แอบรัก...ความรู้สึกที่พูดไม่ได้

สายลมกับหญิงสาว

การแอบรักใครสักคน...เป็นความรู้สึกที่เจ็บปวด ยิ่งรู้ว่าเขาไม่รักเราแล้วมันก็ยิ่งเจ็บ...
ฉันต้องยิ้มสิ...ต้องยิ้มถึงจะถูก...ต้องยิ้มมิใช่หรือ.... แต่ทำไมน้ำตามันถึงไหลแบบนี้ ความรู้สึกเบาโหวง ราวกับหัวใจมันกรวงๆ มันหมายความว่ายังไง!!
ฉันนั่งทรงดตัวลงกับพื้นขยี้ผมเพื่อระบายความอัดอั้น ที่แม้แต่น้ำตายังไม่ใช่ยให้อะไรดีขึ้น ฉันนั่งร้องไห้ฟูมฟายน้ำตาไหลพราก หน้าที่อุส่าห์ทนฝืนแต่งมาหลายชั่วโมง ในตอนนี้เละจนดูแทบไม่ได้เลย  แต่ใครจะสนละฉันมันไม่ใช่คนสำคัญอยู่แล้วนี่! เพราะเขาแทบจะไม่ได้สนใจฉันเลย
ฉันนั่งสะอึกสะอื้นอยู่นาน ภายในห้องมันเงียบมากมันำให้ฉันรู้สึกโหวงในอกเพิ่มเท่าเป็นวีคูณ ความจริงแล้วฉันเองก็ไม่มีสิทที่จะเรียกร้องอะไรจากเขาเเลยสักนิด เพราะเขากับฉัน...เราเป็นเพียงแค่...คนรู้จักกันเท่านั้น ใช่แค่คนรู้จักเท่านั้นเอง....
แต่ก็น่าแปลกนะคะ...ที่ฉันแอบรักคนรู้จัก มันกี่ปีมาแล้วนะที่ฉันแอบรักเขา....
เขาชื่อ มาร์คัส ลี เป็นคนจีนคะ เขาเป็นเพื่อนของพี่ชายฉัน มาร์คเป็นผู้ชายผิวขาวจัด รูปร่างสูงโปร่ง ฉันรู้จักเขามาหลายปีแล้ว ตอนที่มาร์คมาเที่ยวที่บ้านครั้งแรก ตอนนั้นฉันพึ่งอยู่ป.3เอง แต่มาร์คเขาเรียนมหาลัยแล้ว ฉันจำได้ดีเลยคะ ตอนที่เห็นเขาครั้งแรก...หัวใจฉันมันก็เต้นจังหวะแปลก และฉันก็คิดว่านั้นเป็นรักแรกของฉัน ทุกครั้งที่เขามาบ้านของเรา มาร์คมักซื่อ กิ๊ฟ ขนม โบว์ ช็อกโกแล็ต ตุ๊กตา และอีกมากมายมาฝากฉันเสมอ และฉันก็ชอบออกไปข้างนอกกับเขาด้วย
ฉันรู้คะว่าอายุของเขาและฉันต่างกันมาก แล้วเขาก็หน้าตาดีมากๆด้วย ไม่แปลกที่โอกาศที่ฉันจะได้เป็นแฟนของเขาจะลดน้อยลง เพราะผู้หญิงที่มากับเขาแต่ละคนนั้นยสวยๆกันทั้งนั้นเลย แต่มันก็ไม่เท่าไรหรอกคะ หากว่าเขาไม่คิดกับฉันเพียงแค่น้องสาว ฉันคงจะมีโอกาศมากกว่านี้....
ทุกอย่างเหมือนจะไปด้วยดีถ้าความรู้สึกของฉันมันวีความรุนแรงมากขึ้น มันทำให้ฉันร้องไห้ทุกครั้งที่เห็นเขาออกไปข้างนอกกับผู้หญิงคนอื่น โดยที่ตัวเองยืนมองจากหน้าต่างห้อง ทำอไรไม่ได้เลยนอกจากนั่งร้องไห้อย่างเดียว แล้ววันนี้ก็เหมือนกันมันค่อนข้างแย่กว่าเก่ามาก...
