม่ พี่ชาย และพี่สาว  เธอเกลียดคนในบ้านทุกคนเพราะนิสัยที่ดื้อรั้นหัวชนฝาของตัวเองและเอาแต่ใจ  ที่ไม่ยอมฟังคำตักเตือนของทุกคนในบ้าน  แต่ในแว๊บหนึ่งๆ เธอเองก็รู้ดีว่าที่ทุกคนเตือนดุด่าก็เพราะว่ารักเธอ  หวังดีกับเธอกันทั้งนั้น  แต่จะทำไงได้คนมันจะดื้อจะเอาอะไรมาฉุดมันก็ไม่อยู่จริงไหม
การเล่นอินเตอร์เน็ทโดยใช้โปรแกรมสนทนา  ที่วัยรุ่นทั่วโลกรู้จักกันดีในนามของเพิร์ท(Pirch)  และmsnทำให้เธอได้รุ้จักกับ  บีม  คนที่สามารถคุยกับเธอได้ทุกอย่าง  คนที่เธอบอกกับตัวเองว่า เค้า คือคนที่คุมเธออยู่  ลดนิสัยของความเอาแต่ใจในตัวเธอลงได้  เป็นคนที่ทำให้เธอติดใจในการคุยผ่านอินเตอร์เน็ท(แช็ท)  เธอเอารูปเขาเข้าไปเก็บไว้ในกระเป๋าอย่างไม่รู้สาเหตุ  หงุดหงิดเมื่อไม่เจอกันในอินเตอร์เน็ท มันเป็นเพราะอะไรนะ เธอเองก็ยังงงกับอาการของตัวเองอยู่เหมือนกัน
เค้าคือคนคนแรกที่ทำให้เด็กขี้เหร่คนนึง  ที่ตลอดเวลาที่ผ่านมาในชีวิต  มีแต่แอบรักคนอื่นเค้าอยู่ตลอด  ไม่กล้าที่จะบอกใครออกไปเพราะความขี้เหร่ในตัวเอง  กลับกล้าที่จะบอกรักเค้าออกไป  อาจจะเป็นเพระว่าค้าไม่เคยเห็นหน้าตาของเธอ  แต่เธอก็บอกเค้าไปแล้วนิว่าเธอขี้เหร่ขนาดไหน 
***เค้าจะรักเราไหนหนอ  เท่าที่คุยกันมานะ ถ้าเราไม่คิดเข้าข้างตัวเองเราคงรู้ว่าพี่เค้าคิดกับเราแค่น้องสาวคนนึงเท่านั้นเองแต่ทำยังไงได้ละ  คนมันรักไปแล้วนี่นาจะให้ทำยังไงได้ละ ถ้าจะทนคุยอย่างนี้ต่อไปทุกคืนคงไม่ไหวเราเองโกหกหัวใจตัวเองไม่ได้หรอกนะบอกไปเลยดีกว่าว่ารักพี่แกแล้วค่อยมาบล็อกเมลล์ไว้  ทำอย่างนี้นั้นแหละดีแล้วไม่ต้องเจอกันอีกแล้ว
และแล้วเธอก็ตัดสินใจส่งอีเมลล์ไปบอกเค้าว่าเธอรักเค้าพร้อมกับบอกเค้าว่าเธอและเค้าจะไม่ต้องเจอไม่ต้องคุยกันเล้วเพราว่าเธอจะบล็อกเมลล์เข้าไว้
คืนนั้นที่เธอตัดสินใจส่งเมลล์ไปให้เค้า  มันเป็นการตัดสินใจที่ทรมานมาก  เธอนั่งเขียนอีเมลล์นั้นทั้งน้ำตาคงไม่มีใครคิดว่าคนที่แต่ใจ  ดื้อหัวรั้นขาดใจอย่างยัยเจจะมานั่งร้องไห้ฟูมฟายเพราะคนที่เธอเองไม่เคยเห็นหน้า  ไม่เคยแม้แต่จะได้ยินเสียง  รวมทั้งไม่เคยรู้ด้วยซ้ำไปว่า  ทุกสิ่งทุกอย่างที่นายบีมแสดงออกมา  ผ่านปลายนิ้วลงบนแป้นพิมแล้วมาหยุดตรงหน้าจอของเธอนั้น  มันเป็นตัวตนที่แท้จริงเขาของเค้าหรือไม่  แต่ช่างเถอะในเมื่อตกหลุมเขาเข้าแล้วนี่นา แต่การนั่งเขียนอีเมลลืทั้งน้ำตาวันนั้นทำให้เธอต้องตาบวมเอามากๆ  เรียกว่าเป็นการร้องไห้ให้กับเรื่องราวของความรัก  ที่หนักที่สุดในชีวิตของยัยเจเลยทีเดียว
