13 มีนาคม 2546 00:45 น.
แม่มดน้อยค่ะ
อ า จ เ ห ว่ ว้ า
แ ล ะ อ้ า ง ว้ า ง
อ า จ เ ดิ น ท า ง
ด้ ว ย ใ จ เ ห ง า
อ า จ พ่ า ย แ พ้
ไ ร้ แ ส ง เ ง า
แ ค่ มี เ ร า
ไ ม่ ห วั่ น ใ จ
อ า จ เ ป็ น สุ ข
อ ยู่ เ งี ย บ - เ งี ย บ
อ า จ เ สี ย เ ป รี ย บ
ใ ค ร ค น ไ ห น
อ า จ ร้ อ ง ไ ห้
แ ล ะ เ สี ย ใ จ
แ ค่ เ ธ อ ใ ก ล้
ฉั น ไ ม่ ก ลั ว
9 มีนาคม 2546 17:08 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ถ้าเปรียบผู้หญิงเป็นดั่งดอกไม้
ฉันก็คงเป็นดอกสุดท้ายที่ผีเสื้อมองหา
ถ้าเปรียบผู้หญิงเป็นดั่งดวงดาวบนแผ่นฟ้า
ฉันก็คงไม่กล้าแม้จะอยู่ใกล้แสงจันทร์
แต่ถ้าเธอมีนิยามความรัก คือ การให้
ขอให้เธอมั่นใจในความรักที่มาจากฉัน
เพราะผู้หญิงธรรมดาที่ไม่มากค่าไม่สำคัญ
มีคำว่ารักที่คงมั่นและพร้อมจะแบ่งปันให้กับเธอ
7 มีนาคม 2546 22:43 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ฟ้ากว้าง. . .
ก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของฟ้า
แม้อยู่ไกลตา. . .
เธอจะห่วงอะไรเมื่อใจใกล้
เวลาเปลี่ยน. . .
ก็ปล่อยให้เข็มนาฬิกาหมุนไป
อย่าระแวง อย่าหวั่นไหว. . .
~ฉันจะไม่เปลี่ยนใจไปจากเธอ~
หน้าส่วนตัว
773
