20 พฤษภาคม 2547 00:11 น.
เรไร
ดนตรี....กวี...หัวใจ
ดนตรี..
ขอสืบสาน..งานดนตรี...ที่ใจภักดิ์
อนุรักษ์..งานบรรเลง..เพลงครูสอน
ร้องเล่นเอง..ด้วยทุกข์เศร้า..เคล้าอาวรณ์
หรือเพลงอ้อน..ก่อนที่ใจ..จะไหวเอน
เล่นเครื่องสี..ตีเครื่องสาย..ไปตามเสียง
สื่อสำเนียง..เสียงดนตรี..ที่ยามเหงา
สะบัดไม้..ลงเสียง..เพียงแค่เรา
ดนตรีเป่า..เศร้าหาย..มลายพลัน
กวี..
ตวัดปลาย..ปากกา..พาใจเขียน
เริ่มหัดเรียน..เขียนอารมณ์..ที่รู้สึก
บางที่เขียน..จากข้างใน..ใจลึกลึก
จากสำนึก..ร้อยเรียง..เพียงถ้อยคำ
เรื่องในใจ..อะไร..ระบายออก
จะช้ำชอก..สุขใจ..ระบายฝัน
จะดีชั่ว..อย่างไร..ก็เขียนมัน
เรียงร้อยฝัน..ขับขาน..งานกวี
หัวใจ..
หัวใจมัน..ฝากใครไว้..ตั้งหลายหน
ช้ำจำทน..หม่นหมอง..แทบร้องไห้
ฝากใครไป..ร้างรา..พาร้างไร้
มอบให้ใคร..ก็ไร้..ใครดูแล
จึงพากเพียร..ร้อยเรียง..เพียงถ้อยคำ
ตอกใจย้ำ..จะไม่ช้ำ..จำจนที่
เรียงร้อยกรอง..พ้องขาน..งานกวี
เล่นดนตรี..กล่อมใจ..คงหายเอง
19 พฤษภาคม 2547 22:12 น.
เรไร
จูบ
ประคองแก้ม...แง้มโอษฐพริ้ม..ริมฝีปาก
จูบก่อนจาก...พรากไป..ใจเจ้านี้
ฝากจุมพิต...แนบสนิท..ติดคนดี
จูบครั้งนี้...ฝากเฝ้า..เจ้าให้จำ
17 พฤษภาคม 2547 23:16 น.
เรไร
กอด
กอดกันใกล้...ก่ายกาย..ใจแนบชิด
พรมจุมพิต...ติดแก้มนวล..ชวนใจฝัน
เฝ้าก่ายกอด...ทอดกาย..ใต้แสงจันทร์
เพ้อรำพัน...พร่ำพรอด..กอดกายกัน
17 พฤษภาคม 2547 01:21 น.
เรไร
โอบอุ่นไอ...อิงแอบ..แนบอกอุ่น
โอบกอดคุณ...หนุนให้..ใจใฝ่ฝัน
อยากแนบเนาว์...เคล้าคลอคู่..อยู่ด้วยกัน
ไต้เงาจันทร์..กลางหมู่ดาว..เราสองคน
17 พฤษภาคม 2547 00:33 น.
เรไร
รถลาก...หวัง
เศษเหล็กเก่าคดงอรอวันพัง
ยังลากหวังข้ามคูสู่ภูผา
แล่นโกรกกรากลากความหลังทางผ่านมา
ล้อหลุดล้าเหล็กโรยร่อนกร่อนกระด็น
ผ่านทางไหนไม่มีที่ให้อยู่
คนมองดูเหมือนของกองเหม็นเหม็น
แล่นรถลากโกรกกรากยากลำเค็ญ
เช้าจนเย็นหาร่มก่อนซ่อนนิทรา
หลับไหลลงตรงเศษเหล็กคันเก่า
นอนแนบเนาเฝ้าฝันวันข้างหน้า
หวังสักวันเพียงตื่นฟื้นลืมตา
ลากรถพาหาฝันพราวพร่างพรู
ลากความจริงมุ่งสู่หนแห่งไหน
แล่นเรื่อยไปจุดหมายใครจะรู้
แล่นโกรกกรากลากไปถึงประตู
แล่นไปสูจุดสุดท้ายวายวอดพัง
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
สุดท้ายก็ไม่เหลืออะไร....เพราะไม่มีอะไรเป็นของเรา
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
หน้าส่วนตัว
6280
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเรไร
