เมื่อสองทาง ต่างก็เป็น เส้นขนาน ไม่แผ้วพาน การจะพบ บรรจบได้ ต้องยอมเป็น ผู้แพ้ รับแผลใจ ต้องอาวรณ์ หวลไห้ จำใจลา จะโทษเธอ ไม่ได้ ว่าไร้รัก เพราะฉันปัก ใจด้วยเพียง ไม่เดียงสา ได้ความรู้ ได้บาดแผล ได้น้ำตา ไม่ถือสา ปล่อยให้เป็น เช่นบทเรียน
950
0
0
หน้าส่วนตัว
