ความไว้ใจ

เงาแสง

บางเวลา บางสิ่งบางอย่างของชีวิต เราไม่เคยที่จะพิจารณาว่าเราต้องการอะไร ไม่เคยพิจารณาว่าตัวเราเป็นอย่างไร  สิ่งที่ฝังลึกในก้นบึ้งของหัวใจได้นำพาเราไปหาหนทางแห่งความสุขหรือเศร้าโดยที่เราไม่รู้ตัว  
         สำหรับผู้ชายคนหนึ่งเขาได้เดินเพียงลำพังเพื่อคนหาความหมายของการเดินไปข้างหน้า  เขาผู้นี้เลือกที่จะอยู่ กิน นอน เพียงคนเดียวเพื่อมองหาตัวเอง
นับเป็นเวลา 8 ปี  ที่เขาผู้นี้ใช้ชีวิตโดยปราศจากคำว่าบ้าน ครอบครัว ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ได้เกิดจากความผิดพลาดของครอบครัว พ่อหรือแม่ แต่นี่คือความเชื่อใจของคนที่รักเขา  เขาเป็นผู้ที่เอ๋ยปากของสิ่งนี้จากครอบครัวของเขาเอง 
         เขาได้พบว่าชีวิตไม่ใช่เรื่องง่ายเลย การมีเรื่องทุกข์แล้วอยู่ลำพัง การร้องไห้แล้วไม่มีอ้อมกอดของพ่อแม่ที่เรารัก หลายอย่างทำให้เขาสับสน  สิ่งเดียวที่
ยึดถือคือ  สิ่งที่เรียกว่าความเชื่อมั่นจากคนที่รักเขา  เมื่อหลายอย่างเริ่มมากระทบ  ชีวิตเริ่มเปลี่ยน เขาผู้นั้นเริ่มกลายเป็นคนสองมิติ กลางวันและกลางคืน  มืดและสว่าง  สิ่งเดียวที่เขาต่างจากคนอื่นคือ การเลือกที่จะทำทุกอย่างตามสิ่งที่เขาคิดโดยไม่มีคำว่าท้อหรือเหน็ดเหนื่อย ทุกเช้าเขาจะตื่นจากเตียง ลุกขึ้นเป็นเด็กผู้มีความมุ่งมั่น ในสายตาของผู้มองเห็นเขาเป็นเด็กที่ตั้งใจเรียนมาก อ่านหนังสือตลอดเวลา  ทำงานทุกอย่างตามมอบหมาย  แต่เมื่อถึงตอนเย็นทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนไปสิ่งแรกเมื่อกลับมาถึงห้องคือการหยิบมวนบุหรี่ขึ้นมาสูบและหนักขึ้นทุกวัน กินเหล้า  บางคืนเขาผู้นี่จะออกไปเดินตามถนนเพียงลำพัง ในโลกที่ปราศจากผู้คน  มีเพียงเขาและสถานที่เงียบสงัด  เขาผู้นี้ไม่เคยนำกลางวันและกลางคืนมาเกี่ยวกัน เหมือนเป็นคนละคนที่เมื่อคนหนึ่งตื่นอีกคนจะเริ่มหลับ แม้ร่างกายของเขาจะเหนื่อยเหลือเกิน
        เมื่อเวลานานเข้าความเหงาทวีความรุนแรงสิ่งที่เขาเริ่มต้องการคือคนที่อยู่เคียงข้าง แล้วด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้คนผู้นี่ไม่เคยหลีกหนีจากความทุกข์ได้อีกเลย
        เขาเริ่มคุยกับผู้หญิงมากขึ้นเรื่อยๆ และได้พบกับผู้หญิงผู้หนึ่ง คนสองคนมีอะไรหลายอย่างที่เหมือนกัน ความสัมพันธ์ของทั้งคู่มากขึ้น จนยากที่จะแยกจากกัน  แต่แล้วเขาผู้นี้ต้องเป็นคนที่ทิ้งผู้หญิงผู้นี่ไปเอง นี่คือความเสียใจมากที่สุดในชีวิต  เขารู้เสมอว่าตัวเองรักผู้หญิงคนนี้ และเธอก็เช่นกัน นี่คือสิ่งที่ฝังในหัวใจเขาเสมอมา ที่ต้องยอมให้คนที่ตัวเองรักได้พบกับสิ่งที่ดีกว่า ถึงแม้ผู้หญิงผู้นั่นจะไม่ต้องการเลยแม้แต่นิดเดียว
        จากเหตุการณ์นี้เขาผู้นี่ไม่เคยเชื่อใจและไว้ใจตัวเองอีกเลย เขาพยายามหลีกหนีจากความผิดที่ฝังลึกในจิตใจ  สิ่งนี่กลายเป็นปมในใจของชายผู้นี่ตลอดมา
        เวลานานเข้าความรู้สึกนี้เริ่มจางหายแต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความอ่อนแอโดยไม่รู้ตัว ณ เวลานี้   เขามีคนรู้ใจ  เขาทำทุกอย่างเพื่อเธอ แต่สิ่งที่มักเกิดขึ้นคือการทะเลาะกันหลายต่อหลายครั้ง เพียงเพราะความหวาดระแวง  เขาทำลายผู้หญิงผู้นี้ทีละน้อย เขาไม่เชื่อตัวเองและมันกำลังทำให้เขาไม่เชื่อใจใครอีกเลย  สิ่งแปลกๆเริ่มเกิดในชีวิต ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เขามักตามหาสิ่งที่ขาดจากหญิงคนอื่น จนถึงเวลานี้เรื่องนี้ยังเกิดขึ้นซ้ำๆ เขามักเจอผู้หญิงคนใหม่โดยบังเอิญทุกครั้ง คนใหม่ที่มีสิ่งที่ขาดในตัวเขา  
       เขาผู้นี่ควบคุมตัวเองไม่ได้อีกต่อไป  ทุกอย่างแย่ลงทุกวัน เขาเริ่มแตกต่างจากคนทั่วไป เขาเริ่มตัดคนรอบกายทีละคน ทีละคน เหมือนคนบ้า แต่เขาไม่อาจทิ้งผู้หญิงคนนี้ไปได้อีก 
       วันนี้ทุกสิ่งแย่ แต่จากความแตกต่าง แปดปีแห่งความวกวน  เขาไม่เคยหยุดตามหาหนทางของชีวิต มันเป็นเวลาที่นานมาก สุดท้ายเขาล้มทั้งยืน สิ่งเดียวที่เกิดขึ้นมาในใจของชายผู้นี้คือ คำพูดของพ่อและแม่เมื่อแปดปีก่อน " ชีวิตเป็นของลูก ลูกเลือกเอง  พ่อแม่เชื่อเสมอว่าลูกคิดดี ทำดี จำไว้นะชีวิตจะไม่มีคำว่าแพ้
หากเราไม่เป็นคนที่ยอมแพ้มันเอง" เขาร้องไห้  เขาเสียใจกับสิ่งที่ทำกับคนที่เขารัก เขาทำให้เธอต้องเสียน้ำตา เพียงเพราะอดีตของตัวเอง เขาไม่เคยให้
ความไว้ใจกับผู้หญิงคนนี้เลย  เขารุกขึ้นแล้วหัวเราะทั้งน้ำตา " พอกันทีนี่เหรอปัญหา  ที่แท้ปัญหาไม่ใช่ของเรา แต่เราต่างหากที่เป็นคนของปัญหา"
      จากวันนั้ชีวิตเขาเปลี่ยน เขาค้นพบสิ่งที่ตามหามาตลอด บทเรียนที่แสนสาหัส
นี่คือความทุกข์ทรมานที่เขาต่อสู้เพียงลำพังมาโดยตลอด ไม่มีใครเคยรู้ ถึงตัวตนของเขา 
      สุดท้ายนี้ถึงเวลาสร้างสิ่งใหม่ เริ่มจากความไว้ใจในตนเอง และคนที่เรารัก
เขาจะไม่ทำให้ต้องมีใครเสียใจ จากความอ่อนแอแบบนี้อีก  
       โอบกอดคนที่คุณรักไว้  เชื่อมั่นและไว้ใจ  อย่าทำลายคนที่รักคุณจากความไม่ไว้ใจของคุณเอง  หยุดเติมสิ่งที่ขาด  ดูแลสิ่งที่มีให้ดีที่สุด   อย่างให้ก้นบึ้งในหัวใจทำร้ายผู้อื่นอีกเลย