คิดว่าอย่างไร

nuclear_life

ตอนนี้ฉันนั่งฟังเพลงของโดม เพลง เวลา เพลงที่..เคย..เคยเป็นเพลงโปรดขอฉัน เวลาเป็นแค่คำคำหลอก เวลาเป็นแค่คำหลอก ก็มีแต่เข็มหมุนวนเรื่อยไป เวลาไม่เคยรู้หรอกยิ่งนานยิ่งตอกย้ำหัวใจ ยิ่งช้ำ ยิ่งทรมาน..... จริงเหรอ ? เมื่อปีที่แล้ววันที่ 19 ธันวาคม 2547  ฉันเห็นด้วยกับประโยคในเพลงนี้ และชื่นชอบเพลงๆนี้มากๆ เพราะฉันคิดว่าปัญหาที่เกิดขึ้นกับตัวฉัน ต่อให้เวลาอีก 1 ปี 2 ปี หรืออีกกี่ร้อยปี ทุกอย่างก็ไม่อะไรเปลี่ยนแปลง..
ใช่ ฉันรู้ว่าแค่อ่านเพียงย่อหน้าแรก หลากคนอาจเถียงอยู่ในใจ แต่ฉันอยากให้คุณได้รู้อะไรใน...ใจของฉัน
ฉันเคยเจ็บปวด เคยเศร้า เหงา และโดดเดี่ยว ฉันพร่ำเพ้อกับตัวเองว่าอีก... อีกนานแค่ไหน..กี่พันปี...ฉันก็จะไม่ลืมเรื่องนี้ ทรยศ คนที่ดูภายนอกแสนดีแต่จิตใจเยือกเย็น เสียน้ำตา ร้องไห้ฉลองความเจ็บปวด จนตาบวม ฟังเพลงนี้ซ้ำไปซ้ำมา คิดว่าคงยากที่จะไว้ใจใครแบบนี้อีก.....เพื่อนรัก แม้ว่าฉันจะมีโอกาสได้รู้จักคำๆนี้อีกหรือไม่ แต่สำหรับเธอคนนั้น....ทุกอย่างต้องเปลี่ยนแปลง ต่อให้ผ่านไปนานแค่ไหน ฉันและเธอคงไม่เป็นเหมือนเดิม.
แต่แล้ว....เวลาก็ช่วยฉัน
ฉันทำใจได้ ฉันไม่เจ็บปวด ฉันไม่รู้สึกโกรธแค้น ฉันไม่รู้สึกเสียใจ แม้ว่าเรื่องบ้าๆที่เกิดจะไม่เปลี่ยน ทรยศ ก็ คือ ทรยศ ไม่มีทางเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นไปได้ แต่เวลาได้ช่วยในสิ่งที่ฉันไม่คิดว่าฉันจะทำได้  ยิ้มให้เธอคนนั้น โดยไม่ต้องฝืนแม้แต่น้อย ฉันยิ้มมาจากใจ ....ฉันรู้สึกดี
เวลาช่วยฉัน.... เวลาทำให้เปลี่ยน ถึงจะไม่ใช่ทั้งหมด แต่สิ่งที่เปลี่ยนช่างมีค่ากับฉันเสียเหลือเกิน...
แล้วเวลากับเรื่องของคุณหล่ะ......คุณคิดว่าไง ^^