ห ลั บ ใ ห้ ส บ า ย เ ถ อ ะ

แจ้นเอง

ชั่วชีวิตวิกฤติก็หลายครั้ง
แต่ก็ยังตั้งใจไม่ทำเฉย
ไม่เคยนิ่งปล่อยปละหรือละเลย
ชีวิตเอยไม่เคยสุขช่างทุกข์นัก

แสนเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าเจ้าข้าเอ๋ย
หวังเสบยพักสบายได้ประจักษ์
มีแต่เส้นแต่สายการย้ายยัก
หวังจะพักก่อนเกษียณจะเวียนมา

อนิจจาหนอเราเฝ้ารอหวัง
อนิจจังไม่เที่ยงเกินเลี่ยงหนา
วอนให้ท่านเห็นใจวัยชรา
จะหลับตาให้ปลอดตลอดคืน

ก้อนสะอื้นกลืนกล้ำคำขอร้อง
หวังจะให้เพื่อนพ้องได้ลองฝืน
อยากจะยืดกายใจหมายหยัดยืน
ผ่านวันคืนเช่นไรให้นายรู้

สี่สิบปีเนิ่นนานผ่านหนาวเหน็บ
หลายครั้งเจ็บปางตายใจยังสู้
มิเคยกลัวโจรร้ายไพรริปู
มิหยุดดูนิ่งเฉยเลยสักวัน

ขอเวลาได้หลับตาเต็มตาบ้าง
อยากจะร้างราวีสักทีฉัน
จนวันนี้วันที่แรงกระแทกพลัน
ระเบิดมันทำลาย ส บ า ย แ ล้ ว  

หลับให้สบายเถิดผู้กล้า
ขอร่วมไว้อาลัยแด่ พ.ต.อ.สมเพียร  เอกสมญา
01.35 น.13/3/53
แจ้นเอง