วันนี้เป็นวันเกิดของมาร์คซึ่งมันตรงกับช่วงที่เขามาเที่ยวที่บ้านของเรา พี่ชายฉันเลยบอกว่าจะพาออกไปกินเลี้ยงกัน เพราะเห็นว่าวันนี้เป็นวันเกิดของมาร์ค ฉันเลยจัดการอาบน้ำและแต่งตัวนานกว่าปกติ จากผู้หญิงที่ไม่เคยแต่งหน้า ก็เริ่มแต่ง ฉันใช้เวลาแต่งมันนานอยู่เหมือนกัน กว่าจะออกจากห้อง ฉันสำรวจตัวเองก่อนที่จะออกจากหน้องและแน่นอน ฉันไม่ลืมหยิบของขวัญไปรอก แต่ฉันจะแอบเขาไว้ เพราะกล้องมันค่อนข้างจะเล็ก ฉันเลยแอบเขาได้สบาย
มาร์คมองฉันด้วยสายตาแปลกมันทำให้ฉันรู้สึกตัวเองร้อนผ่าวไปทั้งตัว
แนน วันนี้แต่งตัวสวยดีนะ ฉันก้มหน้าซ่อนยิ้มก่อนจะเดินขึ้นรถ
งานเลี้ยงจัดไปแบบง่ายๆมีการเต้นรำกันบ้าง เนื่องจากฉันเต้นไม่เป็นเลยต้องนั่งดูเขาเต้นกัน มาร์คไม่เต้นตอนแรกเขาก็ชวนฉันอยู่หรอก แต่ฉันเต้นไม่เป็นนี่นา สักพักก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหามาร์ค พูดคุยดะไรกันอยู่สักพักก็จูงมิอกันออกไปกลางฟรอ 
ฉันดูสองคนนั้นเต้นกันตาละห้อย ยิ่งภาพที่ผู้หญิงคนนั้นซบอกของมาร์คมันทำให้ฉันทนไม่ได้  ฉํนลุกขึ้นและวิ่งไปเข้าห้องน้ำ อุดอู้อยู่ในนั้นนานพอควร ฉันล้างมือและเดินออกจากห้องน้ำ ไฟทางค่อนข้างจะสรัวและมืดมาก แต่มีอะไรบางอย่างที่ทำให้ฉันหยุดเดินแล้วเหลียวหันไปมองตรงมุมผนัง
ฉันช็อคน้ำตาไหลพราก มาร์คจูบกับผู้หญิงคนนั้น!!! เขาจูบเธอ...มันปวดในอกราวกับว่าหัวใจถูกบีบคั้นจนเละฉันทำใจไม่เลยเลยวิ่งออกจากร้านก่อนที่จะโบกแท็กซี่กลับบ้าน โชคดีที่ไม่มีใครอยู่เพราะพ่อกับแม่ไปเยี่ยมปู่กับย่า อีกสองวันถึงจะกลับ ฉันวิ่งตรงเข้าห้องไปนั่งร้องไห้ กล่องของขวัญที่ฉันล้วงมันออกมาจากกระเป๋าถูกปาทิ้งอย่างไม่ใยดี
ให้ตายสิ...ทำไม...ทำไมนะ เพราะอะไร ก้แค่คนรู้จักไม่ใช่เหรอ...ไม่เห็นต้องใสใจอะไรเลยนี่...ก็แค่เขาจูบกัน...ก็แค่นั้น....ฮือ.....ทำไม! ทำไม!!!
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน...ความรู้สึกก็ยังเหมือนเดิม....
ก็แค่น้องสาว....ก็แค่คนรู้จัก.....
ก็แค่...พี่ชาย....ก็แค่คนที่แอบรัก.....
ไม่เคยมีสักครั้ง...ที่ตัวของฉันจะอยู่ในสายตา
ไม่มีสักครั้ง...ทำไม...พระเจ้าถึงไม่ให้โอกาศแบบนั้นกับฉันบ้าง....ทำไมคะ....พระองค์...เพราะอะไร....