ผ้าขี้ริ้ว
๔
ทิ้งสายลมให้หยุดนิ่งไม่พริ้วพัด
เงียบสงัดเย็นเยียบทุกเส้นเสียง
แสงกระจ่างชวนใจใหลเรียง
ยลสำเนียงแว่วว่างในภวังค์
ไม่อาลัยในโลกโศกเศร้า
เก็บความเขลาซ่อนไว้ในที่ขัง
แม้นนิพานกองอยู่ยังชิงชัง
ไม่เคยคลั่งหลงใหลยินดี
ขอเดินเล่นท่องไปในวัฏฏะ
เรียงอักขระเป็นจังหวะเป่าสี
สร้างภาพแปลคำทำดนตรี
ซึมซดบทกวีซาบทรวง
สังเวยสัจด้วยศรัทธา
ปฏิญญาแกร่งกล้าลือสรวง
ไม่เคยหวังวิญญูสถิตเป็นดาวดวง
ขอเพียงทวงทำนองทุกค่ำคืน
ไม่กระหยิ่มยิ้มย่องในพระศาสนา
ลืมมรรคาอริยะขัดขืน
เสพแสงดาราดุจไฟฟืน
กลืนกินหมดสิ้นกลิ่นเดือน
หน้าส่วนตัว
979
2
0
