((กระดาษลายชีวิต)) บทที่ (5) ชีวิตใหม่

เสือยิ้มมุมปาก

บทที่	[5]	 ชีวิตใหม่
 แย่แล้ว!! พ่อเหอ  เสียงพี่สาวของเถื่อนตะโกนโหวกเหวกพลาวิ่งหน้าตาตื่นออกมาจากห้องนอน 
 ไซ่ ? ลูก   
 ก็เพื่อนไอเถื่อนที่ชื่อเวดน่ะสิพ่อ มีลักษณะตรงกับที่ในวิทยุรายการร่วมด้วยช่วยกันประกาศเด็กหายเลยน่ะสิ รูปร่าง ผิวพรรณ และการแต่งกาย 
...ผมสงสัยอยู่แล้วเชียวพี่สาว ว่าทำไมแววตาของไอเวดเหมือนแบกโลกไว้ทั้งใบ  เถื่อนปรารถขึ้น
 อย่าแชตะลูก แขบๆไปตามหาเวดดีกว่า  ฝนตกๆด้วย ไม่รู้อิแล้งต่อได๋ ? อันตรายมาก 
....สองพ่อลูกซ้อนท้ายจักรยานยนต์ขับตะบึงฝ่าสายฝนกันไป ด้วยน้ำใจของชาวบ้านที่ใสซื่อบริสุทธิ์จริงๆ  ...
- - - -- - - -- - - -- - - -- - - -- - - -- - - -
	- - - -- - - -- - - -- - - -- - - -- - - -- - - -
 เจอแล้วพ่อ!!  เถื่อนตะโกนด้วยเสียงอันดังเจือด้วยความปิติอย่างยิ่ง
  ...สองพ่อลูกวิ่งตามหลังกันไปติด แล้วค่อยๆโอบตัวเวดขึ้นมา สัมผัสได้ถึงความร้อนผ่าวตามซอกแขนของเวด พ่อยกตัวเขาแบกขึ้นหลัง 
โดยมีเถื่อน คอยส่องไฟฉายตามทาง แต่ละย่างก้าวของพ่อเต็มไปด้วยความระมัดระวัง กลัวจะถลาลื่นล้มลงเบื้องล่างเป็นล้นพ้น
...แม่ของเถื่อนต้มข้าวรอไว้แล้ว เมื่อเวดมาถึง ก็จัดแจงสำรับกับข้าวให้เวดได้ทาน หาหยูกยาให้เวด ดูแลราวกับเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน เวดรู้สึกปลาบปลื้มจนน้ำตาค่อยๆรินไหลลงมาเป็นทาง.....จนบัดนี้แล้ว เวดยังไม่ได้ปริปากถึงความจริงที่เกิดขึ้น เขาต้องการพักผ่อน ... เพียงแค่นั้น !!
........................เวดผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าและอ่อนเพลีย....................
นาทีนั้น....
   พ่อมายืนอยู่ปลายเตียงที่เวดนอนอยู่ตั้งแต่เมื่อใดก็ไม่รู้ เวดสะดุ้งเล็กน้อย...พยายามหันหน้าไปทางอื่น ทั้งๆที่ในใจของเขาโหยหาพ่อเหลือเกิน ... เขาอยากโผเข้าไปกอดพ่อ นั่งตักพ่อ พูดคุยกับพ่อเหมือนตอนที่แม่ยังมีชีวิตอยู่ เขาต้องการพ่อคนเดิมกลับคืนมา..
เวลาผ่านไปชั่วครู่...   ..ได้ยินไหม พ่อ .. ผมอยากได้พ่อคนเดิมของผมคืนมา  เขาตะโกนราวกับคนบ้า..ตะโกนทั้งน้ำตา 
..ผมต้องการพ่อ.. กำลังก้องกระทบกันในโสตประสาทของพ่อ...เขากำลังนึกทบทวนถึงการกระทำของตนเอง...
 เวด พ่อขอโทษ พ่อสัญญาว่าต่อไปพ่อจะเป็นพ่อคนที่ดีของลูก ... นะเวดนะ ยกโทษให้พ่อ ... พ่อรักลูกนะ ได้ยินมั้ยเวด พ่อรักลูก ลูกคือชีวิตจิตใจของพ่อ ลูกคือชีวิต   พ่อพูดพลางร่ำไห้กับความผิดพลาดของตน..น่าอนาถใจยิ่งนัก
 ไม่จริง!!! พ่อโกหก ถ้าพ่อรักผมจริง พ่อต้องไม่ทำกับผมเช่นนี้ ... พ่อเชื่อน้องแก้ว เชื่อแม่เลี้ยง แต่ไม่เคยเชื่อผม ... พ่อรักน้องแก้ว แต่พ่อ..เกลียดผม .. ผมเกลียดพ่อ 
 .....ถ้าพ่อไม่มีค่าสำหรับลูก...แล้วพ่อจะมีชีวิตอยู่ต่อไปทำไม...เพื่อใคร ที่พ่อทำทุกวันนี้ก็เพื่อลูกนะ 
...ความเงียบแผ่ซ่านระหว่างอารมณ์ของคนทั้งสอง...
และในที่สุด      .. พ่อครับ ผมรักพ่อนะครับ ผมขอโทษสำหรับความวู่วามที่ทำไป...
	 เวด พ่อดีใจนะที่ลูกยังมองเห็นความสำคัญของพ่อ พ่อให้สัญญานะลูก เราจะอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวที่อบอุ่นอีกครั้งหนึ่ง เราจะดูแลกันและกัน พ่อสัญญา 
      .......เวดและพ่อยิ้มทั้งน้ำตา ด้วยความปิติสุขอย่างยิ่ง...........				

สภาพของพ่อตอนนอนรอคิดถึงเวด