7 มีนาคม 2546 22:43 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ฟ้ากว้าง. . .
ก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของฟ้า
แม้อยู่ไกลตา. . .
เธอจะห่วงอะไรเมื่อใจใกล้
เวลาเปลี่ยน. . .
ก็ปล่อยให้เข็มนาฬิกาหมุนไป
อย่าระแวง อย่าหวั่นไหว. . .
~ฉันจะไม่เปลี่ยนใจไปจากเธอ~
20 กุมภาพันธ์ 2546 12:18 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ไม่ได้งมงายเชื่อเรื่องปาฏิหาริย์
แต่เชื่อว่าการที่คนสองคนจะพานพบกันได้
เกิดจากพลังแห่งรักเชื่อมโยงใจสองใจ
ให้คนสองคนข้ามเวลาข้ามฟ้า. . . มาใกล้กัน
ไม่ได้งมงายเชื่อเรื่องบุพเพแห่งรัก
แต่เชื่อมั่นแน่นหนักด้วยใจเธอและฉัน
คือเหตุผลข้อเดียวที่ทำให้เราได้ผูกพัน
บุพเพหรือปาฏิหาริย์ก็ไม่สำคัญ . . . .
เพราะเราแบ่งปันรักกันด้วยหัวใจ
12 กุมภาพันธ์ 2546 21:38 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ขอบคุณโลกกลม ๆ ใบนี้
ที่ส่งความรู้สึกดี ๆ มาถึงฉัน
แสงแดดอุ่นๆ
กับไออุ่นจากคนที่ฟ้าส่งมาให้ผูกพัน
รอยยิ้มของแสงจันทร์
กับคนในฝันที่ค่ำคืนส่งมาให้เมื่อหลับตา
ขอบคุณนะความรัก
ที่ทำให้ฉันรู้จักและเรียนรู้ว่า
ทุกสิ่งบนโลกพร้อมเป็นเพื่อนฉันทุกเวลา
หากแต่ฉันต้องเห็นคุณค่าและรู้จักคำว่า
**แบ่งปัน**
ขอบคุณเจ้าน้ำตา
ที่เกเรหลั่งออกมายามไหวหวั่น
จนบางครั้งฉันเอง แอบตื้นตัน
เพราะมีเธอคนเดียวเท่านั้น
ที่อยู่ข้างฉันและซับน้ำตาให้กันอย่างอ่อนโยน
(ขอบคุณนะ)
9 กุมภาพันธ์ 2546 22:03 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ไ ม่ ไ ด้ ส่ ง ม า เ พื่ อ บ อ ก แ ค่ ฉั น คิ ด ถึ ง
ไ ม่ ไ ด้ ส่ ง ม า แ ก ล้ ง ทำ ซึ้ ง ทำ ห่ ว ง ห า
ไ ม่ ไ ด้ ส่ ง ม า เ พี ย ง แ ก้ เ ซ็ ง ฆ่ า เ ว ล า
แ ต่ ตั้ ง ใ จ ส่ ง ม า เ พื่ อ บ อ ก ว่ า. . .ฉั น รั ก เ ธ อ
27 มกราคม 2546 15:34 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ก็ แ ค่ คิ ด ถึ ง
ค ง ไ ม่ มี อ ะ ไ ร ลึ ก ซึ้ ง ก ว่ า นั้ น
ก็ แ ค่ อ ย า ก ไ ด้ ยิ น เ สี ย ง เ ธ อ ทุ ก วั น
ค ง ไ ม่ มี อ ะ ไ ร ผู ก พั น ก ว่ า นั้ น เ ล ย
ก็ แ ค่ ห วั่ น ไ ห ว บ้ า ง
เ มื่ อ เ ธ อ เ หิ น ห่ า ง เ มิ น เ ฉ ย
ก็ แ ค่ ห่ ว ง ใ ย เ ห มื อ น ที่ เ ค ย
เ มื่ อ เ ธ อ ล ะ เ ล ย เ งี ย บ ห า ย ไ ป
ก็ แ ค่ มี ภ า พ เ ธ อ ใ น ฝั น
อ า จ จ ะ บ อ ก ว่ า ทุ ก วั น ก็ ค ง ไ ด้
ก็ แ ค่ เ รื่ อ ง ร า ว ไ ร้ ส า ร ะ ข อ ง หั ว ใ จ
อ า จ จ ะ บ อ ก ว่ า ไ ม่ รู้ สึ ก อ ะ ไ ร. . .
ไ ม่ เ ค ย เ ล ย จ ะ รั ก เ ธ อ ( มั้ ง )
หน้าส่วนตัว
710