ปกติแล้วยัยเจจะชอบคนที่หน้าตาตลอดเลย แต่ละคนที่ชอบนับว่าสาวๆทั้งหลายกรี๊ดกันอยุ่เลยทีเดียว  ไม่น่าเลยสาวเจเรา เกิดมาขี้เหร่แล้วยังมาแอบชอบคนหน้าตาดีอีก(แอบกัดเล็กๆ)  แต่มันก็คือเรื่องปกติที่คนเราต้องชอบสิ่งที่สวยๆงามๆ  มีชายใดบ้างเล่าในโลกนี้ไม่ชอบสาวสวย  มีสาวใดบ้างในโลกนี้เล่าไม่ชอบหนุ่มหล่อ  เธอก็เป็นหญิงคนนึง ไม่น่าแปลกที่จะชอบหนุ่มหล่อ(แม้ตัวเองจะไม่สวยก็เหอะทำไงได้คนมันชอบ)
แต่สำหรับเรื่องนายบีม  เป็นเรื่องที่แปลกประหลาดพอพอกับหน้าตาของยัยเจเลยทีเดียว  เพราะนายนี่หน้าตาออกจะเถื่อนๆ ดูดุดุ  น่ากลัวๆ  เขาเป็นคนตัวโตมากสุงประมาน178เห็นจะได้คนอะไรสูงเป็นบ้า แต่นายนี่มีบุคลิกดีนะตัวสูงไหล่กว้าดี  แต่มันก็ยังสู้คนหล่อๆๆที่ยัยเจกรี๊ดมาไม่ได้สักคน
คงจะเป็นเพราะความสุภาพ ความน่ารักความห่วงใย(แบบน้องสาว)ที่เค้ามีให้เธอกระมั้ง  ที่ทำให้เธอตกหลุมรักเขาอย่างง่ายดายขนาดนี้  ก็ไอ้ความห่วงใยแบบน้องสาวนี่แหละที่ทำให้เธอปวดใจเอามากๆ  ก็เธอไม่ได้คิดแบบที่เค้าคิดเลยนี่นา 
***เห้อเราทำไมต้องไปรักเค้าด้วยนะ  ทำไมต้องไปบอกรักเค้าด้วยนะ อยู่แบบเดิมนะมันก็ดีอยู่แล้วนี่นาทำไมต้องหาเรื่องใส่ตัว ไปบอกเค้าทำไม  ไม่น่าเลยฉัน  เราอยากกลับไปคุยแบบเดิมได้ไหม พี่บีมได้ไหมขอร้องกลับมาแบบเดิมได้ไหม
อาการพร้ำเพ้อคนเดียวเรื่องเกิดข้นกับคนที่ดื้อหัวรั้น หึหึ  ช่างเป็นเรื่องน่าขันเสียจริงๆคนเก่งไม่ยอมใคร  กลับมานั่งพร้ำเพ้อคิดถึงคนที่ไม่เคยเห็นหน้า  ยัยเจเอ้ย
นับจากที่เธอส่งเมลล์ไปสองวัน
***โอ้ยทำไมวันนี้แม่มาปลุกเร็วจังอะจะบ้าตาย  แต่ช่างเถอะตื่นมาแล้วหึหึเล่นเน็ทแช็ทกับเพื่อนๆเราดีกว่า  อ้อนึกออกแล้วเมื่อคืนยัยแพรเพื่อนฉันมาปรึกษาเรื่องแฟนมันนี่นา  แล้วเราดันโดนแม่ว่าอยู่เมื่อคืนเลยคุยไม่ได้ส่งเมล์ไปให้ดีกว่า  เพื่อจะหายโกรธเรา  อิอิ
นับจากที่ร้องไห้อยู่สองสันเต็มๆเธอก็ดีขี้นกว่าเดิมเพราะอย่างน้อยก็ไม่คิดถึงเขาตลอดเวลาอย่างเคย  แต่ในใจก็ถียงไม่ออกว่าเขาเข้าไปนั่งเป็นเจ้าของอยู่เต็มๆแล้ว
เมื่อต่อเน็ทได้เพียวอึดใจเดียวเธอได้ยินเสียงจากเครื่องมันเป็นสัญญาณบอกว่าขณะนี้มีเมลล์มาใหม่
***โอ๊ะโอ  วันนี้ใครส่งเมลล์มาหว่า วินาทีแรกที่เห็นชื่อเธอแทบลมจับ  พี่บีมส่งเมลล์มา 
 ไม่ค่อยได้ออนเลยไม่ค่อยได้คุยกัน    ไว้วันไหนเจอกันแล้วค่อยเม้ากันนะ    หวังว่าคงสบายดี
 
                                                                                          พี่บีม
***อะไรกันอะเราส่งเมลล์ไปบอกรักเค้านะ  เค้ากลับส่งมาแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น  ใช่ซิความรักที่เรามีให้มันเทียบอะไรไม่ได้เลยกับ  ผู้หญิงคนนึงที่อยู่ในใจของพี่บีมมาตลอด  ทุกครั้งที่คุยกันถึงเรื่องนี้  เราเคยถามว่าแล้วที่พี่บีม เคยบอกเจว่าเคยหักอกผุ้หญิงนะมันเป็นไงเหรอหักอกเค้า  หรือเค้าหักออกกันแน่  อิอิ  