in my memory (VIII)

gazzilla

ไม่ได้เขียนถึงเธอนานเลย   ก็ฉันติดต่อเธอไม่ได้เลยนี้นาไม่รู้ว่าเธอเป็นยังไงบ้าง สบายดีไหมเหรอว่ามีปํญหาอะไรเหรอเปล่า  ฉันโทรไปแต่ว่าเธอก็ไม่รับ  จนฉันเองก็นึกว่าเธอไม่อยากคุยกับฉันแล้ว แต่ในที่สุดฉันก็ได้คุยกับเธอจนได้เน๊อะ  แต่ฉันก็ยังงงอยู่ดีนะว่าทำไมเธอถึงไม่ยอมรับสายทั้งฉันแล้วก็เพื่อนคนอื่นเลย  ก็รอเธอพร้อมที่จะบอกอยู่นะ  ว่าแต่เธอจะพร้อมเมื่อไหร่ล่ะ.....
	ครั้งก่อนเขียนถึงเธอได้ไม่เท่าไหร่เลยแฮ๊ะ......ก็ตอนที่เขียนครั้งก่อนมันมีเรื่องนี้นาทำให้ฉันนอกเรื่องไปซะเยอะเลย   แต่มันก็นอกเรื่องเยอะทุกครั้งที่เขียนถึงเธอนั้นแหละเน๊อะ  ครั้งก่อนเขียนแต่เรื่องฉันเสียใจที่เธอไม่รักฉันใช่เปล่า และก็ฉันก็พยายามหนีหน้าเธอเพราะว่าทำใจไม่ได้   อืมมมม ก็นะมันทนไม่ได้จริง ๆ นี้นา  แต่ก็ยังดีอยู่อย่างหนึ่งนะ หลังจากที่ฉันบอกรักเธอไปพร้อมกับได้ความผิดหวังกลับมา  ฉันก็ยังมีเพื่อนสาขา เพื่อน ร.ร. ที่พอให้ปรับทุกข์ได้ แต่ไอ้เพื่อน ร.ร. นี้มันก็ดีจริง ๆ เลยนะพยายามตอกย้ำกับฉันเสียจริง แล้วพอมันตอกมามากๆเขาฉันกับมันก็ต้องไปจบที่วงเหล้า  นี้ยังดีหน่อยนะ  ที่3-4 เดือนฉันถึงจะเป็นแบบนี้สักทีหนึ่ง แต่มีอยู่ครั้งหนึ่งที่กินแล้วรู้สึกว่าน่าจะหนักสุด ก็ตอนที่ฉันไม่สบายเป็นหวัด.....ปวดหัวด้วย  แถมยังคิดถึงเธออีก....อะไรมันจะหนักขนาดนี้เนี่ย  ก็กินยาไป 2 เม็ด...เฮ้อแต่แทนที่จะหายกลับคิดถึงเธอหนักเข้าไปอีก.....ทำไงดีล่ะเนี่ย...พอดีฉันก็แอบไปเห็นขวดสีทองอร่าม อยู่ใต้เตียงน้องเมท  อืมมแม่โขงนี้เอง  เฮ้อ.....คนกินเป็นเพื่อนก็ไม่มี น้ำแข็งก็ไม่มี  มีแต่น้ำ......แต่ก็ต้องกินล่ะตอนนั้นมันไม่ไหวแล้วนี้นา.......หลังจากนั้นผ่านไป 15 นาทีอ๊ะมีเพื่อนมาแล้วมีโป่งกับเก้า กับมาที่ห้อง   แต่ว่ามันก็ไม่กินกับฉันอีก   ก็นะคงจะกินกันอยู่หรอกมีแค่เหล้ากับน้ำเปล่า....สักพักเวลาก็ผ่านไปอีกทีนี้ล่ะยากับเหล้าก็คงเริ่มตีกันแล้ว  ฉันก็มึนเหมือนกันสติยังไม่ขาดสักทีเดียว  แค่ร้องไห้ให้กับความรักของตัวเองกับบ่นโน้นบ่นนี้แถมยังขอโทษเจ้าของห้องอีกต่างหากที่มานอนที่ห้องเขา  (ตอนนี้โป่งมันแอบอัดเทปไว้ด้วย  ถ้าเธออยากฟังลองไปขอมันดูแล้วกันนะ) แถมแอบไปอ๊อกมาอีกต่างหาก  แต่ฉันไม่ได้ทำห้องเขาเลอะนะ  กินยังไงฉันก็ยังมีสติอยู่   พอที่จะรู้เตัวว่าเวลาไม่ไหวให้รีบไปที่ห้องน้ำให้ทัน  ห้องจะไม่ได้เลอะเทอะ เฮ้อ หลังจากกินก็หลับยาวเลย.....แต่ยังดีนะที่พี่เจ้าของห้องก็สนิทกันเขาก็เลยไม่ว่าอะไร อิอิ.......อืมมจะห้าทุ่มแล้วนี้นา ไปก่อนดีกว่า...ต้องไปอ่านหนังสืออีกแล้วจะมาเขียนถึงเธออีกนะ........
gazz
				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน