แอบรักเธอยัยจอมแก่น(7)

เรียงร้อยเป็นเรื่องราว

เห็นไหมนั่น..พวกเธอดูดิสายตาแบบนั้นมันชัดเจนอยู่แล้วว่าพี่เรียวคิดยังไง 
 กะยายชีส โรสพูดในเช้าวันหนึ่ง ขณะชวนเพื่อนให้ดูเรียวที่กำลังคุยอยู่กับ 
ชีส 
มันแตกต่างจากที่มองเธอในผับวันนั้นมากเลยนะยายโรส บิวพูดออกมา 
โรสมันสวยของธรรมดาที่จะถูกมอง เดนนี่พูดขึ้นมา 
วุ้ยยย!!! ดูดิ..ฉันชักหมั่นไส้ยายชีสแล้วนะนี่ มันจะรู้ตัวหรือเปล่าเนี่ย แอ 
นนี่พูดขึ้นมา 
เธอก็ลองถามมันดูดิ นั่นไงเดินยิ้มแฉ่งมาโน้นแล้ว โรสพูดพร้อมกับที่ชีสกำลัง 
เดินยิ้มเข้ามา 
ไงยะ เดี๋ยวนี้มีคนขับรถส่วนตัวแล้วหรอ โรสพูดเป็นแกมแซว แต่คนถูกแซว 
กับไม่รู้ตัวสักนิด พยักหน้าหงึก ๆ แล้วก็พูดออกมาว่า 
อือ..ไหน ๆ ก็ต้องมาทางเดียวกันแล้ว เลยขออาศัยมาด้วยเลย 
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ดิฉันขี้เกียจขับรถด้วยน่ะคะ 
อีกอย่างหล่อนจะได้ใกล้ชิดพี่เรียวเขาด้วยน่ะดิ เดนนี่พูดขึ้น 
อืมม์ใช่ 
ถามอะไรหน่อยสิชีสบิวเอ่ยปากขึ้นมา 
ถามมาดิ ตอบได้ก็ตอบ ตอบไม่ได้ก็ไม่ตอบ 
เธอชอบพี่เรียวป่ะ 
ชอบ ไม่ต้องแปลกใจคะ นางเอกเรื่องนี้ของดิฉันเป็นอย่างงี้แหละคะ พูดจาตรง 
ไปตรงมา ใจคิดอะไรก็พูด สีหน้าตอนนี้ความเหนียมอายไม่มีสักนิด เฉยแบบ 
สุด ๆ 
ไอ้ที่บอกว่าชอบน่ะชอบแบบไหนย่ะแฟนหรือว่าแค่พี่ชาย แอนนี่ถาม 
แฟนดิ 
เป็นคนเก็บอะไรไม่มิดอย่างยายชีสมันเนี่ย พวกหล่อนคิดว่าพี่เรียวจะรู้ป่ะ แอ 
นนี่หันหน้ามาถามความเห็นกะโรส บิว และเดนนี่ 
โอ๊ย! ไม่รู้หรอก ชีสส่งเสียง 
ชีสไม่บอก พี่เรียวเขาไม่รู้หรอก 
นี่ยายชะนีน้อย เรื่องพวกนี้ไม่จำเป็นต้องบอกเขาก็รับรู้กันด้วยใจได้ย่ะ เดน 
นี่พูดเป็นเชิงสอนสั่ง 
อ้าวหรอ! 
