27 กรกฎาคม 2548 18:32 น.
แอ็ปเปิ้ล
แม้ฝันเล็ก ๆ ของฉัน...นั้นคือปลายทางที่มีเธอ
แต่สัญญาว่าจะไม่พร่ำเพ้อ คอยเก้อ
เหมือนที่เธอบอกกับฉัน
จะเข้มแข็งอยู่บนทางที่เราต้องก้าวไปต่างกัน
แต่ความรู้สึกดีดีจะอยู่ในหัวใจฉัน
จะจดจำวันคืนเหล่านั้น..ที่มีเรา
จากนี้ต่อไป...เวลาที่เหลือ
เธอต้องดูแลตัวเองดีดี
ห่างไกลเพียงไหน..
ฉันยังยินดีเสมอที่จะฟังทุกเรื่องเล่า
อย่าเกเรนะคนดี
อยู่ตรงนี้ฉันจะคอยอธิษฐานต่อดวงดาว
ก้าวไปคว้าฝันของเรา...
แล้วสักวันคงได้กลับมาเล่าให้กันฟัง
ฉันรักเธอนะ
ได้ยินหรือเปล่า ฉันรักเธอมากจริง ๆ
ไม่อยากจะไป แต่ก็ต้องละทิ้งบางสิ่ง
เพื่อไปเผชิญความจริงกันอีกครั้ง
เราต่างหลบเล้นอยู่ในโลกแห่งจิตนาการ...
หัวใจไม่เคยได้ถูกกระทบให้ผุพัง
สุดท้าย..ฉันอยากกุมมือเธอสักครั้ง
แล้วมองรอยทางข้างหลังที่เราได้เดินด้วยกันมา
การได้พบเธอ...
คือความหมายที่มากมายในชีวิตฉัน
ทุกคราที่ตะวันลาลับ พระจันทร์ทอแสงทั่วแผ่นฟ้า
ฉันเพิ่งรู้ตัว..
ว่าเธอคนเดียวเท่านั้นที่อยู่ในใจฉันตลอดมา
ฉันไม่อยากเอ่ยคำลา...เพียงอยากบอกเธอว่า ...
จะรักเธอตลอดเวลาตราบลมหายใจฉันยังมี
*********************************************
ได้ยินฉันไหม ได้ยินหรือยัง
อย่าพึ่งร้องไห้ ได้โปรดตั้งใจฟัง
เพราะตั้งแต่นี้ เราคงไม่ได้พบกันอีก
แต่ฉันสัญญา ว่าจะรักเธอจนจบชีวิต
ไม่ได้คาดคิด ไม่มีสัญญาณ
ไม่ทันรับรู้ ว่าจะไม่ได้กลับมา
นับตั้งแต่นี้ เราคงไม่พบกันอีก
แต่ฉันสัญญา ว่าจะรักเธอจนจบชีวิต
ฉันรู้...อีกไม่นาน
เวลาของฉัน ก็คงพ้นผ่าน
พรุ่งนี้...หากเธอยังรับไม่ได้
อยากขอให้เธออดและทนเอาไว้
อย่ายอมแพ้นะ อย่ายอมแพ้ใจ
อย่าพึ่งสิ้นหวังจงลุกขึ้นให้ไหว
นับจากบัดนี้ เราคงไม่พบกันอีก
แต่ฉันสัญญา ว่าจะรักเธอจนจบชีวิต
ได้ยินฉันไหม ได้ยินหรือยัง
อย่าพึ่งร้องไห้ ได้โปรดตั้งใจฟัง
เพราะตั้งแต่นี้ จะไม่พบเธออีก
แต่ฉันสัญญา ว่าจะรักเธอจนจบชีวิต
25 กรกฎาคม 2548 15:17 น.
