1 มกราคม 2549 13:34 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
อย่าเป็นกังวลกับตัวเอง
อย่าไปคิด ว่าตัวเองไร้ค่า
คนเราทุกคน ทุกฐานะ ทุกชาติพันธุ์
ไม่ว่าเราจะเกิดมาเป็นใคร ชื่ออะไร นามสกุลอะไร
เราเป็นสิ่งที่มีค่ามากที่สุด ที่ธรรมชาติคัดสรรมาให้แล้ว
เราอย่าไปคิดว่าตัวเองไร้ค่า
เมื่อเวลามองดูคนอื่นที่มีชีวิตที่ดีกว่า
...อย่าดูถูกตัวเอง
เมื่อเจอคนที่ทำอะไรก็ตามแล้วประสบความสำเร็จอย่างสวยงาม
ถึงแม้เราจะไม่ได้เป็นอย่างเขา
ใครจะไปรู้ ต่อไปข้างหน้า จะมีอยู่กี่ร้อยล้านเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นกับตัวเรา
จะมีอะไรในวันต่อไป ที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเรา
ที่เราพบกับความล้มเหลวในวันนี้
มันเป็นแค่เสี้ยวหนึ่งในฃีวิต
เป็นเศษเสี้ยวที่เล็กน้อยมาก
ถ้าเราไม่สนใจมันจนเกินไป
เราก็ยังจะมีชีวิตที่สดใสในวันข้างหน้าต่อไป
...ลองไตร่ตรองดูด้วยตัวของคุณเอง
ว่าคุณจะเลือกส่วนใดของชีวิต
ถ้าคุณยอมแพ้กับสิ่งที่คุณเจอมา
สิ่งที่เป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งในชีวิตของคุณ
นั่นก็แล้วแต่คุณ
ถ้าคุณอยากล้ม เพราะเสี้ยวหนึ่งของชีวิต
ถ้าคุณยอมทิ้งชีวิตทั้งหมดของคุณ
ที่คุณยังเคยไม่ได้รับรู้มาก่อน
คุณน่าจะลองรั้งความคิดเพียงชั่ววูบของคุณ
...แต่ถ้าคุณยังจะเดินต่อไป
ถ้าคุณอยากจะเห็นส่วนที่เหลือของชีวิต
ถ้าคุณยังไม่อยากทิ้งชีวิตทั้งชีวิต กับสิ่งที่คุณเจอมาเพียงไม่กี่วัน
นั่นก็แล้วแต่คุณอีกเช่นกัน
ถ้าคุณยังคิดว่า คุณยังมีค่าสำหรับโลกนี้
ก็จงเดินต่อไป เพราะคุณยังมีค่า...................(แดนไกล ไลบีเรีย)
29 ธันวาคม 2548 22:35 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ล้านน้ำตากันแสงไม่แห้งเหือด
ล้านสายเลือดทุกเทวษน่าเสดสา
ล้านชีวิตถึงจุดจบพบมรณา
ล้านวิญญาณห่วงหาความอาทร
ล้านดวงใจที่เรานั้นมีอยู่
ล้านความรู้สั่งสมเก็บสั่งสอน
ล้านกำลังเงินตราเสื้ออาภรณ์
ล้านความหวังอวยพรให้ปลอดภัย
"สึนามิ" แม้จะผ่านมานานนัก
แต่น้ำใจและความรักยังรินไหล
หยั่งลึกแท้ท่ามกลางแผลข้างใน
สร้างที่พักให้หัวใจได้ร่มเย็น
ณ บัดนี้เวลาผ่านมาแล้ว
โอ้เพื่อนแก้วทั้งหลายคงได้เห็น
ถึงน้ำใจความรักอย่างชัดเจน
ช่วยลบเสียงซัดกระเซ็นของน้ำตา
หาดทรายงานยามนี้ช่างเปลี่ยวเปล่า
ความโศกเศร้าอาวรณ์ที่ห่วงหา
ทั้งทุกข์เวททุกข์ระทมถมกายา
จะถูดพาพัดทิ้งไปกับสายธาร
ในวันนี้จะมีแต่ความเริงรื่น