ใช่สิย่ะ ใครเขาจะโจ่งแจ้งแบบหล่อนล่ะ แม่กระเทยสาวยังพูดต่อ 
ฉันว่าพี่เรียวเขารู้อยู่แล้วล่ะว่าเพื่อนเลิฟเรามันคิดไง 
 ว่าแต่มันเถอะจะรู้หรือเปล่าว่าพี่เรียวเขาคิดยังไงกะมัน บิวพูดขึ้นมา 
ไม่รู้เหมือนกัน ชีสพูดแล้วพูดต่อไปว่า 
เงียบ ๆ ขรึม ๆ อย่างพี่เรียวดูไม่ออกหรอก แล้วที่พวกเธอพูดมาเนี่ย 
 รู้หรอว่าพี่เรียวคิดไงกะชีส" 
"ของอย่างนี้มาถามคนอื่นมันไม่มีความหมายหรอกนะชีส 
 มันต้องรับรู้ด้วยตัวเองถึงจะมีความหมายและมีค่าในตัวมันเอง" โรสพูดขึ้นมา 
ณ. ม้าหินใต้ต้นหูกวางแถว ๆ คณะวิศวกรรม 
"ไอ้ที่เคยบอกว่ายังไม่มีแฟน เพราะแอบชอบน้องแถวบ้านอยู่หรอว่ะ" กวางพูด 
ด้วยความสนใจ แต่เรื่องแบบนี้คงไม่ได้มีแต่นายกวางคนเดียวที่สนใจ 
"ชื่ออะไรว่ะน้องที่เอ็งแอบชอบน่ะ แล้วสวยไหม หุ่นล่ะเป็นไง" ต้นถามด้วยความ 
อยากรู้ 
"หน้าตาก็ดี ไม่จัดว่าสวย แต่นิสัยเอาเรื่องทีเดียว" เรียวบอกขึ้นมา 
"ไงว่ะที่ว่าเอาเรื่องเนี่ย" ต้นถามต่ออย่างสนใจ 
"พวกเอ็งเคยดูละครน้ำเน่าสไตล์นางเอกเป็นลูกสาวกำนันป่ะ 
 ละครแก่นยังไง ยายชีสของข้า ก็แบบนั้นเลย" 
"ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..ก็น่ารักไปอีกแบบนะเว้ย ชื่อชีสเสียด้วย 
 ชื่อน่ารักดีนี่ แล้วแอบ ชอบน้องเขาแบบนี้ แล้วน้องเขาล่ะมีแฟนหรือเปล่า 
 ไม่ใช่ไปแอบชอบสุ่มสี่สุ่มห้าเข้านะเว้ย" ต้นพูดพลางถามขึ้นมา 
"ไม่มีใครกล้าจีบหรอก นอกจากข้า" 
"แล้วนี่น้องเขารู้เปล่าว่าเอ็งมีใจให้เขา" 
"ไม่รู้หรอก แต่ข้าน่ะรู้ว่าเขามีใจให้ข้า" 
"อ้าววว! นี่น้องเขาก็มีใจให้เอ็งเหมือนกันหรอ" 
"เอ่อ ตอนแรกข้าไม่รู้หรอก แต่นิสัยน้องเขาเป็นคนตรง ๆ เปิดเผย 
 ก็เลยดูออกว่าเขาคิดยังไง" 
"ในเมื่อน้องเขาชอบเอ็งเหมือนกัน ก็บอกความรู้สึกกะเขาน้องเขาไปเลยสิว่ะ 
จะได้ตกลงเป็นแฟนกันเสียที" 
"ข้าจะไม่บอกเขาหรอกว่ะ" 
"อ้าวววว!!!! ทำไมล่ะว่ะ" นายกวางที่เงียบอยู่นานส่งเสียงถามอย่างแปลกใจ 
"ข้าอยากให้เขารับรู้ด้วยตัวเองว่ะ" 
"ก็ดี อีกอย่างเอ็งจะได้ไม่เสียฟอร์ม เกิดน้องเขาเปลี่ยนใจ say noขึ้นมาด้วย 
 แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เราสองคนก็มากุ๊กกิ๊กกันไปพลาง ๆ ก่อนก็ได้นะฮ้า" 
แล้วนายกวางก็ไม่วายที่จะตบท้ายด้วยคำพูดและสีหน้าเป็นเชิงหยอกเล่นกะ 
นายเรียว 
"แต่เอ็งก็ไม่ควรปล่อยไว้เนิ่นนานนะเว้ย ดีไม่ดีมีม้ามืดมาจากไหนไม่รู้ 
  เดี๋ยวก็ได้กินแห้วหรอก" ต้นพูดอย่างเป็นห่วง 
"ข้าก็กลัวอยู่เหมือนกัน" 
"เอางี้ช่วงที่ดู ๆ กันไปก่อนนี้ เราก็ค่อย ๆ หาวิธีที่จะให้น้องเขารับรู้ให้ได้ 
 โดยที่เอ็งไม่ต้องเสียฟอร์มแต่อย่างใด" ต้นกล่าวขึ้นมา 
"เฮ้ยพาน้องชีสเขามาแนะนำให้พวกข้ารู้จักบ้างสิ เอาเพื่อน ๆ น้อง 
  เขาที่ไปผับด้วยกันมาด้วยก็ได้" นายกวางส่งเสียงบอกด้วยความที่อยากเห็น 
หน้าคนที่เพื่อนแอบชอบว่าจะเป็นยังไง 
"เอ่อ พวกเรารู้จักเพื่อนน้องเขาด้วยก็ดีเหมือนกัน ถ้าเพื่อนน้องชีส 
 เขาเชียร์เอ็ง จะได้มีพวกรวมหัวกันช่วยเอ็งด้วย" 
"แล้วถ้าเกิดพวกเพื่อนชีสเขาไม่เชียร์ข้าขึ้นมาล่ะว่ะไอ้ต้น" 
"ของอย่างนี้มันก็ต้องขึ้นอยู่กับเอ็งแล้วเว้ยว่าทำไงจะให้เพื่อน ๆ 
 น้องชีสเขาเชียร์เอ็งน่ะ"