ผมรักนาย(ผู้ชายครับ) จบแล้วจ้า

Bboy

เราทำอะไรลงไป ตายละหว่า แล้วจะเอายังไงต่อไปดี เมื่อคืนนี้กับหมอนั่น ไม่ได้ตั้งใจสักหน่อยก็หมอนั่นนั่นแหละ  คนที่ผิดคือหมอนั่น
                                                     ตื่นแล้วหรอ ยังไม่ทันขาดคำก็ได้ยินเสียง ตัวต้นเหตุพูดขึ้น
                                                     .. ผมหันหลังให้ในขณะที่ดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดร่างกายอันล่อนจ่อนของผม   
                              ไม่เอาน่าจะหันหลังให้กับความจริงทำไม รู้จักเผชิญหน้าหน่อยสิ ทำก็ทำด้วยกันแท้ๆ
                              ใครทำกับคุณ คุณนั่นแหละทำคนเดียวเห็นๆ ผมพูดพร้อมกับหมุดหน้าลงในผ้าห่ม ก็ผมอายนี่นา
                                                     ก็ไม่เห็นนายขัดขืนอะไรเลยนี่ ยิ่งหมอนี่พูดผมก็ยิ่งไม่รู้ว่าจะเอาหน้าไปไว้ไหน
                                                     ใครบอกผมขัดขืนแล้วแต่คุณก็ยังทำ.
                                            นั่นขัดขืนแล้วหรอ ถ้างั้นก็โทษที เขาพูดกวนๆ ผมไม่รู้จะทำยังไงเลยได้แต่หมุดหัวอยู่ในผ้าห่ม
                                                     เดี๋ยวก็หายใจไม่ออกหรอก เขาเอามือมาดึงผ้าห่มออกจากหัวของผม แต่ผมก็ดึงมันขึ้นมาปิดอีกครั้ง
                                                     จะอายทำไมเมื่อคืนก็เห็นหมดแล้ว ไฝเฝยอะไรอยู่ตรงไหน ฉันรู้หมดแล้วละ เขาพูดออกมาได้อย่างหน้าตาเฉย เล่นเอาผมไม่มีทางเถียงเลย
                                                     คุณข่มขืนผม ผมพูดคำที่ผู้ชายไม่น่าจะพูดออกไปได้ พอผมพูดเสร็จเขาก็หัวเราะเบาๆแล้วก็วางริมฝีปากลงบนแก้มผมเบาๆ
                                                     แล้วจะให้ฉันรับผิดชอบยังไงละ แต่งงานดีมั้ยฉันยินดีนะ เขาพูดข้างๆหูผมเล่นเอาผมขนลุกขนพองกับคำพูดของเขา แต่ผมก็อดดีใจนิดๆไม่ได้ทำไมกันนะ
                                                     ว่าไงคำตอบละ เขาถามย้ำอีกครั้ง แต่ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นก่อนที่ผมจะได้พูดอะไร
                                                     ฮัลโล แนนหรอมีอะไร ผมไม่รู้ว่าเขาพูดอะไรแต่ที่แน่ๆมันมีชื่อผู้หญิงคนนั้น มันก็ทำให้ผมอารมณ์ผมหงุดหงิดขึ้นมาทันที
                                                    ไปอาบน้ำเถอะ เขาบอกผม
                                                     ทำไม
                                                     แนนเขาชวนออกไปกินข้าวนอกบ้าน
                                                     งั้นคุณก็ไปเถอะ ผมจะอยู่บ้าน
                              อย่างี่เง่าน่าไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้วเดี๋ยวแนนเขาจะมารับ เขาดึงตัวผมขึ้นแต่ผมก็ดึงกลับมา
                              ก็ถ้าคุณอยากไปก็ไปคนเดียวสิ ผมล้มตัวลงไปนอนอย่างเดิม
                              พูดดีๆไม่ฟัง ชอบให้ใช้กำลัง เขาดึงตัวผมแบกไว้บนบ่า แล้วก็เดินไปเข้าห้องน้ำ ผมก็ดิ้นจนเขาวางผมลงบนอ่างน้ำ
                               นายเป็นไรของนาย เอาแต่ใจชะมัด ทำตัวเหมือนผู้หญิงเข้าไปทุกที
                                                      ผมก็เป็นของผมอย่างนี้แหละ ไม่ได้เป็นคนดีอะไรเหมือนใครหรอก ผมไม่ไปไม่ต้องมาสนใจผมคุณอยากไปก็ไปคนเดียวเลย ผมไม่อยากเป็นก้างขวางคอใครด้วย
