วัยเด็ก..หัวใจด็กมิได้เถื่อน(ให้เสือยิ้มมุมปาก)

อาภาภัส

นายรู้มั้ยเราชื่อเถื่อน เพราะบ้านเราอยู่ในป่า ใกล้ๆบ้านเรามีถ้ำด้วย  เราชอบไปเล่นบริเวณแถวหน้าถ้ำมันร่มดี แต่มีลิงซุกซนมากเลย แต่ก็ดีนะ เสียงเจี๊ยกๆ บางครั้งทำให้นึกถึงเพลงที่เคยร้อง  เจี๊ยกๆๆ เจี๊ยกๆๆ เป็นเสียงเรียกของลิง
เจี๊ยกๆๆ เจี๊ยกๆๆเป็นเสียงเรียกของลิง หากใครไม่เร็วดังลิงหากใครไม่เร็วไวจริง จะถูกทอดทิ้งให้กินข้าวเหนียวเปียก
  เถื่อนร้องเพลงซ้ำๆให้เวดฟังจนทั้งสองแข่งกันร้องจนเหนื่อย
  เถื่อนเราว่าพอเถอะนะ  คืนนี้ดึกแล้ว  พระจันทร์เต็มดวงด้วยสิ เราไปนอนดูจันทร์กันดีกว่า
  เถื่อนถ้านายขอจันทร์ได้นายจะขออะไร  
 เราคงขอแต่ให้ผู้ใหญ่รักและสนใจเด็กๆ สร้างทุกอย่างให้เด็กเติบโตด้วยความน่ารัก ความดี ความถูกต้อง และ ความกล้าหาญ ธรรมชาติที่ทุกคนมีมาแต่กำเนิดเท่ากันหมด ก็คือ หัวใจ
 อื้อฮือ นายคิดขนาดนี้เลยหรือ สำหรับเราการได้รูจักเพื่อนใหม่อย่างนาย การได้นอนมองพระจันทร์ สำหรับวันนี้เป็นวันดีให้เรามีอะไรได้จดจำไปตลอดชีวิตเลยละ
  เวดและเถื่อนนอนยิ้มมองจันทร์ สายตาของทั้งสองต่างฉายแววแห่งความสุข มือน้อยๆของเด็กทั้งสองต่างจับประสานกัน จนต่างฝ่ายต่างหลับไป
...........................
..............................
  พี่จ๋า..นี่รูปของพี่เหรอจ๊ะ สวยจังเลย  
แก้วน้องต้องระวังหน่อยนะจ๊ะคนดี มันยังไม่แห้งเลย  แล้วก็ระวังมันแตกด้วย
จ้ะ ..แก้วว่าพี่เก่งที่สุดในโลกเลย แก้วจะไปตามแม่มาดูนะ
 ร่างของเด็กหญิงอ้วนตุ้บค่อยๆลัยหายไปด้านหลังครัว
 ไหนจ๊ะลูก จะให้แม่ดูอะไร เออ..นี่เหรอ เวด หนู มีฝีมือมาก จำได้ที่เคยสัญญาว่าถ้าหนูจะต้องการในสิ่งที่หนูชอบ ก็จะให้ทั้งหมด   แต่ว่าเช้าวันนี้ หนูรีบอาบนำดีมั้ยลูก  แล้วก็ลงไปกินข้าวต้มกุ้งกันดีกว่านะจ๊ะ นะจ๊ะเด็กดี เดี๋ยวรีบตามมานะ.....