รุ้งสวรรค์
ไม่มีความหมายจากใจอีกแล้วแคล้วกัน
คิดว่าหลับฝันแล้วต้องจากกันเมื่อตื่น
ในฝันเราอาจเปรมปรี สุขสมยินดียิ้มรื่น
ไม่เคยต้องฝืนหัวใจของตน
อดีตที่หวานให้มันผ่านลอยลับไป
จวบถึงวันใหม่ไม่มี..เสียใจหมองหม่น
วันนี้วันสิ้นสุดกัน..ถ้านับจากวันเริ่มต้น
แค่เพียงผ่านพ้นไม่กี่ราตรี
วันแรกฉันยังจำได้
จำได้ไม่ลืมยังปลาบยังปลื้มจวบจนวันนี้
และเป็นวันนี้เช่นกันคืนความผูกพันใยดี
ความรักที่มีเธอกลับเป็นผู้ทำลาย
ไม่มีเหตุผลต่างคนต่างไปหรือเธอ
เสียดายที่เผลอหลวมตัวรักเธอโดยง่าย
ฉากรักเริ่มปิดม่านลงคงคิดว่าเราแพ้พ่าย
แต่เธอยังหมายว่าจะคืนดี