                                                        พูดอะไรของนาย ถ้านายไม่ไปแล้วฉันจะไปคนเดียวได้ยังไง ผมหยุดแล้วมองหน้าเขาพักนึงไม่น่าเชื่อแหะว่าเขาจะเห็นความสำคัญของผมอยู่เหมือนกัน
                                ถ้านายไม่ไปมันก็ไม่มีความหมายนะสิ
                                                         เดี๋ยวฉันจะโทรไปขอโทษแนนเอง เขากำลังจะเดินออกไป
                                                          ไม่ต้อง ผมไปก็ได้ คุณออกไปก่อนเดี๋ยวผมจะอาบน้ำ ผมพูดขนาดนั้นแต่เขาก็ยังยืนเฉย
                                                          ออกไปสิผมจะอาบน้ำไม่ได้ยินรึไง
                                                    ฉันว่ามันก็เสียเวลามากแล้วอาบพร้อมกันเลยดีกว่า พูดเสร็จเขาก็ลงมาเบียดตัวในอ่างกับผมแล้วก็มือลูบตัวผมไปมาเชิงเล่นๆหยอกๆ 
                      หลังจากเราสองคนอาบน้ำเสร็จ เธอก็มาถึงพอดี อัมคุงบอกให้แต่งตัวให้มิดชิดเพราะออกไปข้างนอกเสี่ยงต่อการถูกจับได้ แต่เขาก็ไม่ได้บอกผมอย่างเดียวเขาก็แต่งตัวมิดชิดด้วยเหมือนกัน ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมแต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไรมากเพราะคิดว่าเขาชอบแต่งตัวอย่างนั้นอยู่แล้ว
                                                ร้านนี้อร่อยนะคะแต่ก่อนเรามากินบ่อยๆใช่มั้ยอาร์ม เธอพูดขณะที่นั่งบนโต๊ะที่ดูท่าว่าจะหรูที่สุดในร้าน ร้านแบบนี้เป็นร้านแบบฝรั่งเศสโดยเฉพาะ
                                              อืม เขาตอบเธอไปแต่ก็ยังอดๆมาดูสีหน้าผมไม่ได้ ทำให้ผมรู้สึกขำๆขึ้นมา ที่เขาก็ดูมีท่าทีแคร์ผมอยู่บ้าง จากนั้นไม่นานบ๋อยก็เดินมา
                                             กินอะไรดีคะจุนโนะซัง 
                                           เออ..ผมกินอาหารฝรั่งเศสไม่เป็นหรอกคับพอจะมีอาหารไทยหรือญี่ปุ่นรึเปล่า ผมถามเธอ เธอเงียบสักพักแล้วก็ยิ้ม
                                          มีสิคะ สั่งได้เลยคะที่นี่มีอาหารหลายชาติ เธอยิ้ม
                                           งั้นผมขอราเมงชามนึงแล้วกันคับ   พอผมบอกเสร็จอัมคุงก็หัวเราะแล้วลูบหัวผมเบาๆ
                                            นายนี่นะมาร้านอาหารระดับภัตราคาร แต่สั่งแค่ราเมงชามเดียว งั้นราเมงหนึ่งที่แล้วก็ก๋วยเตี๋ยวถ้วยนึงแล้วกัน เขาหันไปพูดกับแนนจังแบบปนหัวเราะ 
                                เธอก็หันไปสั่งอาหารกับบ๋อย พูดกันเป็นภาษาไทยนานพอสมควร จากนั้นเธอก็หันกับมา ยิ้มให้กับผมและอาร์มแต่ผมว่ามันเป็นรอยยิ้มที่ดูฝืนๆยังไงก็ไม่รู้ แต่ช่างเถอะผมว่าผมคงคิดไปเองมั้ง สักพักนึงผมก็ปวดฉี่ขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
                                            งั้นผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะฮะ   
                                             เดี๋ยวฉันพาไป อัมคุงพูดขึ้น
                                             ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวฉันพาไปเอง เพราะฉันก็ว่าจะไปพอดี เธอขัดขึ้น แล้วลุกเดินจูงมือผมไป พอมาถึงหน้าห้องน้ำบรรยากาศก็ดูเงียบแบบแปลกๆ
                                              คุณกับอาร์มไม่ใช่แค่เพื่อนธรรมดาใช่มั้ยคะ เธอจ้องหน้าผมเขม็ง  
                                                เออ   
                                                ฉันดูออกคะ ว่าคุณไม่ได้คิดกับอาร์มแค่เพื่อนแน่ๆ
                             
