หน้าส่วนตัว
สายลมเย็นพัดผ่านม่านตาขยับ
ปลุกฉันจากภวังค์หลับตาสลัว
ขยี้ตาให้พอรู้สึกตัว
ยังเงียงัวอยู่ลึกๆให้ตรึกใจ
กำลังนั่งอยู่บนรถสาย69
อ้าปากหาวเห็นคนน้อยให้สงสัย
ปกติคนจะเยอะแน่นบรรลัย
แต่ทำไมวันนี้คนน้อยจัง
เหลือบสายตามองเหม่อนอกหน้าต่าง
ลมเบาบางยังพัดโชยผ่านผิวหนัง
ฟ้ามืดมิดนี่คงดึกแล้วกระมัง
แต่แปลกจังวิวแถวนี้ไม่คุ้นตา
โอ้เวรกรรม!!! ดันหลับนั่งเลยป้าย
ถามกระเป๋าจะสุดสายอยู่แล้วหนา
อารมณ์เซ็งกระหน่ำโหมถั่งโถมมา
กลอนนี้สอนให้รู้ว่า...อย่าหลับบนรถประจำทาง
hallelujah 10 ก.ย. 2546 21:02 น. - ID 38817 
1659
1
0
10 กันยายน 2546 21:30 น. - comment id 166763
เพราะเหนื่อยนักจึงหลับไหล บนรถประจำทางที่เคยใช้บริการเนินนานหนักหนา เพราะเหนื่อยนักจึงพักผ่อนสายตา แต่พอตื่นขึ้นมากลับรู้ว่าเลยบ้านเรา ***กลอนน่ารักจังเลยค่ะ***
10 กันยายน 2546 22:25 น. - comment id 166787
ขอบคุณครับคุณผู้หญิงฯ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด