ลมรักสิเน่หา ๐ม่านเมฆลอยวกพลิ้ว หันหวน ใจเฮย ฝนพร่างพรมชักชวน จ่างแล้ว ห้วงมณีป่วนเย้ายวน กายก่อ เกิดแฮ โอ้ช่างงามเพริศแพร้ว ม่านแก้วจากสรวงฯ ล่วงล้ำช่างลึกซึ้ง ก่อเกิด ลมรักเอยบรรเจิด ฟากฟ้า รุ้งแสงส่งสีเฉิด วกสิ่ง ซ่านนา มองยากจะไขว่คว้า สิ่งนี้จากสวรรค์ฯ ลมโชยหอมกลิ่นเอื้อ จากนาง มากนา ยากสุดจะเลือนราง ฝากเอื้อ ซึมซับยากจะวาง เสน่หา ใจพี่ ร้อนเร่านางเอื้อเฟื้อ ฝากไว้ครวญครางฯ จันทร์เพ็ญกระจ่างไว้ แสงนวล กลับถูกเมฆวกกวน นภาแพร้ว ฝนโปรยฉ่ำดุจชวน รักเริ่ม ก่อเฮย เกิดสิ่งว