23 กุมภาพันธ์ 2549 09:49 น.
ไรไก่
หลายคนเชื่อชีวิตของคนเรา
สุขโศกเศร้าเกิดจากพรหมลิขิต
เป็นชายหญิงรวยจนเพราะชะตาชีวิต
เลือกเกิดผิดจิตหม่นทุกข์เหลือเกิน
คนเราอาจเลือกเกิดไม่ได้จริง
แต่อย่าทิ้งชีวิตควรเลือกเดิน
สร้างความคิดจิตหวังอย่าสูงเกิน
อาจเผชิญความผิดหวังทุกข์ตรม
คนเรานั้นออกแบบชีวิตได้
เพียงแต่ไม่หวังมากจนขื่นขม
โจทย์ชีวิตยากมากร้าวระทม
ต้องทนก้มหน้ารับกับความจริง
บางคนใช้ชีวิตง่ายแสนง่าย
ทำตัวคล้ายหน่ายเบื่อกับทุกสิ่ง
ปลดปล่อยวางชีวิตเหมือนท้วงติง
หยุดอยู่นิ่งหมิ่นตนก้าวเท้าตาม
ชีวิตคนเป็นดั่งที่ออกแบบ
ควรอิงแอบสายกลางตอบคำถาม
ไม่ต่ำมากสูงเกินความพยายาม
กายใจข้ามฟากฝั่งแห่งวังวน
กฏของการออกแบบคือความพอดี
เราจะเป็นอย่างที่ใจต้องการเป็น"บนโลกของความจริง "
21 กุมภาพันธ์ 2549 20:58 น.
ไรไก่
สิ่งบางสิ่งที่เห็นอยู่ทุกวัน
ไม่เปลี่ยนผันยังเห็นน่าแปลกไหม
สิ่งเหล่านั้นดำรงตลอดไป
แต่เราไม่เห็นค่าน่ารำคาญ
มองไม่เห็นสิ่งดีมีคุณค่า
และเห็นว่างี่เง่าเกินขับขาน
จนกระทั่งสิ่งนั้นจากตลอดกาล
ยากประสานคืนกลับมาเหมือนเดิม
ความรู้สึกดีดีของผู้ให้
เพราะมีใจในรักห่วงใยเสริม
เอาใจใส่ดูแลคอยแต่งเติม
คนรับเริ่มเบื่อค่าน่าเสียดาย
ความรักของพ่อแม่เพื่อนสนิท
คนใกล้ชิดพี่น้องนั่นหลากหลาย
ทั้งคนรักรักมากเกินบรรยาย
สื่อความหมายรักแท้อย่างจริงใจ
ได้ดูแลความรู้สึกนั้นดีแล้วหรือ
ทั้งใจซื่อถือสำคัญอย่างชิดใกล้
ได้ตอบแทนความรักและห่วงใย
ของหทัยใครนั้นอย่างสมบูรณ์
19 กุมภาพันธ์ 2549 08:53 น.
ไรไก่
(กริ๊ด)คุณหมอขาทำไมเป็นอย่างนี้
ลูกไม่มีใบหูน่าสงสาร
เพราะเหตุใดกันหนอเจ้าดวงมาลย์
แม่ร้าวรานยิ่งนักกับลูกยา
เจ้าเด็กน้อยใสซื่อบริสุทธิ์
ใจไม่ทรุดเหมือนกายเพียรศึกษา
ใครจะล้อยั่วเย้าไม่นำพา
ทางข้างหน้าสดใสใครเห็นชม
มาวันหนึ่งพ่อบอกเตรียมผ่าตัด
หมอได้คัดใบหูคู่เหมาะสม
ต่อไปเจ้าสง่างามคนนิยม
เข้าสังคมสุขเกษมเปรมปรีดิ์
คุณพ่อครับใครหนอมีน้ำใจ
ถึงมอบให้ใบหูผมสุขศรี
จะตอบแทนพระคุณอย่างไรดี
ถึงเรื่องนี้เป็นความลับห้ามบอกใคร
หลายปีผ่านความลับยังคงอยู่
เขาเป็นผู้โชคดีสุขสดใส
อนาคตก้าวหน้าไปอีกไกล
ทำตัวให้เหมาะสมดำรงตน
วันฟ้าหม่นเวียนมาพ่อบอกข่าว
ถึงเรื่องราวเศร้าสร้อยพลอยสับสน
ความลับของใบหูในใจตน
อย่าดิ้นรนตามหาพาไปดู
พ่อเรียกเขามานี่นั่งใกล้ใกล้
แม่จากไปให้เศร้าการสิ้นสูญ
ลูบผมแม่เปิดหน้าใจอาดูร
เผยเห็นหูของแม่ที่หายไป.
17 กุมภาพันธ์ 2549 15:28 น.
ไรไก่
ชีวิตเหมือนเช่นดอกไม้ดอกหนึ่ง
เปี่ยมคุณค่าลึกซึ้งถึงความหมาย
อยู่ในมือของคุณผู้เป้นนาย
ยิ้มทักทายบึ้งตึงขึ้นกับคุณ
เมื่อคุณยิ้มโลกจะยิ้มไปด้วย
ดอกไม้สวยผลิบานยามอรุณ
โลกเสรีใบนี้พร้อมเกื้อหนุน
แสนอบอุ่นคุ้นใจในชีวิต
ธรรมดาสรรพสิ่งชิงแข่งขัน
แย่งประชันกันอย่างหลงทางผิด
ไขว้คว้าความเรื่องโรจน์อย่างสุดฤทธิ์
ลืมย้อนคิดจิตซบสุขจอมปลอม
อย่าซ่อนตัวเองจากโลกกว้างใหญ่
ไม่มีใครให้ชีวิตที่หวานหอม
ต้องกล้าสู้อันตรายที่รายล้อม
กายใจพร้อมย่อมอยู่ตัวคุณเอง
16 กุมภาพันธ์ 2549 11:41 น.
ไรไก่
ความรักคือบางสิ่งที่มีคุณค่า
คือน้ำตาพายุหรือน้ำผึ้ง
ความลุ่มหลงสุขทุกข์คิดคำนึง
สิ่งลึกซึ้งซึ่งซ่อนอยุ่ภายใน
คงต้องมองด้วยหัวใจในเรื่องรัก
จะประจักษ์รักแท้น่าแปลกไหม
หากมองด้วยรูปลักษณ์มากเกินไป
อาจทำให้ใครคนนั้นทรมาน
แต่บางครั้งความรักกลับเจ็บปวด
ใจร้าวรวดหม่นหมองเกินไขขาน
รักที่ต้องไกลห่างจากกันนาน
คงประสานใจด้วยความอดทน
รักต้องห้ามถามใจให้ถ้วนถี่
ด้วยความดีพลีให้ไม่หวังผล
อุปสรรคขวางกั้นไม่อับจน
อุทิศตนเพื่อรักจักสมปอง
หน้าส่วนตัว
978
