ลมหนาวระลอกแรก...

แจ้นเอง

นั่งดูข่าวแต่ละช่องล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องน้ำท่วม  ใครๆก็บอกว่า"ปีนี้น้ำท่วมรุนแรงที่สุด"เริ่มจากหนึ่งเมตร เป็นสองเมตร  เป็นสามเมตร  แล้วก็...มิดหลังคา
ห้วงเวลาที่ระทึกคงเป็นช่วงที่น้ำหลากจากเหนือจะมาสมทบอีกไหมคืนนี้...หรือจะมาถึงเมื่อไหร่...หาใช่การรอคอยเพื่อจะสมหวังไม่...หากแต่เป็นการคอยที่ทุกข์ท้น...ว้าวุ่นใจ...และหวาดระแวง  น้ำที่ท่วมระมาจากหมู่บ้านหนึ่งถึงหมู่บ้านหนึ่ง   จากจังหวัดหนึ่งถึงจังหวัดหนึ่ง...ให้เตรียมตัวอย่างไรก็ไม่พ้นหายนะ"จากต้นสายถึงปลายน้ำ"  จะให้เตรียมตัวรับน้ำอย่างไร เมื่อสถานการณ์เปลี่ยนไปตลอดเวลา  พอคาดหวังว่าน้ำจะลดลงแล้ว  ฝนก็กระหน่ำซ้ำลงมาอีก  ได้แต่อดทนเพื่อที่ว่าแล้วมันก็ จะผ่านไป...
ช่วงเวลาแห่งความทุกข์ระทมที่เนืองนองไปด้วยน้ำตา...เราก็จะเห็นธารน้ำใจที่ไหลรินไม่ขาดสาย... จากคนไทยทั่วประเทศ  จะมีประเทศไหนในโลกที่เหมือนประเทศไทย...จะร้อนแล้ง  จะเหน็บหนาว...เราก็ไม่ทิ้งกัน
น้ำท่วมยังไม่ทันแห้งขอด  อิสานก็โดนลมหนาวระลอกแรกมาเยือน  อุณหภูมิลดอย่างรวดเร็ว  คราวนี้เหนือ  อิสานจะต้องอยู่กับความหนาวเหน็บไปอีกนานเท่าใดหนอ...ใต้เองก็กำลังเจอกับดีเปรสชั่นอีกเล่า
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด  เหมือนธรรมชาติจะบอกว่า "เอาจริงล่ะนะ"เตือนกันมาหลายหนแล้ว   นายทุนทั้งหลายที่ตัดไม้ ทำลายป่า   ตอนนี้ท่านทั้งหลาย  "ยังสบายดีอยู่หรือ" พวกท่านนั่งมองพี่น้องที่ตกทุกข์ได้ยากจากน้ำมือท่านด้วยความรู้สึกใดกัน...แหตุการณ์ครั้งนี้สร้างความตระหนักให้กับใครได้บ้าง  รัฐบาล  องค์กรต่างๆ  หน่วยงานที่เกี่ยวข้องและภาคเอกชนทั้งหลาย นักพัฒนา โดยเฉพาะภาคอุตสาหกรรม  การพัฒนาที่อาศัยเทคโนโลยีที่มุ่งผลลัพธ์จากภาคเกษตรให้เป็นอุตสาหกรรมที่ทั้งทำลายและคายของเสียในเวลาเดียวกัน  โลกที่ร้อนขึ้นทุกวันจนธรรมชาติวิปริตแปรปรวน  ท่านๆก็ผ่อนๆกันบ้างก็ได้
ฐานคิดเศรษฐกิจพอเพียงใช้ได้ดีเสมอทุกยุคทุกสมัย  มองย้อนกลับไปยังอดีต  เราอยู่ร่วมกับป่า กับธรรมชาติ โรคภัยก็ไม่ได้พัฒนาตัวเองถึงขนาดนี้  เอื้ออาทรกับธรรมชาติ โศกนาฏกรรมก็คงไม่รุนแรงระดับนี้  แม่น้ำ ลำคลองมีที่มาและที่ไป หันมาบริหารจัดการน้ำซักทีดีไหม  ที่รุกล้ำกันอยู่ก็ขยับขยายให้น้ำได้ไหลผ่าน หรือต่อไปจะสร้างบ้านแปงเมืองก็อย่าไปเกะกะทางเขา  ตึกรามบ้านช่องก็ปลูกแบบใต้ถุนสูงก็น่าจะดี  หน้าน้ำหลากก็พายเรือรอดใต้ถุน  ตกเบ็ด หาปลากันใต้ถุนบ้านไปเลย
เมื่อลมหนาวระลอกแรกพัดผ่านมาทักทาย...เราก็ไม่รู้ว่ามันจะอยู่กับเรานานไหม  ตอนนี้ห่วงแต่ธรรมชาติอย่าซ้ำเติมพี่น้องเราให้ระทมทุกข์ไปกว่านี้อีกเลย