จาก...ใส้เดือนตัวหนึ่ง
				
								นายหมึกซึม
				
								
เจ้าไส้เดือน..น้อยคอยแหงนมองดอกไม้มานาน 
ในใจคิดว่า..ดอกไม้ช่างงดงาม  
เจ้าดอกไม้..เจ้าก็ชื่นชมที่ผีเสื้อมาดอมดมทุกวัน 
ไม่เคย..ไม่เคยมองลงพื้นดิน 
ไม่รู้..ไม่รู้เลยว่ามีใครอีกคนที่คอย..รัก  
ยังจำได้ดี. ตอนที่เจ้าดอกไม้เล็กอยู่..ไม่มีแรงอ่อนล้า..เจียนตาย 
เจ้าหนอน..กัดกินทั้งใบ. และหัวใจของเธอ 
ไส้เดือนตัวหนึ่ง..คอยมาพรวนดินเสมอ 
ดูแลอยู่ทุกวัน. ดอกไม้ไม่เคยรู้  
เมื่อคราวเจ้าหนอนกลับมา..เป็นผีเสื้อโก้หรู 
ดูเธอพอใจ แต่. ไส้เดือนเจ็บช้ำ 
เธอรู้รึเปล่า..เมื่อเธอเฉามันก็ไป 
เธอรู้รึเปล่า. เมื่อเธอเฉาไป ใครกันที่ห่วงเธอ 
และไม่ว่าเธอจะเป็นอย่างไร 
จะร่วงโรย. แห้งเหี่ยว 
ไส้เดือนไม่เคยรังเกียจเธอ..ไส้เดือนตัวนี้..รักเดียว 
จะอยู่กับเธอ
ยอมเป้นใส้เดือน..ที่รักเธอ
ตลอดไป...