แอ็ปเปิ้ล
ทุกค่ำคืนยังมีแสงไฟ
ส่องสว่างไสว...ให้โลกนี้ไม่เงียบเหงา
ยังมีผู้คนเดินปะปนบนถนนสีเทา
ท้องฟ้ายังมีดวงดาว...บอกเล่าเรื่องราวความเป็นไป
ยังมีเสียงดนตรีบรรเลง
กล่อมหัวใจดวงล้า ไม่ให้เคว้ง หวั่นไหว
ยังมีสายลมอุ่น ๆ โอบล้อมยามเดียวดาย
ยังมีความทรงจำเก่าๆ เคลื่อนไหวอย่างเงียบงัน
ยังมีความคิดถึงเล็ก ๆ ล่องลอยในสายฝน
ยังมีส่วนหนึ่งของความหมองหม่น หมุนวนอยู่ทุกมุมฝัน
ยังมีหยดน้ำตา ที่ไหลผ่านความว่างเปล่า ของคืนวัน
และยังมี ... เธอ อยู่ ในหัวใจผู้หญิงอย่างฉันตลอดมา
แต่...ทำไม คำว่ารักกัน มันทำให้ฉันเหงา
ในความผูกพัน ทำไมมันถึงปวดร้าว จนอ่อนล้า
เจ็บปวดเหลือเกิน เพียงแค่คิดถึงก็ทรมาน จนมีน้ำตา
สิ่งเดียวที่ไม่รู้เลย นั่นคือว่า...
ฉันยังมีค่า ในหัวใจของเธอ บ้างหรือเปล่าคนดี
12 มิถุนายน 2548 14:02 น.
แอ็ปเปิ้ล
เดินผ่านกาลเวลาบนหนทางที่ว้าเหว่
บทเพลงเหงา ๆ จากฟากฝั่งทะเลยังขับขาน
ฉันไม่รู้ว่านานเท่าไรที่สิ่งต่าง ๆ เกิดขึ้นในจักรวาล
แต่ความรักสำหรับฉันในวันวาน ยังคงเดินทางตลอดไป
ฉันคงไม่การันตรี ว่าเป็นคนดิบดี หรือผู้วิเศษ
ไม่มีฤทธิ์เดช เวทมนต์ เปลี่ยนฟ้าสีหม่น ให้สดใส
ฉันทำได้ เพียงเปลี่ยนพื้นที่ความเศร้า ด้วยกำลังใจ
เปลี่ยนวันเหงา เหงาของใครต่อใคร ด้วยบทกวีปลอบใจ ลบรอยน้ำตา
ฉันยังตั้งหน้า ตั้งตาทำงาน ค้นหาความฝัน
เหนื่อยนัก ก็มองฟ้า มองตะวัน ผ่อนลมหายใจเข้า ออก ช้า - ช้า
นาน ๆ อาจจะมีสักคืน ที่อยากสะอื้น ปลดปล่อยน้ำตา
หยิบไดอารี่ขึ้นมา ร่ายอักษรตามใจปรารถนา เหมือนบ้าบอ
ทุก ๆ เช้า ยังคงยิ้ม ต้อนรับแสงแรกแห่งตะวัน
ทำตัวเป็น DJ ประชัน ... เปิดเพลงตามใจฉันขอ
ไม่ลืม !!! ส่งความคิดถึง ผ่านสายลม รำเพย ไปบอกต่อ
ที่แห่งนี้ ยังมีคนเฝ้ารอ เสี้ยวความคิดถึง ตอบกลับมาเช่นกัน
ต้องกล่าวคำขอโทษ ..หากฉันทำตัวไม่ดี ต้องขออภัย
หากเธอเห็นเป็นเรื่องใหญ่ จะหยุดพักทุกสิ่งบนทางของฉัน
ฉันก็ผู้หญิงธรรมดา ที่อาจเอาแต่ใจ แต่ทุกสิ่งก็มีเหตุผลของมัน
ฉันไม่โทษเธอหรอก หากเมื่อไรต้องการฉัน วันหนึ่งวันนั้นจะกลับมา
ก็เพราะฉันไม่ใช่เจ้าหญิง ... หรือนางฟ้าอย่างที่เธอคิด
แต่ตลอดมาแห่งชีวิต ฉันเชื่อว่า ความรัก นั้นมีค่า
นอกเหนือจากงาน ครอบครัว เพื่อน ๆ ฉันก็มีบทกวีที่รัก และศรัทธา
อย่ามองฉันงมงาย ไร้สาระเลยนะ เพราะทุกอักษรที่เขียนมา ก็เพื่อเธอ
อย่าเพิ่งเบื่อกับข้อความที่ส่งไป และหมายเลขที่คุ้นเคย
แม้ฉันไม่เคยเอ่ยว่ารักเธอมากแค่ไหน แต่ขอให้รู้ว่าจริงใจเสมอ
แม้ฉันคนนี้..ไม่ใช่ผู้วิเศษ แต่ก็ไม่มีเหตุผลใดที่คิดทำร้ายเธอ
แม้ฉันไม่ใช่หัวใจของเธอ แต่เธอเป็นหัวใจของฉันเสมอ และตลอดไป
3 มิถุนายน 2548 23:07 น.
