อยากจะเอ่ยเผยใจให้เธอรู้ ว่าเธออยู่อย่างไรในใจฉัน แต่ไม่มีโอกาส .จึงคลาดกัน เฝ้ารอวันเวลาเพื่อพาที หลายครั้งลองทำเปรยเผยทีท่า แต่เธอพาเลี่ยงหลีกปลีกตัวหนี เหมือนรังเกียจเหยียดหยามความใยดี ทิ้งไมตรีของเราเฝ้าหมางเมิน ปล่อยให้เรานั่งคิดจิตเหงาหงอย เฝ้ารอคอยไมตรีที่ห่างเหิน เขาคงเกลียดเรามากเสียเหลือเกิน นึกแล้วเขินเหลือดีที่มีใจ
1098
4
0
หน้าส่วนตัว