                                               คุณพูดมาซิคะว่ามันเป็นยังไงกันแน่ เสียงเธอเริ่มสั่นคลอ
                                                คับ คุณพูดถูกผมรักอัมคุง  
                                               ถ้าคุณรักเขาจริง ฉันก็อยากจะขออะไรคุณอย่างนึงได้มั้ย  
                                                ฉันขอให้คุณออกไปจากชีวิตของเขา ประโยคนี้ของเธอทำให้ผมรู้สึกหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะและหายใจไม่ค่อยออก  
                                                ผมจะทำอย่างนั้นได้ยังไง ผมพูดออกไปแบบเก็บอาการไว้สุดๆ
                                                  คุณก็รู้ใช่มั้ยคะว่าความรักของคุณและอาร์มมันผิด พวกคุณรักกันไม่ได้หรอก อีกอย่างคุณคงไม่อยากทิ้งอนาคตของคุณและอาร์มแค่นี้ใช่มั้ยคะ เพราะคุณและอาร์มก็ต่างดังแล้วก็อนาคตไกลกันทั้งคู่ ประโยคหลังของเธอที่ผมไม่เข้าใจ
                                                    หมายความว่าไงที่ว่าดังทั้งคู่ 
                                                   อาร์มเขาคงไม่เคยบอกคุณใช่มั้ยคว่าเขาก็เป็นดาราดัง ครอบครัวเขายากจนเขาก็เลยอยากทำงานอาชีพดีๆเพราะว่าเขาจะเอาเงินมารักษาแม่ กว่าเขาจะถีบตัวขึ้นสูงขนาดนั้นได้เขาต้องทนกับอะไรบ้างคุณคงไม่รู้สินะ แต่แล้วแม่เขาก็มาเสียชีวิต อาร์มก็เลยอยู่คนเดียวมาตลอด เขาดูไม่ค่อยเป็นมิตรกับใครแต่ความจริงแล้วเขาเป็นคนที่อ่อนโยนมากๆ เขานะมีแต่คนจ้องจะจับผิดและกลั่นแล้งเขาตลอด ฉันต่างหากที่อยู่ข้างๆเขาตลอดคอยเป็นกำลังใจให้เขาเสมอ แต่แล้วสิ่งที่เขาทำขึ้นมาก็จะพังลงทั้งหมดเพราะคุณ คุณจะรู้สึกดีงั้นหรอ คุณจะทำลายคนที่คุณรักงั้นหรอ ช่วยจากเขาไปเถอะนะคะฉันขอร้องจริงๆ  เธอร้องไห้ออกมา ผมรู้สึกว่าโลกเว้งขว้างท้องผมมันหนักอึ้งเหมือนมีหินมากดทับ และหัวใจผมมันเจ็บยิ่งกว่าโดนมีดแทง
                                                  ผมเข้าใจแล้ว ขอโทษนะคับที่เขามาในชีวิตเขาตั้งแต่แรก ผมสัญญาว่าผมจะจากเขาไปด้วยดี จากนี้ก็ฝากให้คุณช่วยดูแลเข้าให้ดีๆด้วย ผมเชื่อว่าคุณต้องเป็นคนรักที่ดีของเขาแน่ๆคุณรู้จักเขาดีขนาดนั้นผมค่อยอุ่นใจหน่อย ผมกลั่นน้ำตาไว้ไม่ไหวอีกต่อไป มันค่อยๆอาบลงบนสองแก้มของผม ไม่น่าเชื่อว่าผมจะรักใครคนนึงได้มากขนาดนี้ แต่มันเป็นรักที่ผิดและไม่มีทางสมหวังกันได้ ยังมีคนที่รักเขามากพอๆกับผมคนที่เป็นผ็หญิงมีลูกให้เขาได้ มีครอบครัวเล็กๆที่มีความสุข นี่แหละมั้งเป็นสิ่งแรกที่ผมไม่ได้มันมาง่ายๆเหมือนอย่างที่ผมเคยได้
