" แอบรัก" คำสองคำ ที่ทำให้ฉันยิ้ม

นายหมึกซึม

... แอบรัก  คงจะเป็นคำเพียงสองคำ ที่ทำให้ใครหลาย ๆ คน จำเป็นต้องเปลี่ยนการดำเนินชีวิต  ฉันเอง อาจจะเป็นใครคนหนึ่ง ในจำพวกนั้น ที่ยากจะให้ความหมายในคำ ๆ นี้
	
...บางครั้ง ฉันอาจคิดไปเอง รู้สึกในใจว่า เธออาจจะเป็นช่องว่าง ที่ทำให้ฉันมีที่สำหรับนั่งพักในมุมเหงา ๆ วันโศกเศร้า คละเคล้ากันไป 
...แต่คงทำได้แค่เพ้อฝัน เพราะฉันเอง ก็ยังไม่กล้า มองแววตาเธออย่างจริงจัง แนบแน่น ยังมีจุดเล็ก ๆ มุมเล็ก ๆ ในแววตาฉัน ที่เธอยังมองไม่เห็น และจะไม่มีวันมองเห็น หากฉันยังไม่ยินดีให้เธอรับรู้  
...ฉันขอแค่มีเธอไว้เป็นเส้นชัยในชีวิตก็พอ อยู่ตลอดไปได้ไหม ที่เธอยืน  แม้จะมีใครเคียงข้าง ไม่เป็นไร
     " ใจฉันมันยิ้มได้เสมอ...หากเธอมีความสุข"
...เธอคงจำไม่ได้  วันที่เราเจอกันครั้งแรก วันที่เดินสวนกันวันนั้น...ฉันมองด้านหลังเธออย่างมีความหวัง หวังว่าเธอจะหันมองกลับมาบ้าง แม้ไม่ได้มองฉันก็ได้ ขอแค่ได้เห็นรอยยิ้มของเธอ
ฉันรู้หัวใจของเธอ- ไม่ได้รู้สึกอย่างนั้นหรอก
...แต่ในวันนี้...แม้ฉันอาจจะได้รู้จักเธอในฐานะเพื่อน
ในวันที่ทางของเธอสวนทางกันกับฉัน เวลาที่สำหรับทักทายกัน อาจเหลือเพียงแค่การพยักหน้า และยิ้มให้
ต่อให้ฉันรู้สึกกับเธอเพียงใด สิ่งที่ฉันทำได้คือยิ้มให้ และเดินสวนเธอไป เหมือนไม่มีความหมาย เหมือนไม่เคยรู้สึกอะไรกับเธอเท่านั้นเอง 
วันนั้น...ฉันยังจำได้ไม่เคยลืม...
รอยยิ้มของเธอวันนั้น รู้ทั้งรู้ว่ามันบังเอิญ แต่รู้ไหม... มันทำให้ใจฉันมันยิ้มไปด้วย
เธอทำให้ฉันยิ้ม....แต่ฉันฉันไม่เคยรู้มาก่อนว่า...เธอมีตัวตนอยู่ในใจฉันมาเนิ่นนาน 
	ฉันรู้แต่เพียงว่า เธอแอบอยู่ในนั้นมานานแล้ว สิ่งนี้สินะ ที่เขาเรียกว่าแอบรัก
ฉันมีความสุขนะ...ที่ได้แอบรักเธอ
...ความสุขเล็ก ๆ อย่างนี้ ...ฉันคิดว่าจะจดจำมันไว้ดีกว่า  ฉันมีความสุขของฉันคนเดียว มี่ได้ แอบรักเธอ....