**..  โอ้อาทิตย์  เจ้าลอย  ลงคล้อยต่ำ
         เสียงลำนำ  คำสดับ  เริ่มขับกล่อม
         กลิ่นมาลี  หอมหวน  ชวนดมดอม
         อยากถนอม  ขวัญแนบ  แอบอุรา..
  **..  ตรงริมธาร  ใสเย็น  เห็นหน้าน้อง
         ฉันหมายปอง  ซึ้งเล่ห์  สเน่หา
         นางฟ้าเอย  ตกสวรรค์  ชั้นใดมา
         หรือชั้นฟ้า  ประทานให้  ใจปราณี..
  **..  เพียงเธอพบ  สบเนตร  สังเกตได้
         สองหัวใจ  เต้นทั่ว  ระรัวถี่
         แก้มเธอแดง  เรื่อชมพู  อย่างดูดี
         ลักยิ้มที่  แสนหวาน  เกินขานคำ..
  **..  ดึกดื่นนี้  ทะเลดาว  พราวเต็มฟ้า
        "  กระต่าย  หมายจันทรา  "  ราตรีค่ำ
        ยลดอกฟ้า  มาลัย  ให้จดจำ
        "ฝากน้ำคำ  แนบไว้  กลางใจนาง"..
  **..  โอ้จันทร์เอ๋ย  เจ้าสิลอย  ลงคล้อยต่ำ
         ฟ้ามืดค่ำ  ก็ย่างพรุ่ง  สู่รุ่งสาง
         ธารวันนี้  สิ้นสุดแล้ว  แก้วเลือนราง
         ปล่อยน้ำค้าง  ค้างน้ำคำ  ...  " ขออำลา "...
  ด้วยความหวังดี
  ก.นพดล  รักษ์กระแส
  ก.ประแสร์  ศิษยาพร
				
				
			 
							
						
						3 สิงหาคม 2548 23:07 น. - comment id 499340
บทกวีนี้ไพเราะมากค่ะ

 
							
						
						4 สิงหาคม 2548 00:43 น. - comment id 499354
บทกลอนไพเราะและมีความหมายดีครับ ขอชื่นชมด้วยคนครับ

 
							
						
						4 สิงหาคม 2548 09:16 น. - comment id 499463
งดงามครับ...

 
							
						
						4 สิงหาคม 2548 11:08 น. - comment id 499542
แวะมาทักทายด้วยใจคิดถึงค่ะ คิดถึงมาก ๆ เลย

 
							
						
						4 สิงหาคม 2548 11:30 น. - comment id 499560
ไพเราะและอ่อนละมุนมากเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ

 
							
						
						4 สิงหาคม 2548 19:19 น. - comment id 499902
งานงาม ความหมายดี...ชื่นชมจากใจค่ะ สวัสดีค่ะ

 
							
						
						5 สิงหาคม 2548 19:53 น. - comment id 500349
**.. ขอขอบคุณในทุกๆความเห็นมากๆครับ