                                                  ฉันรู้ดีว่าอาร์มเขาก็รักคุณ ฉันมองเขาออก เธอพูดเสียงสั่น
                            ผมอยากได้ยินแค่นั้นแหละคับ ฝากขอบคุณเขาด้วยกับความรู้สึกที่มีให้และขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง บ้าย บาย ผมหาทางออกที่เลี่ยงการเจอหน้าเขาแล้วขึ้นแท็กซี่ไปสนามบินทันที
                                                  จุนโนะยังไม่มาอีกหรอ 
                                                 เขาไปแล้วหละ เขาไปแล้ว  
                                                  หมายความว่าไงเขาไปแล้วนะ
                              เขากลับญี่ปุ่นไปแล้ว เขาฝากขอบคุณเธอสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง
                                                    ไม่จริงจะเป็นไปได้ยังไงก็ในเมื่อ.. 
                                                     ฉันเป็นคนพูดเองแหละ ว่าให้เขาไป บอกว่าเธอเป็นดารา บอกว่าความรักของเธอกับเขาเป็นไปไม่ได้  
                                                     ทำไม.
                               ก็เพราะว่าฉันรักเธอนะสิ ถึงฉันรักเธอแค่ไหนเธอก็ไม่เห็นค่า  
                                                     ขอโทษนะถึงยังไงฉันก็รักเธอไม่ได้เพราะคนที่ฉันรักคือจุนโนะคนเดียวเท่านั้น และฉันก็จะไปตามหาเขากลับมา ไม่ว่ายังไงก็ตาม
                               แต่ความรักของเธอมันเป็นไปไม่ได้หรอก เธอไม่เข้าใจหรอ ฉันรักเธอฉันเป็นผู้หญิงฉันเทียบผู้ชายไม่ได้เลยหรอ  
                                                   มันไม่เกี่ยวกันหรอกความรักไม่มีคำว่าเป็นไปไม่ได้ไม่มีคำว่าผิด หรือผู้หญิงผู้ชายแค่รักคือรักอย่างอื่นจะเป็นยังไงก็ต้องฟ่าฟันมันให้ได้ วันนี้ฉันรักเขาวันข้างหน้าจะเป็นไงฉันก็พร้อมที่จะจับมือแก้ปัญหาไปกับเขาฉันถึงขอบอกอีกครั้งว่ายังไงฉันก็รักเธอไม่ได้
                              . 
                        
