19 มีนาคม 2546 16:11 น.
แม่มดน้อยค่ะ
มีคนมากมายหลายล้านบนโลกนี้
มีเธอยืนอยู่ในที่ ที่เรียกว่า ไกลโพ้นอีกฝั่งฟ้า
มีฉันยืนอยู่อีกทิศทางในที่ ที่ไกลห่างพันเวลา
แต่ความบังเอิญสามารถนำพาเราข้ามฟ้ามาพบกัน
มีคนตั้งมากมายบนโลกกว้าง
แต่จะมีใครบ้างที่โชคดีเหมือนฉัน
เพราะความบังเอิญเพียงอย่างเดียวไม่ใช่เหตุผล
ที่ทำให้คนสองคนมาพบกัน
แต่อีกหนึ่งเหตุผลสำคัญ. . . .
คือฟ้าตั้งใจส่งคนสองคนมาผูกพันข้ามเวลา
19 มีนาคม 2546 11:08 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ไม่อยากนั่งมองดาวคนเดียว
ไม่อยากโดดเดี่ยวบนโลกของความเหงา
มีใครหลายคนที่ก้าวเข้ามาคอยเป็นเงา
แต่ฉันไม่อาจเอาหัวใจไปฝากไว้กับใคร
เลยได้แต่นั่งนับดาวเพียงลำพัง
ค่ำคืนเหน็บหนาวทำได้แค่นั่งกอดเข่าสั่นไหว
โกรธตัวเองที่ไม่อาจผูกพันกับใครๆ
หรือจะโกรธเธอดีไหม. . .คนเฉยชา
เมื่อไหร่นะเธอจะยอมเผยใจ
ว่าลึก ๆ ข้างในเธอมีใครที่ค้นหา
ไม่กล้าแสดงออก กลัวเป็นผู้หญิงง่ายๆในสายตา
จึงได้แค่ทนเหงาไปจนกว่า. . .เธอจะเอ่ยออกมาว่ารักกัน
18 มีนาคม 2546 01:25 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนหวาน อ่อนไหว
จะให้ทำอะไรซึ้ง ๆก็กลัวจะดูไม่เข้าท่า
มันอาย ๆ ที่จะต้องให้มานั่งปั้นหน้าปั้นตา
ส่งยิ้มหวานๆ แล้วพูดจาภาษาดอกไม้กับใครๆ
แต่เมื่อฟ้าส่งเธอมาให้ฉัน
เปลี่ยนผู้หญิงเกร่งให้ไหวหวั่นอ่อนไหว
ขอสักครั้งหนึ่ง ให้ฉันได้ทำสิ่งซึ่งไม่เคยทำให้ใคร
ทำตาซึ้ง กระซิบเบา ๆ จากหัวใจ. . .
~ฉันรักเธอที่สุดเลยรู้มั้ยค่ะ. . คนดี~
17 มีนาคม 2546 02:55 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ห ล อ ก ตั ว เ อ ง ไ ป วั น ๆ
จ ม อ ยู่ กั บ ค ว า ม ผู ก พั น แ ค่ เ พื่ อ น
เ ก็ บ คำ ว่ า ไ ม่ ไ ด้ รั ก ม า ย้ำ เ ตื อ น
พ ย า ย า ม ล บ เ ลื อ น คำ ว่ า รั ก ไ ป
นั่ ง คุ ย กั บ ตั ว เ อ ง ทั้ ง วั น
สั่ ง หั ว ใ จ ห วั่ น ห้ า ม สั่ น ไ ห ว
เ ก็ บ คำ ว่ า รั ก ขั ง ไ ว้ ใ น หั ว ใ จ
ห ยุ ด ค ว า ม รั ก ไ ว้ ต ร ง คำ ว่ า. . .
~ เ พื่ อ น กั น ~
14 มีนาคม 2546 03:02 น.
แม่มดน้อยค่ะ
เคยเป็นคนมีเหตุผล
จนใครหลายคน. . .เชื่อถือ
กลายมาเป็นคนไร้เหตุผลปนดื้อ
ตั้งแต่มีชื่อเธอเข้ามาให้จดจำ
หึง. . .จนน่าเบื่อหน่าย
วุ่นวาย. . .จนเธอไม่ขำ
แต่อยากจะบอกว่าทุกการกระทำ
ฉันมีเหตุผลของฉัน
เพราะหัวใจกำหนดมาว่า. . . .
~ รั ก เ ธ อ ~
หน้าส่วนตัว
710
