มะกอกสุกอีกแล้วนะ เมื่อมะกอกสุกหล่นลงบนพื้น ก็ดาษดื่นบริเวณลานเว้นว่าง สื่อความแล้งลมหนาวพัดเบาบาง หมอกพราวพร่างปกคลุมทั่วพุ่มไพร ต้นมะกอกเดียวดายช่อหายเกลี้ยง เหลือกิ่งเพียงนกจับขยับไหว คล้ายเสื่อมสูญชีวะยามละใบ นานแค่ไหนฝนมาตั้งตาคอย แต่ความจริงทนทานกันดารแล้ง ใช่โหยแห้งเฉาตายสลายย่อย เมื่อพ้นกาลหนาวลมที่ห่มดอย ยอดก็พลอยแตกใหม่สดใสพลัน พร้อมติดดอกออกผลเต็มต้นอีก ให้นกหลีกมาหลบบรรจบฝัน เพื่อพึ่งใบมะกอกป่าอันลาวัณย์ ก่อนเหมันต์มาเยือนเคว้งเหมือนเคย!ฯ อริญชย์ ๗-๑๒-๒๕๕๕