                        
                                   ไปเที่ยวเมืองไทยเป็นไงสนุกมากมั้ย   มุโระซังออกมาต้อนรับผม ที่กับมาโดยไม่เอาอะไรติดตัวมาด้วยเลยนอกจากพาสสปอร์ต
                               แล้วของหละ มุโระซังดูแปลกใจ
                                                       ผมเอาไปบริจาคช่วยผู้ประสบภัยสึนามิแล้วละฮะ 
                                                        เข้าไปข้างในกันดีกว่า ไปอาบน้ำแล้วพักผ่อนซะนะ มีงานมาให้ทำอีกแล้ว ผมเดินตามมุโระซังไปโดยที่ในใจก็อยากถามเรื่องราวต่างๆที่เกี๋ยวกับอัมคุงแต่ก็ไม่กล้า 
                          หลังจากวันนั้นก็ผ่านมาสองวัน ผมนั่งลงบนโซฟาในห้องรับแขกการที่ผมได้กลับมาโตเกียวก็ทำให้จิตใจสงบขึ้นมากแต่ก็ไม่อาจลืมคนๆนึงออกไปจากใจได้เลย 
                                จุนโนะ                
                               .  
                                                       จุนโนะ!                                                      
                                                       เออ คับขอโทษคับเหม่อไปหน่อย                
                                                       ที่มุโระซังบอกว่ามีงานจะให้ทำ อะไรหรอฮะ 
                                                       หนังเรื่องใหม่นี่แหละ จุนโนะต้องแสดงเป็นคนที่ไม่ค่อยถูกกับพระเอกตอนแรกๆจะโดนแกล้งแต่หลังๆมาเขาก็จะดีด้วยแล้วก็เริ่มเข้าใจกันนะ พรุ่งนี้พระเอกแล้วก็นักแสดงคนอื่นๆจะมาที่นี่นะเพื่อมาประชุม ฉันเป็นคนจัดที่ให้เองแหละ นี่ตัวพระเอกเขาเป็นคนต่างชาตินะแล้วเขาก็อยากมาเห็นหน้าจุนโนะเร็วๆด้วย เขาดูตื่นเต้นมากกว่าจะได้เห็นหน้านางเอกอีกนะ พอเขามาถึงก็ทำตัวดีๆละ ทางนั้นเขาเป็นสปอนเซอร์มากกว่าทางเราตั้งเยอะ 
                                                       คับผมจะพยายามทำให้ดีที่สุด ผมยิ้มเพื่อให้มุโระซังดูเชื่อมั่นในตัวผมขึ้น
                       แล้วก็ผ่านไปอีกวัน วันนี้ผมตื่นแต่เช้าขึ้นมาอาบน้ำเพื่อต้อนรับแขกที่จะมาประชุมอยู่ที่บ้านอย่างไม่เป็นทางการ แต่อารมณ์ของผมตอนนี้นะสิปัญหา ผมคิดถึงแต่เขาเสมอ คิดถึงฝีมือกับข้าว คำพูดเชือดเฉือน ร่างกาย คิดถึงทุกๆอย่างเกี่ยวกับเขาอย่างลืมมันไม่ได้ทั้งที่พยายามแล้วก็ตามที   
                                                    จุนโนะ..    
                                                     ..  
                                                  นี่!จุนโนะ มุโระซังเอามือมาสะกิดหลังผมเบาๆ
                                                    เออ.คับมีอะไรหรอคับ ผมสะดุ้ง
                                                   หมู่นี้เหม่อลอยจังนะเป็นอะไรรึเปล่า
                                                   อ๋อ เปล่าหรอกคับสงสัยนอนไม่ค่อยพอ  
                                                    เดี๋ยว 9โมงเขาจะมาแล้วนะต้อนรับให้ดีละ เดี๋ยว ฉันจะออกไปทำธุระก่อนแป๊บนึง แล้วจะเข้ามาช่วยดูแลให้ก่อนนะ
                                                 คับ ได้คับจากนั้นมุโระซังก็ออกจากบ้านไป ผมนั่งรอได้ไม่นอนก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น มันเป็นเสียงที่กระแทกกระทั้นมากมากผมจึงรีบเดินไปเปิดดูหน้าไอ้คนเคาะสักหน่อย แต่แล้วผมก็เจอกับผู้ชายคนนึงหน้าตาคุ้นมาก เดินเข้ามาในบ้านอย่างไม่มีมรรยาท แล้วยังหันมาด่าผมเป็นชุด
                                                หิว มีอะไรกินบ้างมั้ย นายนะไปหามาให้ฉันทีสิ คนที่ผมเห็นที่แท้ก็ไม่ได้ใครที่ไหนแต่เป็นคนที่ผมไม่สามารถลืมเขาออกไปจากใจได้เลย
                                                 เออ ..ผมคุณ  ผมอึ้ง
