18 ตุลาคม 2548 21:16 น.
ลมรำเพย
โศกเอยรักลาจึงหักโศก
โศกเศร้าเหงาทั้งโลกด้วยโศกจิต
รักลาจึงห่างรักด้วยรักพิษ
แรงด้วยฤทธิ์ช้ำจิตด้วยฤทธิ์รัก
รักขมตรมจิตด้วยรสขม
ตรอมตรมเจ็บจิตด้วยฤทธิ์หนัก
ริมีรักจึงต้องโศกเพราะโรครัก
สุดจะหักห้ามโศกให้โบกคลาย
น้ำตารดท่วมทรวงด้วยรสเศร้า
น้ำตาเราแห้งเหือดดั่งเลือดหาย
รักทำเศร้าโศกจนจิตเจียนจะตาย
ใจมลายกลายเป็นเศษเถ้าธุลี
รักจางหายดั่งวิหคผกบินลับ
ตะวันดับจันทราหมดราศี
ลมสงบเดือนสงัดมิสมประดี
รักกาลีทำโลกโศกต้องโทษมัน
17 ตุลาคม 2548 22:40 น.
ลมรำเพย
ฉันมันคือคนปากแข็งคนคนหนึ่ง
รู้ดีซึ้งถึงความรักเธอเสมอ
เพียงแต่เพราะความเจ็บที่เคยเจอ
ไม่กล้าเผยอรับรักเธอกลัวช้ำใจ
เฝ้าครุ่นคิดทุกทุกวันที่ผันผ่าน
มองดูการจากลารักด้วยหวั่นไหว
ไม่รู้ควรเรียกร้องคืนได้อย่างไร
ด้วยหัวใจสับสนวุ่นเต็มที
หากรักแท้ที่ได้เจอคือเธอจริง
ขอทุกสิ่งหวนรักคืนไม่ห่างหนี
ฝากสายลมล่องลอยรักพร้อมฤดี
ส่งรักนี้ให้ถึงทีด้วยอ่อนใจ
หน้าต่างเดิมที่ยืนมองดวงดาวส่อง
สายลมล่องพัดลู่เย็นสดใส
เพียงแต่รักที่ว้าวุ่นในดวงใจ
ทำให้ในคืนงดงามไม่เหมือนเดิม
9 ตุลาคม 2548 00:35 น.
ลมรำเพย
จะคอยเป็น ดวงดาว พราวระยับ
ท่ามกลางนับ หมื่นดวง ดาวพราวแสง
ในอ้อมกอด ท้องฟ้า ยามอ่อนแรง
ดินแดนแห่ง ดวงดาว สกาวใจ
อยู่บนฟ้า ดารา ดวงดาวเด่น
เป็นดั่งเช่น ดวงตา แวววาวใส
คอยจับจ้อง มองลงมา ด้วยอาลัย
หวังว่าใคร คนนั้นจะ เฝ้าคอยรอ
ยามที่เธอ อ้างว้าง และเงียบเหงา
มีเพียงเงา ว้าเหว่ จงวอนขอ
คนบนฟ้า จะเก็บเมฆ มาถักทอ
เป็นผ้าห่ม อุ่นละออ กันหนาวใจ
จะบรรเลง เพลงใบไม้ คอยขับกล่อม
ให้ห้อมล้อม ด้วยความรัก ที่หลั่งไหล
เป็นเพลงเพราะ บรรเลง ล่องลอยไป
กล่อมเธอนั้น ให้หลับไหล และฝันดี
หากวันใด เธอคิดถึง คนบนฟ้า
จะคอยมา เคียงข้าง ไม่ห่างหนี
อยู่ในฝัน ค่ำคืนนั้น ทุกนาที
"รักคนดี" กระซิบผ่าน วานสายลม
9 กันยายน 2548 21:34 น.
ลมรำเพย
ฉันจุดเทียนเพียรด้วยใจไว้หนึ่งเล่ม
คอยเติมเต็มความสว่างด้วยใจฉัน
เทียนเล่มนี้สว่างกลางคืนวัน
มอบให้กันเพื่อนรักเป็นผู้ครอง
เทียนเล่มนี้จงอบอุ่นยามเหน็บหนาว
เทียนเล่มนี้จงส่องพราวยามหม่นหมอง
เทียนเล่มนี้จงบันดาลตามใจปอง
เทียนเล่มนี้จงเรืองรองตราบนิรันดร์
ขอเรียบเรียงคำกลอนวอนต่อฟ้า
วอนจันทราบันดาลดั่งใจฉัน
มอบความรักความหวังดีทุกคืนวัน
ฟ้าดั่งฝันสวยใสขอได้ฟัง
อาจไม่ใช่เพื่อนที่ดีในใจเธอ
ไม่เลิศเลอเท่าที่ใจเธอเคยหวัง
ไม่อบอุ่นขำขันให้เธอฟัง
ไม่ระวังพูดตามคิดผิดขัดใจ
ยามอาทิตย์ส่องแสงบนขอบฟ้า
ยามดาราส่องไสวเด่นสดใส
ยามที่ฉันมีเธออยู่ข้างกาย
ทุกยามคลายเหงาได้ไม่ลำพัง
เธอเป็นเพื่อนที่ดีในใจเสมอ
เธอเป็นเพื่อนที่เลิศเลอตามใจหวัง
เธออบอุ่นขำขันให้ได้ฟัง
เธอระวังพูดตามคิดด้วยจริงใจ
มิตรภาพจะไม่สิ้นด้วยความรัก
มิตรภาพจักอยู่คู่ดาวใส
มิตรภาพเธอฉันจะไม่คลาย
มิตรภาพคู่กายมิหน่ายไป
ด้วยวันนี้วันสำคัญของเพื่อนรัก
ด้วยใจจักอธิษฐานได้ยินไหม
หากได้ยินจงอธิษฐานด้วยหัวใจ
ทุกสิ่งใดจงสมดั่งใจเธอปอง
จงมีสุขทุกคืนวันวอนต่อฟ้า
จงแกร่งกล้าสดใสไม่หม่นหมอง
ก้าวเดินไปด้วยใจที่หมายปอง
แล้วเมื่อมองข้างกายไม่เดียวดาย
จะเดินคู่อยู่เคียงคอยเคียงข้าง
เดินตามทางก้าวไปด้วยใจหมาย
จะวันนี้พรุ่งนี้คงข้างกาย
ไม่เดียวดายขอเธอมองด้วยหัวใจ
7 กันยายน 2548 01:30 น.
ลมรำเพย
พระอาทิตย์ฉาบฟ้าวันมาใหม่
เมฆสดใสลอยล่องละลู่หลง
น้ำค้างเย็นใสดุจเพชรเม็ดหยาดลง
ลมเย็นคงพัดมาพาชื่นใจ
นกโผบินกู่ก้องร้องทักทาย
ร่อนฟ้าหมายแดนดินถิ่นแห่งไหน
มองตามหานกร่อนบินถิ่นแดนใด
ไกลแสนไกลสุดฟ้าขอบนภา
ไม้สีเขียวเรียวสวยไหวลู่อ่อน
กลิ่นเกษรย้อนตามลมชวนหวนหา
ชวนใจคิดย้อนถึงกลิ่นเคยคุ้นมา
ผ่านโรยราตามสายลมลาลับไกล
สายน้ำรินไหลหลั่งลงตามดิน
ซึมซาบถิ่นชุ่มฉ่ำชื่นจิตใส
สายลมพัดพริ้วแผ่วแว่วต้องกาย
จิตแจ่มคลายฟ้าก่อนสายดุจภาพงาม
หน้าส่วนตัว
1109
