**.. โอ้อาทิตย์ เจ้าลอย ลงคล้อยต่ำ
เสียงลำนำ คำสดับ เริ่มขับกล่อม
กลิ่นมาลี หอมหวน ชวนดมดอม
อยากถนอม ขวัญแนบ แอบอุรา..
**.. ตรงริมธาร ใสเย็น เห็นหน้าน้อง
ฉันหมายปอง ซึ้งเล่ห์ สเน่หา
นางฟ้าเอย ตกสวรรค์ ชั้นใดมา
หรือชั้นฟ้า ประทานให้ ใจปราณี..
**.. เพียงเธอพบ สบเนตร สังเกตได้
สองหัวใจ เต้นทั่ว ระรัวถี่
แก้มเธอแดง เรื่อชมพู อย่างดูดี
ลักยิ้มที่ แสนหวาน เกินขานคำ..
**.. ดึกดื่นนี้ ทะเลดาว พราวเต็มฟ้า
" กระต่าย หมายจันทรา " ราตรีค่ำ
ยลดอกฟ้า มาลัย ให้จดจำ
"ฝากน้ำคำ แนบไว้ กลางใจนาง"..
**.. โอ้จันทร์เอ๋ย เจ้าสิลอย ลงคล้อยต่ำ
ฟ้ามืดค่ำ ก็ย่างพรุ่ง สู่รุ่งสาง
ธารวันนี้ สิ้นสุดแล้ว แก้วเลือนราง
ปล่อยน้ำค้าง ค้างน้ำคำ ... " ขออำลา "...
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
3 สิงหาคม 2548 23:07 น. - comment id 499340
บทกวีนี้ไพเราะมากค่ะ

4 สิงหาคม 2548 00:43 น. - comment id 499354
บทกลอนไพเราะและมีความหมายดีครับ ขอชื่นชมด้วยคนครับ

4 สิงหาคม 2548 09:16 น. - comment id 499463
งดงามครับ...

4 สิงหาคม 2548 11:08 น. - comment id 499542
แวะมาทักทายด้วยใจคิดถึงค่ะ คิดถึงมาก ๆ เลย

4 สิงหาคม 2548 11:30 น. - comment id 499560
ไพเราะและอ่อนละมุนมากเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ

4 สิงหาคม 2548 19:19 น. - comment id 499902
งานงาม ความหมายดี...ชื่นชมจากใจค่ะ สวัสดีค่ะ

5 สิงหาคม 2548 19:53 น. - comment id 500349
**.. ขอขอบคุณในทุกๆความเห็นมากๆครับ
