แมวคราว
เช็ดน้ำเถิดเจ้าแล้วเซาไห้
เคียดผู้ใด๋ตั๋วหลอกบอกอ้ายถี
ไผหนอแกล้งแสร้งทำเย้ยย่ำยี
หล่าคนดีเสียน้ำตาน่าหลูตน
ไผบ่ฮักช่างไผอย่าไปฮัก
ฟังอ้ายทักหน่อยแนแค่สักหน
เที่ยวแล่นไล่ตามฮักมักเสียคน
เฮาอย่าจนใจเจ้าของให้ตรองดู
ยามเพิ่นหน่ายขึ้นมาพาอุกอั่ง
น้ำตาหลั่งขมปร่าน่าอดสู
สิหวังไผใดเล่าเขาเชิดชู
ชาติเจ้าชู้เชิงชายเพิ่นหลายใจ
อย่าหัวซาตาต่อขอฮ้องเถิด
ใจเตลิดจนบ่ฮู้ไปอยู่ไส
ได้แต่ปลอบขวัญเจ้าให้เซาไว
คิดฮอดไผที่ยังคอยหวังดี
หลูตนหนอพ่อแม่ที่แก่เฒ่า
ฮักแพงเจ้าบุญหลายบ่หน่ายหนี
อ้ายเว้าวอนฝากกลอนมาด้วยปราณี
ฮักอีหลีและห่วงใยด้วยใจจริง.