แต่เค้าคงรักของเค้ามาก  เพราะเค้าบอกกับเราว่าขอโทษนะเจ พี่ไม่อยากพูดถึงมันอีกแล้ว  เหมือนอะไรมาแท้งใจอย่างจัง  เค้ายังรักเธอคนนั้นอยู่มากมายจริงๆ  ต่อให้เรารักแค่ไหนก็คงไม่มีความหมายอะไรเลยกับเค้าสินะ 
ว่าแล้วน้ำตาก็เริ่มเอ่อขึ้นเรื่อยๆ  พี่บีมทำไมทำกับเจขนาดนี้อะ ไม่รักก็บอกสิ ไม่ใช่ทำไม่รู้ไม่ชี้  สุดที่จะกลั้น ในที่สุดเธอก็ปล่อยโฮออกมาร้องฟูมฟายอย่างหมดสภาพเด็กหัวดื้อ
***เราจะลืม  เราจะลืม  เราจะลืม  ลืมคนใจร้ายที่ทำไม่รู้ไม่ชี้  กับการทรมานของบางคนที่มันสุดต้องเสียน้ำตา  จนไม่รู้ว่าจะเหลือน้ำตาไว้ร้องไห้ให้กับเรื่องอื่นอีกไหม  คนใจร้าย  แล้วค่อยเม้ากันเหรอ  ใครจะไปทำได้เราอยากรู้  บอกรักเค้าไปอย่างน่าตาเฉย  แล้วสองวันมานั่งเม้ากันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหรอ  ขอโทษทีนะพี่บีม  เจทำไม่ได้
ผ่านมาอีกอาทิตย์  เธอดีขี้นกว่าเดิมมากแล้ว  อย่างน้อยภาพที่นั่งอยู่ดีดีแล้วน้ำตาไหลก็ไม่มีอีกแล้ว
แต่แล้วเรื่องที่เธอไม่ปรารถนาให้เกิดขึ้นเลยก็เกิดขึ้น  ตอนนี้มีอีเมลล์เข้ามาใหม่สามฉบับและหนึ่งในนั้น  คืออีเมลล์ของพี่บีม  เธอเริ่ม เลื่อนเมาส์ ไปช้าๆที่เครื่องหมายกากบาทเพื่อจะลบเมลล์นั้นทิ้ง  แต่สุดท้ายข้อความของอีเมลล์ฉบับนั้นก็อยู่ตรงหน้าเธอก็ใครมันจะลบอีเมลล์ของคนที่รักได้ลงคอจริงไหม  
หวัดดีเจ  พี่บีมเองแหละ   พี่ได้อ่านเมล์ฉบับนั้นของเจแล้วนะ  พี่ได้อ่านก้อดีใจและพอเข้าใจความรู้สึกของเจ  ยังไงถ้าวันไหนเจอยากคุยกะพี่ก็ได้เสมอ   ถ้าเจสบายใจอ่ะนะยังงัยพี่ก็เป็นเพื่อนคุยได้เสมอแหละ   แต่วันจันทร์ที่  22  มี.ค.   พี่จะไปเริ่มทำงานนะ  ไม่รู้ว่าจะว่างออนรึเปล่า  ยังงัยก็หวังว่าคงได้เจอกันอีก  พี่รอรูปเจอยู่นะ  ยังงัยก็ส่งมาให้ด้วยล่ะ   แค่นี้ล่ะกัน
 
                                                                                               พี่บีม
 	***อะไรกันอีกละนี่วันนั้นที่เค้าส่งมายังไม่ได้อ่านหรอกเหรอ  ก็ยังดีนะนี่พี่บีมไม่ได้ไม่รู้ไม่ชี้กับความรู้สึกของเราสักหน่อย  แต่ยังไงพี่บีมก็รักแฟน เก่าของเค้าอยู่ดี  จะดูรูปเราเหรอเราคงไม่ส่งความอับลักษณะ ของเราไปให้หรอกนะ  แต่ยังไงพี่บีมก็ไม่เคยทำอะไรไม่ดีเลยนา  คนที่ผิดเองคือเรา ตนที่ล้ำเส้นเองคือเรา
	นับจากที่เธอบอกรักเค้าไปเธอก็ไม่ได้ติดต่ออะไรกับเค้าอีก  เพราะนี่คือการตัดสินลงโทษตัวเอง  โทษฐานที่ผิด  คิดล้ำเส้นความเป็นพี่น้อง  ทำลายความรู้สึกดีดีที่เคยมีมาตลอด  จากนี้ไปจะไม่มีอีกแล้ว  พี่บีม คนที่เธอจะคุยได้ทุกเรื่อง  หวังว่าเวลาจะเป็นตัวช่วยคนเก่งหัวดื้อ  ให้กลับมาเป็นคนที่ดื้อด้าน ไม่คิดอะไรมากได้เหมือนเดิม				

ในที่สุดก็จบ