26 ตุลาคม 2545 23:46 น.
แม่มดน้อยค่ะ
อยากเป็นดั่งนางฟ้าองค์น้อย
ล่องลอยอยู่บนท้องฟ้าใส
ก่อนนอนวอนเมฆก้อนใหญ่
นำฉันบินไปใกล้-ใกล้. . คนดี
กระซิบด้วยเสียงเบา-เบา
ข้างหน้าต่างบานเก่า บานนี้
อวยพรด้วยรัก ขอให้หลับฝันดี
และคิดถึงนางฟ้าสักนาที
ก่อนคืนนี้จะหมดไป. . .
25 ตุลาคม 2545 23:01 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ไม่เคยเขียนกลอนหวาน
เพราะวันวานมีแค่คืนเหงา-เหงา
ไม่มีกำลังใจในคืนวันเก่า-เก่า
ไม่มีเงาเจ้าชายในบทกลอน
บทกลอนเก่าทุกค่ำคืน
มีเพียงเจ้าหญิงสะอื้นอยู่ข้างหมอน
เจ้าหญิงเดียวดายกับหัวใจร้าวรอน
อธิษฐานทุกคืนก่อนนอนวอนขอรักจากพระจันทร์
บทกลอนบทใหม่
กับคืนวันฟ้าใส หัวใจเปี่ยมฝัน
ใครจะรู้คำตอบจากพระจันทร์
จะหยิบยื่นเจ้าชายมาให้ฉันเขียนเป็นกลอน
ลาก่อนนะกลอนเศร้า
ลาก่อนเจ้าน้ำตาเปียกหมอน
ขอบคุณเธอที่ก้าวเข้ามาเป็น เจ้าชายในบทกลอน
ต่อไปนี้ทุกคืนก่อนนอนเจ้าหญิงในบทกลอนคงฝันดี
25 ตุลาคม 2545 12:55 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ขอโทษนะ. .คนดี
หากวันนี้ฉันไม่อาจเป็นคนเดิมให้เธอฝัน
ยังอยากมีเธอเป็นคนหนึ่ง. .คนสำคัญ
แต่หนึ่งคำของเธอนั้น. .ทำฉันปวดปร่าทุกคราที่หัวใจ
ลาก่อน
ก็แค่หนึ่งคำสั้นที่ทำฉันใจสั่นไหว
ดีกันนะ. .คนของใจ
ก็แค่หนึ่งคำใหม่ที่เปลี่ยนใจคนโลเล. .เท่านั้น
ฉันเป็นแค่ตุ๊กตา แค่ดอกไม้ไร้ค่าในแจกัน
หรือเพียงดอกหญ้าเล็ก ๆ เท่านั้น
ที่เธอเห็นฉันอยู่ในสายตา. . .
24 ตุลาคม 2545 01:42 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ทุกค่ำคืนก่อนหลับตา
อยากให้เธอรู้ว่าฉันห่วงใยเสมอ
ลมเย็นที่พัดผ่านตรงหน้าเธอ
คือความคิดถึงที่ฉันเผลอฝากลมไป
เพราะห่างไกลเกินดูแล
ก็คงมีเพียงเท่านี้ที่ทำได้
ฝากสายลม แสงดาว แทนความหมายในใจ
กระซิบข้างหมอนใบใหญ่ว่ายังไงก็คิดถึงเธอ
22 ตุลาคม 2545 15:44 น.
แม่มดน้อยค่ะ
อยากมีถ้อยคำบางคำ
ที่คอยตอกย้ำทุกความรู้สึกของฉัน
ให้เธอรับรู้ไปด้วยกัน
ว่าเธอคือคนสำคัญของใจ
อยากมีถ้อยคำบางคำ
ที่สามารถทำให้เธอได้เข้าใจว่า
ทุกความรู้สึกมอบให้เธอจากแววตา
แทนคำพูดจาที่ว่า. . .ฉันรักเธอ
หน้าส่วนตัว
604
