-`๏’- อีกครั้ง..กับความรักที่ผ่านไป... ++

ทำ มะ ชาด

,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,  ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,
                                อีกครั้ง..กับความรักที่ผ่านไป
,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,  ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,				

ดีใจที่มีวันนี้

มีคนดีๆ คนหนึ่งเดินผ่านเข้ามาในชีวิต

ไม่ใช่สิ...เราต่างหากที่ไปเดินผ่านชีวิตของเค้ามากกว่า

คิดไปแล้วคงไม่ต่างอะไรจากคนๆ หนึ่ง ที่เดินเหงามาคนเดียว

จู่ๆ ก็เห็นบ้านอยู่หลังหนึ่ง ...

อืม..สวยดีนะ ท่าทางเจ้าของบ้านจะใจดี

..ก็เลยลองเข้าไปเคาะๆ ดู 


     
 เจ้าของบ้านเค้าก็ออกมาเปิดประตูต้อนรับ

พาเข้าไปในบ้าน หาน้ำมาให้ดื่มแก้กระหาย

พาไปนั่งพักบนเก้าอี้อุ่น ๆ

หาข้าวมาให้กิน

อ่านหนังสือให้ฟังและนั่งอยู่เป็นเพื่อน

เปิดหนังสนุกๆ ให้ดู

เปิดแอร์ให้รู้สึกเย็นๆ หลังจากที่เหนื่อย

และร้อนกับแดดที่โดนมันเผามาตลอดตอนเดินอยู่ข้างนอกคนเดียว				

เลยรู้สึกว่า... บ้านหลังนี้อบอุ่นจัง

เจ้าของบ้านก็ใจดีมีน้ำใจ

..ขออยู่ด้วยคนได้ไม๊ล่ะ?     				

แต่เอาเข้าจริงๆ เจ้าของบ้าน..เค้าก็มีคนอยู่ด้วยซะแล้ว

ห้องนอนในบ้าน ไม่มีเหลือให้ใครเข้ามาอยู่แล้วในวันนี้

ทำได้อย่างดีที่สุด คือแวะมาเยี่ยมกันบ้าง

เวลาที่เหงาๆ ไม่มีใครเท่านั้นเอง

ก็เลยต้องยอมรับ และยิ้มให้กับตัวเอง

พร้อมกับลุกขึ้นจากเก้าอี้อุ่นๆ ตัวนั้น

ปิดแอร์ให้เค้า และก็ปิดหนังสนุกๆ เรื่องนั้นด้วย

...แล้วก็เดินจากมา...				

ขอขอบใจในความมีน้ำใจของเค้า

ที่ทำให้เรารู้สึกดีขึ้นได้

แม้ใจนั้นจะรู้สึกเสียดาย...

เราได้แต่หวังไว้ว่า ... สักวันหนึ่ง

เราคงมีโอกาสได้เดินผ่านบ้านอีกซักหลัง

ที่เจ้าของบ้านเค้าใจดี...มีที่ว่างสำหรับเรา

และเต็มใจรับเราเข้าไปอยู่ด้วยกัน