                                                 ยืนเฉยอยู่นั่นแหละเห็นมั้ยว่าฉันหิว หัดดูแลแขกหน่อยสิ ถือว่าเป็นดาราแล้ววิเศษวิโศกว่าคนอื่นรึไงหา เอาอีกแล้วคับคำพูดแบบเดิมๆกลับมาอีกแล้ว เสียแรงที่อุตสาห์คิดถึง แต่ก็ดีใจเหมือนกันที่ได้เห็นหน้าเขาจนมันแทบอดยิ้มไม่ได้เลยละ 
                                                 อะไรกันมาถึงก็สั่งฉอดๆเลยนะ ผมเถียงคืน
                                                นายอย่าลืมนะว่าทางฉันเป็นสปอนเซอร์มากกว่า ทำตัวอย่างงี้เดี๋ยวถ้าฉันถอนหุ้นทางนายจะลำบากเอานะ เขาพูดเป็นเชิงข่มขู่
                                                  ก็ได้งั้นรอเดี๋ยว ผมเดินเข้าไปในครัวพร้อมกับเอาของที่อยู่ในตู้เย็นออกมากระจัดกระจายไปหมด
                                                อยากกินนักใช่มั้ยผมทำอาหารจนมั่วไปหมดเสียงดังโครงเครง จนเขาเดินเข้ามาดู
                                                ทำอะไรของนายหา เขากระแทกเสียงใส่ผม
                                                ไม่เห็นรึไง ก็ทำกับข้าวนะสิ ผมกระแทกเสียงคืน
                                                เนี๊ยนะกับข้าว เด็ก ป.2 ยังทำได้ดีกว่านายอีก
                                                งั้นก็ให้เด็ก ป.2 มาทำให้กินแล้วกัน ผมกำลังจะเดินหนีออกไปแต่ก็โดนเขาฉุดแขนเข้ามาก่อน
                                                ถ้าไม่ได้กินข้าวก็กินนายแทนแล้วกัน เขาพูดแล้วฉุดผมเข้าไปจูบอย่างรุนแรงจนผมอยากผละออกจากตัวเขา
                                               ปล่อยผมมันเจ็บ
                                                ฉันรักนาย อย่าหนีฉันไปไหนอีกเลยนะ เขาพูดแล้วจูบผมอีกครั้งแต่อ่อนโยนกว่าเดิม
                                                 พูดอะไรของคุณคุณก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ ผมพยามผลักเขาออกอีกครั้ง
                                                ฉันรู้ แต่ฉันรักนายวันข้างหน้าจะเกิดอะไรฉันก็ยังจะรักนาย ฉันพร้อมจะฝ่าฟันมันไปพร้อมนาย แต่ที่ฉันอยากรู้ที่สุดในตอนนี้ คือ นายพร้อมที่จะเดินไปข้างหน้ากับฉันมั้ย ก้าวไปโดยมีเราสองคน
                                                แล้ว แนนจังละ เขาเหมาะสมกับคุณ..   
                                                นายตอบไม่ตรงคำถามนะถ้านายยังคืนไม่พูดอีกฉันจะจูบนายหรือทำมากกว่านั้นจริงๆนะ 
                                                ก็ได้ ถ้าคุณพร้อมผมก็ ok 
                                                 อะไร ตอบตรงๆหน่อยไม่ได้รึไงฉันไม่เข้าใจ
                                                ผมรักคุณไม่ว่าวันข้างหน้าจะเป็นไง เราจะต่อสู้มันไปด้วยกันทีนี้เข้าใจรึยัง
                                                ใช้ได้ต้องอย่างนี้สิ พูดเสร็จเขาก็จูบและกอดผม  ความรักของผมมันก็คงเพิ่งเริ่มจากตรงนี้สินะ ไม่ว่าอนาคตจะเป็นไง วันนี้ผมขอรักเขา วันข้างหน้าถ้ามันจะเกิดอะไรขึ้นผมเชื่อว่าเขาต้องช่วยจับมือผมแล้วผ่านพ้นมันไปด้วยดีแน่ๆ
The end				
comments powered by Disqus
  • Bboy

    9 กุมภาพันธ์ 2548 07:41 น. - comment id 82650

    ฝากด้วยคะตอนจบแล้ว อาจจะเขียนได้ไม่ดีเท่าที่ควรแต่เรื่องหน้าจะทำให้ดีที่สุดคะ
  • ชล

    9 กุมภาพันธ์ 2548 13:35 น. - comment id 82656

    สนุกดีคะ ทำเรื่องต่อๆไปออกมานะคะ
  • eva

    9 กุมภาพันธ์ 2548 23:57 น. - comment id 82670

    น่ารักอีกแว้ว
  • แนน

    13 กุมภาพันธ์ 2548 08:17 น. - comment id 82766

    อยากให้ทำแนวนี้อีกสนุกมากค่ะ  ตัวละครน่ารักมาก
  • แนน

    17 กุมภาพันธ์ 2548 00:14 น. - comment id 82869

    เมื่อไรจะมีเรื่องใหม่ค่ะอยากอ่านเร็วๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน