* บางครั้งความว่างเปล่ากลับช่วยเยียวยา ได้ดีกว่า การได้ครอบครองความรู้สึกแห่งสุข* มีคนบอกว่า การเขียน ช่วยให้เราสามารถลำดับความคิดได้ดีขึ้น รวมถึงลดแรงตรึงของการเก็บงำ ข้อดีที่สุดก็คือ เราทวนถึงมันได้ เมื่อย้อนดู ฉันมักหยิบสมุดพกคู่กาย กับดินสอขึ้นมาเรียบเรียงเป็นตัวหนังสือ ก็ต่อเมื่อ อารมณ์ถูกกระทบ ไม่ว่าจะด้วยปัจจัยที่ดี หรือปัจจัยลบ บ่อยครั้งที่นึกอยากจะเขียน แต่แล้วก็รู้ตัวในทันทีว่า เขียนไม่ได้ ไม่มีตัวหนังสือผ่านปลายดินสอนี้เลย ไม่ใช่เพราะ เศร้าเกินไป หรือไม่ใช่เพราะสุขอย่างมากเช่นกัน มันเป็น ความรู้สึกนิ่งๆ ซึ่งอธิบายไม่ได้ แต่รู้ว่าเวลาแบบนั้น ฉันเองรู้สึกดีกับมัน เพราะดูเหมือนว่า มันว่างเปล่า เหมือนหน้ากระดาษที่ฉันกำลังจดจ้องอยู่ แต่ไม่ได้เขียนอะไรลงไป ฉันไม่ได้มีความสุข แต่ฉันก็ไม่ได้ทุกข์ แต่อีกเช่นกันว่า อีกไม่นานฉันก็ต้องรู้สึก ไม่ความรู้สึกดี ก็แย่ ไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง
ผู้หญิงสีรุ้ง 9 พ.ย. 2549 13:43 น. - ID 7383 
1087
0
0
10 พฤศจิกายน 2549 10:35 น. - comment id 93511
.. ว่างเปล่า.. เคยไหม... กับวันที่หัวใจไร้รู้สึก ความเย็นชาครอบงำในสำนึก ไม่รำลึกรับรู้ต่อผู้ใด ชินชา... ไม่มีแม้น้ำตาเคยรินไหล มันจ่อมจมถมทับกับหัวใจ หรืออัดแน่นมากไปเกินไหลมา ไยดี.. กับคำนี้ที่เคยหวังยังไร้ค่า คล้ายเป็นคำโป้ปดหมดราคา ไม่รู้สึกรู้สาไปกับมัน สงสัย.. ว่านี่เกิดอะไรกับใจฉัน จึงว่างเปล่าหมดหัวใจได้เพียงนั้น หรือ..เจ็บ..มัน..ท่วมท้นจนด้านชา อ่านงานคุณ แล้วนึกถึงอารมณ์เก่า ๆ ตัวเองน่ะค่ะ... คุณผู้หญิงฯ
10 พฤศจิกายน 2549 11:01 น. - comment id 93512
เป็นเหมือนกัน รู้สึกเฉยกับสิ่งที่เกิดขึ้น.....ในบางเวลาก้ออ่อนไหว....... .......พยายามมองทุกอย่างให้เป็นเรื่องธรรมดา....เมื่อถึงเวลาที่ทำได้......ยายแม่มดคงไม่รู้จะเขียนอาไรน่ะซิ... ......ยังรักที่จะฝันต่อค่ะ.........
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