แสงส่องพื้นนำทางก้าวประสาน
เปล่งเสียงแจ้วแผ่วเสียงเพียงสำราญ
ดังกังวาลกลบกลืนเสียงคลื่นยักษ์
ไหลมาเถิดน้ำใจให้ชาวใต้
ให้เขาได้มีกินมีถิ่นหลัก
คอยช่วยเหลือเอาใจใส่ให้ความรัก
เปลี่ยนคลื่นยักษ์กลับกลายคืนคลื่นน้ำใจ
29 ธันวาคม 2548 19:09 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
บางส่วนของชีวิตที่พลั้งพลาด
แผลเก่าบาดหัวใจให้สลาย
ส่วนหนึ่งของชีวิตไม่คิดคลาย
อยู่เดียวดายลำพังทั้งเช้าเย็น
แล้ววันหนึ่งเธอนั้นเดินมาใกล้
เติมความรักในหัวใจฉันได้เห็น
ชีวิตที่เคยทุกข์ร้อนผ่อนลำเค็ญ
ให้ความเย็นรักษาแผลหัวใจ
แต่ความรักที่เธอมีให้ฉัน
ไม่ได้สร้างคืนวันอันสดใส
รักของเธอมีมาแล้วหายไป
เหลือร่องรอยเอาไว้ให้ฉันตรม
รักของเธอเพียงชั่วครู่ดูอบอุ่น
แต่แฝงความอาดูรพูนสั่งสม
รักของเธอลอยไปกับสายลม
ทิ้งให้ฉันนั่งระทมอยู่ทุกวัน
ถ้าจะรักรักจริงอย่าทิ้งก่อน
ขอวิงวอนถ้าเธอจะมารักฉัน
อย่ามารักฉันเพียงแค่ไม่กี่วัน
เพราะว่ารักแค่นั้น "มันไม่พอ"
28 ธันวาคม 2548 22:57 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ยามเวลาบรรจบครบหนึ่งหน
เราทุกคนสุขสันต์ต่างหรรษา
ร่วมส่งท้ายปีนี้ปีระกา
ข้ามเวลาฤกษ์ดีเป็นปีจอ
กล่าวต้อนรับ "สวัสดี วันปีใหม่"
เหล่าคนไทยร่วมส่ง ส.ค.ส.
ร่วมกันสร้างความดีอย่ารีรอ
ปีใหม่นี้ก็ขอให้สุขกาย
ทำอะไรก็ดีมีแต่โชค
ให้ไร้ทุกข์ไร้โศกวิโยคสลาย
ทั้งกาลี โรคา อย่ากล้ำกลาย
สุขสบายสวัสดีปีใหม่เทอญ
28 ธันวาคม 2548 22:18 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
เหม่อมองดูฟ้า....................ในคราหมองหม่น
เปรียบดังใจคน....................ไม่พ้นความเศร้า
แต่คงไม่นาน.....................ฟ้าเริ่มบรรเทา
คลายโศกของเรา..................ฟ้าเก่าจากไป
กลายเป็นท้องฟ้า................ที่น่าสดใส
สร้างกำลังใจ.........................วันใหม่ร่มเย็น
วันที่โศกหาย.....................ที่คลายทุกข์เข็ญ
วันที่เราเป็น.........................ดังเช่นพลัง
จะผ่านวันนี้.......................จะมีความหวัง
จะมีกำลัง..............................ปลูกฝังมวลชน
จะสร้างความสุข.................แก่ทุกแห่งหน
พวกเราทุกคน......................อดทนต่อไป
ยังมีข้างหน้า.......................ยังมีฟ้าใหม่
หนทางยาวไกล.....................ขอให้โชคดี
หน้าส่วนตัว
1106
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแดนไกล ไลบีเรีย
