อัลมิตรา

  
อ่า .. ขึ้นรถหลังจากภาระกิจเรียบร้อยที่วัดป้อมรามัญ 
ก็ได้รับอาหารกล่องแล้ว หลายคนทานในรถ รอดตายแล้วเรา
แต่เราทานบนรถไม่ได้ ช่างเป็นเวรเป็นกรรมแท้หนอ 
ขืนทานในรถ มีหวัง เฮ .. ล้างรถแน่ ๆ  
ยังดีที่เพื่อน ๆ อีก ๕ คน นัดแนะกันว่า 
เมื่อถึงวันคลองสระบัว เราจะหามุมทานอาหารกลางวันกัน
บ่ายสอง ก็ถึงจุดหมาย .. 
ทันทีที่ลงจากรถ ด้วยอารามที่หิวจัดหรือไงเนี่ย 
มองไปอีกด้าน เห็นเขาตากปลาสลิดไว้บนโต๊ะกลางแจ้งเพียบ
เรากับเพื่อน ๆรีบแจ้นไปหลังโบสถ์หามุมใต้ต้นไม้ เพื่อจัดการกับข้าวกล่องก่อน
และอาหารที่เพื่อนครัวกระชายจัดเตรียมมาฝาก หิวนะ ตอนนั้น หิวมาก .. 
อาหารอร่อยทุกอย่าง เจ้าของอาหารก็ยิ้มแต้ดีอกดีใจที่พวกเราเอร็ดอร่อย
และเจริญอาหารกันซะขนาดนั้น 
ตอนนั้นเราเล่าเรื่องวีรกรรมตอนเด็ก ตอนที่กินหอยจุ๊บ 
แรก ๆ เพื่อน ๆ ก็นึกภาพตามไม่ทัน เราก็พยายามอย่างยิ่งที่จะอธิบาย 
ท้ายสุด ขำกันระนาว แล้วก็ร้อง ยี้แหยะ กันทุกคน
				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน