8 กันยายน 2548 10:56 น.
แก้วนีดา
ฉัน คือ
ฉันมัน เป็นคน ธรรมดา
ใช่มี สองหน้า รู้ไว้
พูดอย่าง ทำอย่าง ต่างใจ
คนนั้น ไม่ใช่ ฉันนะเธอ
ฉันมัน คนจริง หยิ่งในตัว
ฉันไม่ใช่ คนมั่ว รู้ไว้
ต่อให้ รักมาก เท่าไร
ฉันไม่ ปล่อยใจ ให้ใครชม
ฉันอาจ คิดฝัน เรื่องรัก
ด้วยฉัน ประจักษ์ เธอมั่น
ทุกวัน เธอคิด ฉันฝัน
สักวัน พบกัน สองเรา
ฉันมี ความจริง จากใจ
มอบให้ เธอไว้ ตรงนี้
รู้ไว้ เถอะนะ คนดี
ฉันคนนี้ มีเธอ อยู่เต็มใจ
ฉันมัน แค่คน ธรรมดา
ใช่ว่า สองใจ รู้ไว้
ทุกวัน รักเธอ ห่วงใย
มอบให้ จากใจ ฉันคือ..รักเธอ.
.
7 กันยายน 2548 11:19 น.
แก้วนีดา
ต่างใจ
อยู่เดียว เก็บใจ เงียบงัน
ไม่ฝัน ไม่คิด ไม่ใฝ่
ไม่รัก เก็บไว้ ในใจ
ช่างเขา ช่างใคร ช่างมัน
ไม่เรียก ไม่ร้อง กู่ก้อง
คิดครอง แค่ความ คิดฉัน
ไม่แคร์ ไม่สน เธอนั้น
ต่างคน แค่ฝัน ต่างใจ
น้ำใจ น้ำคำ ไม่ห่วง
เลิกคิด คำลวง หม่นไหม้
เคยเจ็บ ปวดร้าว เท่าไร
ไม่หวั่น ไม่ไหว คำเธอ
อยู่เดียว เก็บฝัน เงียบงัน
ช่างมัน เก็บใจ เอาไว้
เลิกรัก เลิกห่วง บอกใจ
ปิดใจ จากไป จบลง.
5 กันยายน 2548 12:03 น.
แก้วนีดา
ชีวิต
ชีวิตนี้ มีความหมาย มากไหมเอ่ย
มิรู้เลย แต่ละวัน นั้นค้นหา
สิ่งรอบกาย มีดีชั่ว ต่างเข้ามา
มองด้วยตา คงพิศยาก อาจพลั้งเผลอ
ชีวิตนี้ เกิดมาแล้ว ต้องอยู่ต่อ
ใยมาท้อ คิดอ่อนแอ แค่ขวากหนาม
ต้องสู้ไป ในทุกเรื่อง ต้องพยายาม
ไม่เหยียดหยาม เรื่องของใคร ใจใฝ่ธรรม
ชีวิตนี้ ต้องมีค่า หาความรู้
ต้องเชิดชู หลักคุณธรรม ในคำสอน
การเกิดแก่ เจ็บตาย ใยอาวรณ์
หลักธรรมสอน ให้ละได้ ใจสุขจริง
ชีวิตนี้ เกิดมาแล้ว ต้องพบทุกข์
ใช่มีสุข ต้องพบทุกข์ สลับไปมา
อนัตตา จิตว่างเปล่า เลิกห่วงหา
หลักธรรมพา หยุดชาติภพ จบนิพาน
นี่แหละคือ ชีวิตนี้ มีคุณค่า
ต่างเกิดมา ต้องค้นหา กันให้เจอ
แม้พบแล้ว หลักคำสอน วอนอย่าเพ่อ
เร่งปฏิบัติ ใช่เพ้อเจ่อ แนวทางธรรม.
หน้าส่วนตัว
832
