ผมรักนาย(ผู้ชายครับ) 3

Bboy

จากนั้นพอเก็บของเสร็จผมก็เข้าไปนอน ทำยังไงผมก็นอนไม่หลับจนกระทั่งตีหนึ่งผมเลยออกมาเข้าห้องนำ ก็เห็นหมอนั่นนอนอยู่หน้าทีวีในห้องหลับแขก ดีปล่อยไว้อย่างให้ยุงมันกัดตายไปเลย แต่พอจะกลับห้องก็นึกสงสารขึ้นมาผมเลยเดินเข้าไปนั่งข้างๆกำลังจะเอามือไปเขย่าผมเลยหยุดจ้องหน้าหมอนั่นเออหล่อแหะไปเป็นดาราได้สบายๆหุ่นก็ดีแต่ดูผมดิผอมก็ผอมหน้าตายังหวานหวานสไตล์ผู้ชายญี่ปุ่นไม่สมชายเท่าหมอนี่เลยคิดแล้วอิจฉาจริงๆไม่ได้!เราไม่เห็นต้องอิจฉาไอ้นี่เลย นิสัยห่วยแตกจะตาย
                           "นายคิดจะทำอะไร"หมอนั่นตื่นขึ้นมาเห็นผมจ้องหน้าพอดี ตายละหว่าเสียฟอร์มหมดเลย
                             "เห็นว่านายนอนอยู่เลยว่าจะมาปลุกไปนอนข้างใน"ผมลุกขึ้นตอบด้วยท่าทางที่กลัวเสียฟอร์มที่สุด
                             "อ๋อ...ไม่จำเป็นฉันจะนอนไหนมันก็เรื่องของฉัน" เขาตอบด้วยท่าทางที่มันกวนอารมณ์ผมสุดๆ
                               "ขอโทษษษษแล้วกันที่ไปยุ่งน่าจะปล่อยให้ยุงหามลงทะเลไปเลยจะได้เอาปากเสียๆนี่ไปล้างให้มันสะอาดขึ้น"
                                 "ฉันจะเอานายไปด้วยสนใจละเปล่าละ"
                                 "ใครจะสนใจไปกับนายละ "ว่าแล้วผมก็รีบเดินกะจะหนีเข้าไปในห้องนอนให้เร็วที่สุด
                                ราตรีสวัสนะจ๊ะเบบี๊ เขาพูดตามหลัง ผมรีบปิดประตูห้องดังปั๊ง ไอ้หมอนี่มันน่าหนักเฉียว
      เช้าวันต่อมาเราก็ไปกินข้าวที่ร้านอาหาร จากนั้นผมก็ลงไปเล่นน้ำที่ใกล้ๆกับบ้านพักแต่เล่นได้ไม่นานหนักเนื่องจากแดดเมืองไทยร้อนมาก
                                   ไปอาบน้ำไปเขาบอกเชิงสั่งผมผม
                            ทำไมต้องบังคับด้วยเออทำไมต้องมาบังคับเอะอะอะไรก็จะให้ได้ดั่งใจตัวเองด้วยผมคิดในใจและจะไม่ยอมเขาเป็นอันขาด
                             จะไปอาบดีๆหรือต้องให้ลงไม้ลงมือ
                               เรื่องอะไรผมจะต้องฟังคำสั่งคุณแล้วเรื่องอะไรที่คุณต้องมาลงไม้ลงมือกับผมด้วย
                              นายนี่พูดดีๆไม่รู้เรื่องแหะหัดว่าง่ายๆน่ารักๆเหมือนหน้าตานักร้องดังไม่ได้รึไง
                               ก่อนที่จะมาด่าผมคุณก็ควรหัดไปเปลี่ยนนิสัยให้มันเข้ากับหน้าตาคุ
ณให้มันได้ซะก่อนเถอะ
                               สรุปจะไม่ยอมไปดีๆใช่มั้ย
                               มันเรื่องของผมผมจะปอาบตอนไหนมันก็สิทธิของผมเลิกสั่งซักที
                               นายนี่มันน่าเขาวิ่งมาฉุดกระชากลากถูผมเขาไปในห้องน้ำผมดิ้นรนต่อสู้เขาสุดชีวิตแต่เขามีแรงมากกว่าผมหลายเท่า เขากระชากเสื้อผมขาด แล้วก็เปิดฝักบัวรดหัวรดหน้าผมไปหมดน้ำตาผมแทบจะไหลเพราะไม่เคยคิดว่าจะมาเจอเรื่องโหดร้ายอะไรอย่างนี้ ผมหยุดดิ้นเพราะหมดแรงหายใจอย่างถี่รัวแล้วกั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลแสดงความอ่อนแอออกมา ผมได้แต่คิดว่าเขาคงสะใจน่าดูแต่เขาก็หยุดเหมือนกัน แล้วเขาก็ผละออกจากตัวผมสายตาที่เขามองผมแสดงไปด้วยความสับสนเหมือนสายตาที่ผมมองเขาและอยากรู้ว่าทำไม เขาออกจากห้องน้ำไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ
             เรากินอาหารเย็นกันด้วยความเงียบ ผมอยากออกไปจากบรรยากาศนี้เร็วๆจัง
                                       ขอโทษเขาพูดเหมือนพึมพำอะไรสักอย่าง
                                        อะไรนะ  ผมถาม
                                    บอกว่าขอโทษยังไงละไม่ได้ยินรึไง เขาพูดเหมือนวางฟอร์มนิดๆ แต่ผมก็ตกใจเหมือนกันไม่คิดว่าจะได้ยินคำขอโทษของหมอนี่
                                     แล้วทำไมต้องทำอย่างงั้นด้วยตายละหว่าผมถามคำถามลำบากใจเกินไปรึเปล่า ต้องใช่แน่ๆเพราะเขาไม่ตอบอะไรเลย
                                     
                                      ผมก็แค่อยากรู้แต่ถ้าคุณแค่อยากแกล้งเพราะคุณหมั่นไส้พวกดารานักร้องคุณก็ไม่น่าต้องแกล้งกันขนาดนี้ก็ได้ไม่ใช่หรอ ตายผมดันเผลอพูดจาร้ายกาจออกไปซะแล้วดูเขาท่าทางรู้สึกผิดไม่น้อย ผมลุกเดินออกไปจากโต๊ธอย่างสะใจที่ทำให้เขารู้สึกผิดอย่างมาก 555 ต้องเอาคืน