แอ็ปเปิ้ล
ท้องฟ้าในคืนที่ไร้ดาว
คลื่นทะเลกำลังซัดฟองสีขาวเข้าฝั่ง
ที่ตรงนี้ฉันนั่งลำพังหวนคิดถึงความหลัง
อบอุ่นทุกครั้งที่ความทรงจำเก่า ๆ เดินทางเข้ามา
ได้แต่ยิ้มให้กับทะเลในความว่างเปล่ามืดมิด
หากเธออยากฟังความในใจสักนิด ฉันอยากจะบอกว่า
ความสุขเล็ก ๆ ของผู้หญิงคนหนึ่ง คือการได้เก็บเธอในใจตลอดมา
ได้ยิ้มให้กับภาพใครคนหนึ่ง ในทุกฤดูกาลที่ผ่านไปอย่างช้า - ช้า ของคืนวัน
ยังไม่มีใครมาแทนที่เธอ ... ตรงที่ว่างของหัวใจ
ยังคงคิดถึงเธออยู่ร่ำไป ถึงเราจะห่างไกลแม้เพียงแค่ฝัน
เธออยากรู้ไหมว่าความหมายของการมีลมหายใจมีค่าแค่ไหนกัน
ฉันได้เรียนรู้ถึงสิ่งนั้น ในวันที่ความรักได้หยุดลงตรงที่เธอ
แม้ทะเลในคืนนี้จะหนาวเหน็บสักเพียงใด
แต่ที่ในใจฉันอบอุ่นได้เพราะมีเธอเสมอ
สิ่งเดิม ๆ ที่โลดแล่นในความรู้สึกเมื่อมาทะเลยามไร้เธอ
ยังคงรักเธอเสมอ ... และอยากให้เธออยู่ตรงนี้ด้วยกัน
5 เมษายน 2548 10:08 น.
แอ็ปเปิ้ล
หากเธอแหงนมองดูท้องฟ้า
และเห็นดวงจันทร์ส่องสว่างไสว
ก็ขอให้จันทร์สวยหวานส่องแสงตรงนั้นตลอดไป
แบ่งปันความอ่อนละมุนสดใส...ให้ผู้คนได้แหงนมอง
หากเธอเห็นดวงดาวกระพริบในค่ำคืน
ขอเพียงมีรอยยิ้มรื่น รับรู้ไว้ในหัวใจของเราสอง
แต่อย่าไขว่คว้า เอื้อมเก็บมาไว้เพื่อครอบครอง
เพราะผู้คนมากมาย ไม่อาจมองเห็นดาวดวงนั้นเช่นเรา
หากเธอเห็นดอกไม้ พลิ้วไหว ในสายลม
ให้ความงดงามนั้น เพาะบ่มเป็นกระแสรัก คลายความโศกเศร้า
โปรยความหอมให้ฟุ้งกระจาย ทดแทนความหม่นหมองในโลกสีเทา
โปรดอย่าเด็ดมา เพียงเพื่อให้สองเรา ได้สัมผัส แค่ชื่นใจ
อยากให้ความรักของเธอและฉัน คือการแบ่งปัน
ให้ความฝัน ประดับประดา ความอาทร ในทุกแมกไม้
เก็บความผูกพัน ให้ก้าวไปพร้อม ความบริสุทธิ์ที่มีในหัวใจ
ให้ความรักผลิบานอ่อนหวาน และไม่ทำร้ายใคร ในระหว่างทาง
โลกใบนี้...ก็จะหมุนไปพร้อม ๆ กับความรัก
เราต่าง ซบเอน พิงพัก บนจักรวาลที่ไม่อ้างว้าง
สองมือเราต่างกุมไว้ และยิ้มให้กัน ตลอดเส้นทาง
บนโลกใบกว้าง แม้มีสิ่งใดกีดขวาง รักของเราจะนำทางให้ก้าวข้ามผ่านพ้นไป
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแอ็ปเปิ้ล
หน้าส่วนตัว
2119
