. . ห้ ว ง ร า ต รี . .

เสือยิ้มมุมปาก

หล่อน ... สัมผัสซึ่งสิ่งไร้สัมผัส
                          ที่แม้กระทั่งฉัน..ยังคงเฟ้นหามาซึ่งข้ออรรถาธิบาย
                                .....................................................................................
  หล่อน ... แย้มโปรยยิ้ม ยะเยือกจิต
                           ฉันยังคงสับสน ... เฝ้าพรรณนาหลากวิถีบรรลุธรรม
                              .....................................................................................
 
 หล่อน ... รับรู้ ณ สิ่งซึ่งมิควรค่าแก่การรับรู้
                          ฉันเชื่อ .. รู้จักโกรธ เหตุใด ไร้จิตหวั่น .. 
                            .....................................................................................
                           
 หล่อน ... เชื่อในสิ่งที่มีและเป็นไป .. ทุกวาระและการกระทำ
                  
                           ฉันปรารถนาถึงข้ออรรถาธิบาย .. ปัจจุบัน กระทั่ง บุพกาล
                           .....................................................................................
 หล่อน ... คือ .. หล่อน 
                        มีชีวิต..ผนวก..จิตใจ  อาจสับสน ฤา เปลี่ยนแปลง
                       ล้วนแต่ .. เป็นไปตามวิถีครรลองธรรม ..
 ห้วงรัตติกาล ณ เพลานี้ ..
          ฉันพร่ำเพ้อพรรณนา ... อธิษฐานุปการคุณ .. 
                     เว้าวอน..บุพกาล ...				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน